'The Salesman': Bij Farhadi is niemand gelukkig getrouwd

Huwelijken waar het niet te best botert, Asghar Farhadi heeft er een patent op. Maar waar beide partners in ‘A Separation’ nog op het punt stonden te scheiden, of in ‘Le passé’ al gescheiden waren, zijn ze in ‘The Salesman’ aanvankelijk nog gelukkig samen. Tot het gebouw waar ze wonen door werken in de buurt begint te verzakken en ook hun relatie op zijn grondvesten gaat trillen.

Hij is leraar, zij blijft thuis, maar ’s avonds is hij Willy Loman en speelt zij zijn vrouw in ‘Death of a Salesman’, het toneelstuk van Arthur Miller dat ze met een semiprofessioneel gezelschap opvoeren. En dat in een land waar alles verboden is wat maar enigszins naar het westen ruikt. Het is de regisseur van het stuk die hen een tijdelijk onderkomen biedt. Hij heeft nog een appartement vrij, waar nog oude spullen van een eerdere huurder staan. Ze hebben er nog maar goed en wel hun intrek genomen, wanneer de vrouw alleen thuis is en de bel rinkelt. Ervan overtuigd dat haar man beneden aan de deur staat, laat zij de deur op een kiertje, en glipt op die manier heel veel onheil hun leven binnen.

Farhadi maakt films over mensen. Over hun zorgen, hun angsten, hun pijn. Hoe verschillend de Iraanse maatschappij ook is, toch slaagt hij er net als in ‘A Separation’ weer in om ons ten volle te laten meeleven met de personages die hij hier opvoert. Zijn recept blijft hetzelfde : indringende, humanistische verhalen, sobere, efficiënte beeldtaal en heel natuurlijke acteerprestaties. Door de gelijkenissen tussen zijn verhaal en het toneelstuk dat zijn hoofdpersonages opvoeren, krijg je haast een handleiding hoe je tegen de feiten kunt aankijken. En door er een thriller van te maken, voorkomt hij dat hij in herhaling valt. Anderzijds, waarom niet? Wat goed is, daar wil je alleen maar meer van.

Genre : psychologisch drama

Regisseur : Asghar Farhadi

Acteurs : Taraneh Alidoosti en Shahab Hosseini

Speelduur : 2u05 minuten