Vader Woods maakt er een sport van Tiger te treiteren tijdens zijn spel, opdat hij later tegen een stootje zou kunnen

Ik heb nog nooit gegolft. Naar verluidt kan je zo lekker netwerken, maar volgens mijn vriend heb ik geen balgevoel en ik zie in netwerksporten vooral een subtiel uitsluitingsmechanisme – of is het toeval dat de golfers die ik ken allemaal mannen zijn van het bemiddelde type?

Wanneer Tiger Woods er eind jaren 70 mee begint, is golf nog veel meer een elitesport. Als de docureeks Tiger iets leert, dan wel dat hij van ver komt. Het geheim achter zijn succes is zijn vader, Earl Woods. Alles begint thuis in hun garage, in Zuid-Californië. Terwijl papa balletjes in een net slaat, kijkt baby Tiger geboeid toe vanuit zijn kinderstoel. Vanaf dat hij kan rechtstaan, neemt hij de golfclub vast. Als tweejarige mag hij zijn slag demonstreren op tv.

“Could you ask my dad if I can play other sports?”, vraagt de vijfjarige Tiger aan zijn kleuterjuf. Nee, dat mag de kleuter niet. Earl drilt zijn zoon op de Navy Golf Course, de golfclub voor militairen. Hij maakt er een sport van Tiger te treiteren tijdens zijn spel, opdat hij later tegen een stootje zou kunnen; zijn moeder geeft hem soms klappen. Ze willen allebei het beste voor hun zoon.

Met elk succes – Tiger Woods wint als jongste golfspeler ooit het US Junior Amateur Golf Championship – leef je mee, des te meer omdat hij zwart is. Omdat hij racistische haatmail krijgt. Omdat hij het n-woord hoort gebruiken achter zijn rug. Je pinkt een traan weg als hij de Masters wint in Augusta, Georgia, op dezelfde plek waar ooit een plantage met slaven was. “There are still courses where I am not allowed to play because of the color of my skin”, vertelt hij in een vetbetaalde Nike-reclame, en je denkt even niet aan de hypocrisie van het bedrijf dat groot is geworden dankzij sweatshops, en gunt hem zijn honderden miljoenen. Je deelt zijn droom dat hij groter mag worden dan Jack Nicklaus, de enige golfer ooit die achttien keer de majors won.

Bij Oprah noemt hij zichzelf cablinasian, Caucasian, Black, Indian, Asian, vanwege zijn gemengde afkomst. Deze uitspraak nemen veel Afro-Amerikanen hem niet in dank af, want uiteindelijk “zullen mensen hem altijd als zwart zien”. Veel witte Amerikanen vinden in hem net het bewijs dat racisme niet bestaat, want kijk hoe ver hij het schopt. Iedereen wil een stukje Tiger. “We all claimed Tiger Woods”, zegt sportcommentator Bryant Gumble. Je voelt de val naderen.

Tigers talent om zijn emoties uit te schakelen, dat hem zo goed van pas komt op de green, zorgt privé voor zijn ondergang. Seks als pijnstiller voor het leed uit zijn jeugd en zijn lijf dat niet meer mee wil, zo gaat het verder in Tiger. Maar je kan niet anders dan supporteren voor elke comeback, misschien juist omdat deze sport nooit de jouwe zal zijn.

Tiger is te zien op Streamz