Paquetá voetbalt voor zijn familie en zijn Braziliaanse eilandje

Lucas Tolentino Coelho de Lima staat op zijn geboortekaartje. Later kreeg hij Paquetá als achternaam, naar de plaats waar hij is opgegroeid, Ilha de Paquetá, nabij Rio De Janeiro. De mensen verplaatsen er zich met de fiets of met paard en kar, auto’s zijn niet toegelaten. Het eiland is een populaire bestemming voor de Brazilianen die tijdens het weekend tot rust willen komen.

“Mensen zeiden altijd dat ik er een beetje zoals Tarzan rondliep”, zegt Paquetá (25), die in zijn jeugd soms fungeerde als gids op het eiland. “Geen schoenen, geen shirts. De zon scheen altijd. Anderen kwamen er op vakantie, voor mij was het thuis. Het is en blijft een speciale plek voor mij. Paquetá zit niet enkel in mijn naam maar ook in mijn hart.”

Naar Flamengo

Paquetá is de zoon van een militair en een kapster. Op zijn been staat een ster getatoeëerd. In het midden: de letter M voor Mirao, zijn grootvader, die kleine Lucas en zijn broer Matheus elke ochtend met de boot naar Rio de Janeiro bracht. Om één uur ’s nachts keerden ze terug naar huis. “Vermoeiend, maar ook leuk. We jaagden onze dromen na. Grootvader was onze rots. Jammer genoeg overleed hij voor hij ons op het hoogste niveau kon zien voetballen.”

Het was een route die ze drie jaar elke dag volgden. Waarna Paquetá zich aansloot bij de academie van Flamengo. Lange tijd was het onduidelijk of Paquetá profvoetballer zou worden. Met zijn talent had het niets te maken, wel met zijn lichaamsontwikkeling. Op zijn vijftiende mat hij slechts 1,53 meter.

“Een moeilijke periode. Ik voelde op het veld gewoon dat ik te klein was. Dat deed me het meeste pijn, niet wat de mensen zeiden. Maar ik had de steun van mijn grootvader, mijn ouders en mijn broer. Die was fundamenteel, zodat ik in mijn dromen bleef geloven. Ik heb nooit opgegeven.”

Flamengo liet Paquetá in samenspraak met hem en zijn ouders een programma volgen om fysiek sterker te worden. “Ik ben ook nadien gegroeid.” Een groeischeut van 27 centimeter in drie jaar om precies te zijn.

Daarna ging het snel voor de middenvelder. Op zijn achttiende debuteerde hij voor Flamengo. Twee jaar later trok hij voor 35 miljoen euro naar AC Milan. Een nieuw land, een nieuw continent, een nieuwe taal. Bij de Milanezen wilde Paquetá in de voetsporen treden van Kaká, maar dat lukte niet.

“Ik zette mezelf te veel onder druk”, zei hij daarover tegen L’Equipe. Hij speelde in die tijd bij Olympique Lyon, waar hij stilaan de oude werd. “Soms lukt het niet zoals je vooraf gehoopt had. Hoe dan ook heb ik veel geleerd uit mijn periode bij Milan. Ik ben er een betere voetballer geworden. Jullie zien een andere Paquetá, een sterkere Paquetá, die de essentie teruggevonden heeft.”

Twee seizoenen zou hij uiteindelijk blijven bij Lyon, om afgelopen zomer te vertrekken naar West Ham United. De Engelsen legden om en bij 60 miljoen euro op tafel voor de international. De hoge verwachtingen loste hij voorlopig nog niet in.

Funkdansje

Na zijn doelpunt tegen Zuid-Korea vierde Paquetá met een dansje. “Ik hou van dansen, dat is altijd zo geweest. Die viering is mijn handelsmerk. Een funkmove. Ik ben gek op funk.”

De Braziliaan hoopt het nog een aantal keer te herhalen in Qatar. “Toen ik nog een kind was, zei mijn mama dat ik moest leren omgaan met een nederlaag. Ik antwoordde dan: ‘Ik wil het gerust leren, maar dan zonder te verliezen.’”

In zijn allereerste post op Instagram in 2013 zien we een jonge Paquetá. “Elke dag komt er een vijand om me neer te slaan. Maar Jezus laat hem niet toe, Hij laat hem niet toe.”

De middenvelder heeft zijn obstakels overwonnen. Nu is hij belangrijk bij de Seleçao.