Zelfs Joris Hessels biedt geen garantie op vuurwerk, zo bewijst ‘Taxi Joris’

Ciska Hoet zet de blik op oneindig. Vandaag: ‘Taxi Joris’ op Canvas.

Soms hoop je op voorhand vurig dat je een enthousiaste Zapt-bespreking zal kunnen schrijven over een nieuw televisieprogramma, en dat is bij uitstek het geval wanneer het format voortbouwt op een programma dat je sterk vond. Al is dat voortbouwen natuurlijk vaak precies de valkuil: net als sequels van series of films, blijken offsprings van succesvolle televisieprogramma’s soms eerder flauwe doorslagjes van the real deal. Helaas geldt dat ook voor Taxi Joris.

Wie ooit het knappe Radio Gaga zag met Joris Hessels en Dominique Van Malder zal alleszins kunnen bevestigen dat dit programma een schot in de roos was. Alleen wil dat niet zeggen dat Hessels van eender welke human interest-formule een hoogvlieger kan maken. In Taxi Joris zien we hem weliswaar in zijn gekende jongensachtige stijl even doortastende vragen stellen aan soms even intrigerende mensen als in Gaga, de mayonaise wil duidelijk niet pakken.

De reden daarvoor ligt wellicht voor een groot stuk bij het format. Dat doet immers erg gekunsteld aan. De pitch is dat Hessels taxichauffeur speelt voor onbekende Vlamingen met een intrigerend verhaal. Op weg naar hun bestemming delen ze hun zielenroerselen met de presentator. Niemand zal ontkennen dat er op zich inderdaad boeiende en uiteenlopende figuren meerijden met Hessels. Tegelijkertijd kan je je niet van de indruk ontdoen dat de redactie de innerlijke Jambers niet helemaal heeft kunnen onderdrukken bij het casten van een aantal ‘speciallekes’.

Dat effect wordt versterkt door het feit dat Hessels deze keer niet zomaar hoogte krijgt van een aantal van zijn interviewees. Zo kan je wel vermoeden dat er achter het masker van de dure escortedame heel wat eenzaamheid schuilgaat, maar ook na twee ritten en een etentje verschaft Taxi Joris je daar verder geen dieper inzicht in. En hoe potentieel tragisch en mooi de romantiek ook mag zijn in het verhaal van de man die zijn vrouw dagelijks in de gevangenis opzoekt, het relaas over hoe zijn eega onbedoeld opdracht gaf haar adoptiemoeder om te brengen, blijft op zijn minst dubieus. De weergaloos kwetsbare eerlijkheid die we zagen in Radio Gaga komt kortom niet zomaar naar boven in de taxi van Hessels.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de knullige telefoontjes die de interviewer tussendoor pleegt met vrienden en familie. De gesprekjes mogen dan wel bedoeld zijn als ongedwongen ersatz voor een voice-over die inzicht biedt in ’s mans gedachtegang, ze komen vooral tenenkrullend onspontaan over. Jawel, Hessels blijft een ontwapenend figuur en heel wat van zijn passagiers hebben zeker potentieel, maar Taxi Joris is het levende bewijs van het feit dat niet elk gesprek tussen Joris Hessels en een Vlaming-met-een-verhaal zomaar vuurwerk oplevert.

Taxi Joris, elke woensdag op Canvas