Zwiert dieje Sven de Leijer zo rap mogelijk van den televies!

We mogen, zeker in deze eindejaarsperiode, niet te streng zijn voor elkaar, en zeker niet voor de talloze Bekende Vlamingen die zich elke avond inspannen om ons te vermaken en te informeren – al bereikt het niveau almaar nieuwe diepten, ook op de openbare omroep, die wij toch met zijn allen beminnen en financieren. Maar er zíj́n grenzen, en die worden door Sven de Leijer in Vrede op aarde op welhaast Poetineske wijze overschreden.

Zijn garderobe zullen we nog door de vingers zien, al wekken die duffe pakjes en knullige bril de indruk dat men bij gebrek aan geschikte kandidaat snel iemand bij de boekhouding van zijn kruk heeft geplukt om dit, euh, ding te presenteren.

De tenenkrullende montages, middelmatige rubriekjes en luie moppen nemen we er ook maar bij – het zijn feestdagen voor iedereen, dus dan mogen ook televisiemakers het wat kalmer aan doen. Misschien is zelfs het scenario dit jaar – mede uit besparingsdrift – uitbesteed aan de boekhouding. Kan zijn. Allemaal begrip voor. Ook het decor, de gasten, enfin, zowat alles aan deze show – het is erg, jazeker, het is terneerdrukkend, maar nog nét draaglijk.

Behalve die taal. Die hemeltergend slordige, nonchalante, onverzorgde taal. Oké, iedereen maakt fouten, en een uitschuivertje moeten we zelfs het beste paard vergeven. Maar wat hier gebeurt, in volle primetime op Eén, is ongezien. Sven de Leijer spreekt niet gewoon slecht Nederlands, de brave man spreekt gewoon helemaal géén Nederlands meer.

Het zat er allang aan te komen, de afkalving is jaren geleden ingezet, haast onmerkbaar, onder de radar, in programma's en situaties die nog enig begrip voor dialect of tussentaal toelieten. Maar hier is het de presentator zelf die ongegeneerd tussentaal spreekt, alsof hij met zijn maten aan de toog hangt. Terwijl hij in onze huiskamer zit!

Ge moogt op uwe kop gaan staan, maar als er iets is waarda iedereen mee akkoord is, dan wel dat tussentaal geen Nederlands is. Een soort Vlaams, ja. Algemeen Beschaafd Vlaams. Maar géén Nederlands. U zegt? Dat hindert niet? Jawel, dat hindert wel.

Ik neem er even de beheersovereenkomst bij, die wij via onze verkozenen hebben afgesloten met de VRT. Op pagina 33 staat: “De VRT moet in het Nederlands uitzenden. Via helder, correct en toegankelijk Nederlands taalgebruik bepaalt de VRT mee de norm ervan. Tussentaal en dialect kunnen enkel per uitzondering en in het belang van een breder concept van een programma en/of een andere mediadienst.”

Dit laat slechts één conclusie toe. CEO Frederik Delaplace moet ingrijpen. Ofwel zegt hij tegen diejen De Leijer dat hij Nederlands moet spreken, ofwel komt het ons als kijkers toe om op basis van de beheersovereenkomst dit verzoek te formuleren: zwiert De Leijer potverdorie zo rap mogelijk van onzen televies!

Vrede op aarde, elke avond om 21.30 uur op Eén.