Waarom ‘Can’t Feel My Face’ van The Weeknd het van cinema-oneliner tot wereldhit schopte

‘Drugs zijn als krukken voor me’, zo sprak The Weeknd ooit ongegeneerd. ‘Can’t Feel My Face’, zijn wereldhit uit 2015, is daar een zinderend voorbeeld van.

“I can’t feel my face”, zegt een sullige cokehead tegen Johnny Depps personage George Jung in de film Blow, nadat hij zonet zijn gezicht heeft begraven in een dikke berg cocaine. “I mean I can touch it but I can’t feel it from the inside”. Jung was een Amerikaanse drugssmokkelaar die eerder dit jaar overleed en die in de jaren zeventig neussnoepgoed verscheepte in opdracht van het Colombiaanse Medellín-cartel, de organisatie van de wereldberoemde drugbaron Pablo Escobar.

Het mag niet verbazen dat er bij de Canadese r&b-superster Abel Tesfaye een lichtje ging branden toen hij de scène in Blow onder ogen kreeg. Onder het alias The Weeknd schreef Tesfaye aan het begin van zijn carrière, in 2011, een albumtrilogie waarop de decadentie hoogtij viert. Een nihilistische protagonist schuimt er de goorste feestjes af en verliest zich er in gangbangs en drugsorgieën. Op het menu staan cocaine, pillen en sterke drank. Onderwijl profileert Tesfayes alter ego zich er als een manipulatieve, corrupte, narcistische seksmaniak die de zelfverminking niet schuwt.

Hoewel The Weeknd nadien de gortigheid met elke plaat wat meer beperkte, koketteerde hij ten tijde van zijn doorbraakalbum Beauty Behind The Madness toch nog slinks met zijn schaduwzijde. De veelal logge, ultratrage liedjes van die plaat lijken platformen voor Tesfayes geflirt met zelfdestructie en voor zijn onbeteugelde dirty mind. ‘Can’t Feel My Face’, een song die Tesfaye in amper 40 minuten zou hebben geschreven, werd vanwege zijn simplistische structuur en rechttoe-rechtaan karakter eerst als een afdankertje beschouwd. “Ik wilde het eigenlijk niet op het album zetten”, zo bekende hij aan Apple Music. “Misschien omdat ik er zelf een beetje nerveus van werd. Het was zo anders dan de rest van de plaat. Was het het risico waard?”

Stevige snuif

De topproducers die meesleutelden aan het liedje vonden van wel. Met Tesfaye hadden ze tijdens de voorbereidende sessies geluisterd naar moderne, disco-achtige pop en lieten ze zich beïnvloeden door de spartaanse funkproducties die Quincy Jones ooit voor Michael Jacksons Thriller-album had gefabriceerd. “We begonnen gewoon te jammen”, aldus Tesfaye. “Het verliep heel organisch. Geen moment wilde iemand een welomlijnd idee opdringen”. Een krachttoer, want er schreven vier geroutineerde hitmakers mee: Savan Kotecha, Peter Svensson, Ali H. en Max Martin, de man achter de grootste hits van Britney Spears, Katy Perry en Taylor Swift.

Hun gestroomlijnde discopop kon evenwel de lichtjes ranzige tekst niet helemaal toedekken voor het mainstreampubliek. De tabloids gokten dat het liedje de moeizame relatie met Tesfayes toenmalige liefje uit de doeken deed, het model Bella Hadid. Maar al snel werd die theorie weggewuifd door al wie zijn eigen ervaringen met neussnoepjes herkende in de tekst, meerbepaald de gevoelloosheid van je gelaat die soms optreedt na een stevige snuif . De “you” in “I can’t feel my face when I’m with you / but I love it” zou in dat geval simpelweg voor coke staan.

The Weeknd ontkende dat niet. In tegendeel. Aan The Guardian wijdde hij onbeschroomd uit over de coke, de ketamine, mdma, paddenstoelen en hoestsiroop waaraan hij ooit was verslingerd. “Soms heb ik een writer’s block en dan denk ik: sorry, dit kan ik niet nuchter doen.” Ten tijde van ‘Can’t Feel My Face’ waren het opvallend genoeg vooral marihuana en Hennessy-cognac die hem het extra zetje richting creativiteit bezorgden. “Vandaag ben ik sober lite”, aldus Tesfaye, onlangs in NME. “Geen harddrugs meer voor mij, alleen nog wiet”. U mag weer opgelucht ademhalen.