Zo verzorgd dat het bijna festivalonwaardig is: Rock Werchter opent zomerbar met jazzattitude

De vliegtuigen die over Werchter zweven worden deze periode niet langer overstemd door de optredens van vedetten van internationaal allooi. Ze kunnen, zoals het een laaghangend vliegtuig betaamt, opnieuw de rust verstoren. Tijdens de show van Selah Sue staarden enkelingen in het publiek regelmatig naar de Boeings tussen de wolken.

Van op de Haachtsesteenweg heeft de zomerbar van Rock Werchter de uitstraling van een volwaardig festival. Een serene maar grote podiumconstructie tuurt boven de Heras-hekken uit, de pompeuze achtergrondmuziek heeft Tomorrowland-allures, de toestroom naar de parking is beter georganiseerd dan een school in de Atlantische oceaan.

Binnen heeft de spin-off van ’s lands grootste pop- en rockfestival de streken van een decadent trouwfeest: er is tafelbediening, champagneflessen worden ontkurkt, speciaalbieren komen toe in echte glazen en het sanitair is zo verzorgd dat het haast festivalonwaardig is. Rock Werchter ontvangt in zijn zomerbar 400 bezoekers per concert. Meestal zijn er twee shows per dag, en dat zowaar de hele maand juli.

Arno, Brihang, Niels Destadsbader en vele andere Belgische artiesten krijgen hier de kans om een geplunderde zomer een béétje te redden. Het is een doekje voor het bloeden, ook voor de aanwezige Werchter-habitués. Arno Costima en zijn bubbel van vier hebben zich op de tweede rij gezet, net voor de neus van Selah Sue. “Ik kom hier al van mijn zestien”, zegt de dertiger. Hij is een van de vele bezoekers die naar de zomerbar komen om ervoor te zorgen dat een jarenlange traditie niet onderbroken wordt.

Het gaat om het vertoeven op heilige grond, welke artiest op het podium staat is voor velen slechts bijzaak. “Wij komen niet speciaal voor Selah Sue”, bekent een vriendinnengroep. “Normaal gezien zouden wij op dit moment de échte Rock Werchter bijwonen. Dat we nog eens kunnen buitenkomen – en uitgerekend hier – voelt aan als een kleine overwinning.”

Huiduitslag

Een uur voor het concert is de zomerbar volgelopen. Alle 400 bezoekers houden zich aan de regels. Niemand voelt de drang om rond te lopen, tenzij om naar het toilet te gaan, waar je eerst de handen moet ontsmetten. “Er is hier extreem veel aandacht voor handhygiëne, op het maniakale af. Straks krijg ik nog huiduitslag”, grapt een bezoeker aan de wasbakken.

Rock Werchter heeft een veilige haven gecreëerd die al snel vertrouwd voelt. “Het is hier fantastisch”, vertellen Veerle Van Mencxel en Inge Pinnoy. “Rock Werchter is onze jaarlijkse uitstap, samen met twee vriendinnen die nog op komst zijn.” De fles rosé staat koud, het enthousiasme is groot. “Toen bekend raakte dat er geen massa-evenementen zouden zijn, hebben we de data van Rock Werchter toch vrijgehouden. Vandaag zijn we hier, dit weekend organiseren wij in de tuin Rock Rillaar voor vijftien vrienden.”

Van Mencxel en Pinnoy loven de gezelligheid, ondanks de anderhalvemeterregel en zittende opstelling. Ze hadden een stormloop op de tickets verwacht, maar met zijn achten – ook de partners werden ingezet – plaats vatten achter de computer was de juiste tactiek. “Ook wij zijn hier niet per se voor Selah Sue, hoewel we appreciëren wat dat meisje doet.” Iedereen lijkt in de zomerbar van De Schuer te zijn beland om dezelfde reden: “We snakten naar sfeer.”

“So this is love, so this is what makes life divine.” Selah Sue opende klokslag halfnegen met Een Boodschap. Ze zou tijdens haar optreden meermaals over verbinding prediken. “Voor eenzaten als ik was dit een geweldige periode”, vertelde ze, alvorens enige nuance aan te brengen. “Het is positief dat dit opnieuw kan. Wat een absurde situatie hé, al vind ik het ook ontzettend geweldig.”

Gent Jazz

Selah Sue herleidde haar oeuvre tot de essentie, naar het voorbeeld van Tom Dice: me and my guitar. De enkele keren dat ze er niet alleen voor stond, had ze pianist en partner Joachim Saerens en cellist Simon Lenski aan haar zijde. Het had er alle schijn van dat de Werchterse zomerbar in leven was geroepen om elke dag een concert van de Leuvense schrijfster-zangeres te organiseren. Rock Werchter 2.0 zat Selah Sue als gegoten.

In het marktsegment ‘rockfestival met jazzattitude’ gaat Rock Werchter de concurrentie aan met Gent Jazz. Het was weliswaar een verademing om een concert bij te wonen dat niet verstoord werd door de bierscheten van een wildvreemde. Deze keer was het gedrag van de bezoekers keurig, al zal het niet verbazen als binnenkort de lacs du Connemara uitbreekt bij de optredens van Niels Destadsbader, Stan Van Samang en Mama’s Jasje.

Rock Werchter heeft een goed en gezellig concept uitgedacht. Een met een groot hart, want de winst gaat integraal naar Live2020, het steunfonds voor de livesector. En wij zijn allang gelukkig dat een deel van de Belgische artiesten niet langer technisch werkloos is. Oók als Niels Destadsbader straks op het podium staat.