Zelfs opruimporno moet wat geloofwaardig blijven

Ann-Marie Cordia zet de blik op oneindig. Vandaag: Sparking Joy op Netflix.

Na gewone porn en foodporn is er nu ook zoiets als organization porn. Van dit laatste genre is de Japanse Marie Kondo de ultieme ster, de goat onder de opruimgoeroes. Zelf ziet ze er onberispelijk uit, altijd, elk haartje in de plooi, haar kleren nooit gekreukt, onophoudelijk glimlachend, beleefd dan wel breed, en ze mag dan immer stralen, last van een glimmend gezicht heeft ze nooit of te nimmer. She walks the talk.

Haar techniek om te ontspullen is even geniaal als eenvoudig. Neem een voorwerp vast. Does it spark joy? Zo ja, dan hou je het en zo niet, dan zeg je dank je wel en doe je het weg. Meer moet dat niet zijn. En de papieren die je moet bijhouden voor de belastingen dan, vraagt u zich af? Op zich word je daar misschien niet vrolijk van, beaamt de bestsellerauteur van The Life-Changing Magic of Tidying Up, maar sparkt het geen joy om ze op orde te hebben? Welaan dan.

Nadat ze op Netflix Amerikanen liet ontspullen in Tidying Up with Marie Kondo, helpt ze in Sparking Joy kleine ondernemers hun zaak op orde te krijgen. In de eerste aflevering ontmoeten we de sympathieke vader en zoon Jimmy en Logan van Logan’s Gardens in Los Angeles, waar ze eetbare, biologische planten kweken.

Jimmy, een zeventiger, kweekt al groenten sinds zijn vierde, terwijl zoon Logan, een dertiger, een laatbloeier was maar uiteindelijk toch in de familiezaak is gestapt. Dochter Porter blijft doorgaans uit de buurt en zegt vooral haar broer te bewonderen omdat hij het al zo lang uithoudt met hun vader zonder zijn verstand te verliezen. Nee, vader Jimmy is wellicht niet zo oud en onschuldig als hij eruitziet.

In de kwekerij is het rommelig en de enige die weet wat waar ligt – en even vaak niet – is Jimmy. Je voelt hoe het verder zal lopen, Marie begint aan haar magic. “Hey, mijn boek met pepers! Dat was ik al drie jaar kwijt”, aldus papa Jimmy. “Ja, hij heeft zowat iedereen al beschuldigd van het te hebben gestolen”, lacht zoon Logan, een beetje groen.

Intussen komt zus Porter toch meehelpen. We komen meer te weten over hun jeugd. De scheiding van hun ouders. De pijn. Een lief woordje volgt. “Wat moet je je zus vertellen?” “Dat ik van haar hou. Dat is alles.” En daar heb je het. Logan moet huilen. “Ik dacht dat ik zou leren over opruimen, maar ik leer steeds meer over mezelf en mijn gevoelens.”

Zucht. Mannen die hun tranen niet kunnen bedwingen – bestaat er iets aangrijpenders? Ik hou het nu ook niet meer droog. Papa Jimmy wel. “Ik wil niet huilen voor de camera.” Ik snap dat. Zelfs opruimporno moet wat geloofwaardig blijven. Geeft Sparking Joy zin om op te ruimen? Zeker. Maar eerst nog een aflevering of twee zien. Mijn eigen rommel kan wachten.

Sparking Joy, nu op Netflix.