Wat Tom Van Dyck is voor een komedie, is zijn broer voor schooltelevisie

Achtendertig jaar na de geboorte van het fenomeen heeft de VRT de TED Talk ontdekt. Daar kan schamper over worden gedaan, maar om de broer van acteur Tom Van Dyck te citeren: als het werkt, dan werkt het. In deze TED Talk, in dezen herdoopt tot Kennismakers, vertelt die broer, professor gedragsbiologie Hans Van Dyck, ons een uur lang over bedrog in de natuur. Mimicry, natuurlijke selectie en dat soort dingen. Daarbij wordt gebruik gemaakt van een enorm scherm, maar om de boel wat dynamischer te maken tovert de professor daarnaast ook allerlei beestjes uit de coulissen tevoorschijn en komt zelfs een model in bodypaint voorbijwandelen. Want stel je voor dat je een uur naar een scherm moet zitten kijken.

In essentie was deze aflevering van Kennismakers een biologieles gegeven door een sympathieke leraar. Deze werd in- en uitgeleid door een ietwat overbodige Tom De Cock, wiens belangrijkste bijdrage het vasthouden en met angstzweet bedruipen van een koningsslang was. Amusant, maar al bij al zonde van geld dat anders óók aan Niels Destadsbader kon zijn besteed.

Schooltelevisie dus, vandaag een vies woord, een antiquiteit ook, allang ontstegen door de Vlaamse kijker. Wat is het onthouden waard dat niet uit de mond van Frank Bomans is komen rollen? Bovendien hadden we al Tom Waes, toch ook een gerenommeerd aardrijkskundige. Neen, in een functionerende samenleving is schooltelevisie niet nodig, maar in de onze kan een onsje geen kwaad. Als ze niet werkt, dan werkt ze niet.

Spreekbeurten als die van professor Van Dyck vind je bij zwermen op YouTube en dus kan men zich de vraag stellen waarom de VRT er nog belastinggeld aan geeft. Alleen wordt die vraag nooit gesteld wanneer ons een glas Château Planckaert wordt voorgezet, of een trog voetbal, terwijl je van die troep toch ook aalputten vol vindt. En als mij wordt gevraagd te kiezen tussen de wonderen van de natuur en de wondere wereld van Fien Germijns, dan weet ik het ook wel.

In een wereld die mee ten onder gaat aan instortende cryptoluchtkastelen en andere idioterie van de zogenaamd meest intelligente diersoort die hem bevolkt, kan het alleszins geen kwaad eens een uurtje stil te staan bij wat in al zijn domheid moet toekijken vanuit immer krimpende biotopen.

En goed, dan is het maar eens geen spektakel, geen shiny-floor show met gezang en gehos en Conner Rousseau, geen dosis van het hersenloze gezwam dat tot panacee ter genezing van een zware werkdag is verklaard. Kennismakers zal geen televisieprijzen winnen, maar ontspannen doet het wel. En hoewel het geen intellectuele arbeid van zijn kijkers verwacht, behandelt het hen niet alsof ze daartoe niet in staat zouden zijn. Als het werkt, dan werkt het.

Kennismakers, zaterdag om 18.05 uur op Eén.