‘The Masked Singer’: het geheim van het succes ontmaskerd

Marc Van Ranst (fan): ‘Uitstekende maskers’

Dusdanig begaan met de volksgezondheid dat hij werkelijk álle maskers aan een grondige inspectie wil onderwerpen, heeft ’s lands eerst-aanwezend viroloog de afgelopen weken zijn deskundige blik laten dwalen over The Masked Singer.

Van Ranst: “Ik bewonder het programma om het geweldige concept. Je hebt een mix van mensen die goed kunnen zingen en mensen die héél goed kunnen zingen, je stopt die in een opulent pak, en klaar: het zal mensen automatisch benieuwen wie eronder schuilgaat.”

Kan zo'n kostuum in het openbaar dienstdoen als mondmasker?

Van Ranst: “Als ik de kandidaten tevoorschijn zie komen, met die parelende voorhoofden, heb ik alleszins de indruk dat het bijzonder goed afsluit.”

The Masked Singer begint vrijdag om iets over half negen. Slaag je erin om dan in je zetel te zitten?

Van Ranst: “Totaal niet. Live kijken is een zoete droom. Twee keer heb ik de laatste nummers en de ontmaskering kunnen meepikken, maar meestal bekijk ik de highlights op de gerespecteerde nieuwswebsite HLN.be.”

Is het alweer even druk als enkele maanden geleden?

Van Ranst: “Drukker. Ik doe misschien wat minder mediaoptredens, maar het aantal vergaderingen blíjft maar toenemen.”

Terug naar gewichtiger zaken: wie schuilt er onder de maskers van de overblijvende zangers?

Van Ranst: “Koningin is Sandra Kim. Over de zangstem van Wolf laat ik me niet uit, maar als hij spreekt, hoor ik Kürt Rogiers. Ik ben geen geweldige BV-kenner, maar Kürt, die herken ik overal. En na uitvoerige analyse ben ik ook tot de conclusie gekomen dat geen enkel kostuum Niels Destadsbader herbergt. Ja, daar ben ik wel zeker van.”

Wat dacht je toen Karen Damen opstond om, in weerwil van de coronavoorschriften, de ontmaskerde Kathleen Aerts in de armen te vliegen?

Van Ranst: “Ik heb bij die omhelzing niet één seconde aan corona gedacht. Die mensen hadden elkaar zo lang niet meer gezien... Het is pas achteraf dat mijn frank viel: dat is eigenlijk niet zo'n geweldig goed voorbeeld. Maar goed, tijdens de opnames woedde de coronacrisis minder hard. Ach, ik ben gewoon bevooroordeeld: Karen Damen kan nu eenmaal weinig verkeerd doen bij mij. Doe haar de groeten.”

Stel dat VTM jou had weten te overhalen om deel te nemen, welk liedje zou je dan zingen?

Van Ranst: “Eerst en vooral: als ze mij hadden ingelijfd, waren ze nooit aan die anderhalf miljoen kijkers gekomen. Ondanks mijn liefde voor Broadway is mijn zangstem werkelijk niet om aan te horen. Als het karaokegewijs toch zou moeten, kies ik strategisch voor iets van Leonard Cohen: een diepere stem, die zich goed leent tot half verstaanbaar neuzelen. Concreet: 'Dance Me to the End of Love', alleen al omdat het zo'n mooie titel heeft.”

Karen Damen (panellid): ‘Blijven schieten!’

Het kostuum dat Karen Damen het best bleek te passen in The Masked Singer, was een regenjas met deukhoed: ze ontpopte zich in het panel tot een gebeten privédetective die collega's Jens Dendoncker en Julie Van den Steen rücksichtslos het nakijken gaf.

Karen Damen: “Wellicht ben ik zo'n goede speurder omdat ik heel veel mensen ken. En als ik mijn pijlen eenmaal op iemand heb gericht, blijf ik schieten. Aan Andy Peelman vroeg ik bijvoorbeeld tijdens de opnames wanneer we nog eens iets gingen drinken. Hij stuurde terug: 'Vandaag?', goed wetende dat ik tóch niet kon.”

“Ruth Beeckmans hield ik het meest in de gaten. Tijdens, voor en na de optredens van Aap checkte ik haar WhatsApp-status. Ze was telkens vlak na het optreden terug online. Tijdens The Masked Singer was ik een ander programma met haar aan het opnemen. Dan zei ik: 'Allee Ruth, chance dat ge erin zijt gebleven, hè?' Waarop zij: 'Hoe? Zijt ge weer over dieje 'Masked Singer' bezig? Ik zal blij zijn als Aap eruit ligt!' Ze speelde het heel goed - wat een fantastische actrice - en toch wist ik het! Ik zag het aan haar manier van doen. Zo plezant (glundert).”

“Dat is ook het fantastische aan het concept: je kunt het niet laten om mee te spelen. Zoveel mensen dachten dat Slongs Dievanongs onder het masker van Aap zat: dan is het geweldig om opeens Ruth Beeckmans tevoorschijn te zien komen.”

Van welke afvaller was jij het meest onder de indruk?

“Sam Bettens. (Blaast) Zo graaf. Het was heel spijtig dat hij eruit moest, maar we konden hem er niet langer in houden - het was te duidelijk dat hij het was. Maar ik heb zó genoten van zijn prachtige stem, en die juiste nummerkeuze telkens weer, zoals die fenomenale cover van Billie Eilish.”

“Kijk, wat Koningin doet, is buitenaards. Duiker is ook overduidelijk een prachtige zanger. Maar éígenlijk is dat niet mijn stijl. Sam is iets rauwer, iets specialer.”

Kijk je elke week trouw vanuit je zetel?

Damen: “Ja! Onnozel, want ik kijk nu eens echt nooit tv. Maar voor The Masked Singer kruipen we met ons drieën (met zoontje Sky en echtgenoot Antony Van der Wee, red.) onder een dekentje, mét een glaasje wijn – Sky kiest dan wel iets anders. Als het pauze is, haasten we ons naar het toilet: 'Snel, het gaat terug beginnen!' Dat oude tv-gevoel, hoeveel programma's geven je dat nog?”

“Mijn man wilde écht niet weten wie er onder de maskers zaten. Zijn reacties waren hilarisch: 'Mijn kop eraf als het niet Kürt Rogiers is!' Bleek het diens dubbelganger Bart Tommelein te zijn. Ik had hem elke week kunnen onthoofden. Mijn schoonmoeder weet wél alles - ik had één iemand nodig om het tegen te zeggen.”

Het moment suprême tot nu toe: de ontmaskering van Zeemeermin. Jij ging Kathleen Aerts meteen omarmen. Heb je veel opmerkingen over corona gekregen?

“Van mijn 520.000 volgers heeft er misschien één gezegd: 'Amai, goed aan de regels gehouden precies.‘”

Marc Van Ranst liet weten er geen graten in te zien. Je kunt bij hem niks verkeerds doen. Ik moest je de groeten doen.

Damen: “O, wat een schat is dat toch! Grappig: tijdens de eerste lockdown belde ik hem eens voor de radio, en ik vond hem toen helemaal niet vriendelijk - ik dacht dat hij me niet leuk vond. Ik vind dit nu heel plezant om te horen, zie. Zeg dat hij volgend jaar gerust eens mag bellen: ik zal dan een kostuum opzijhouden voor hem.”

“Ik weet ook wel dat het niet ideaal was om te knuffelen, maar je mocht in die periode vijftien mensen zien, en ik zat nog niet aan de helft. Toen ik Kathleen zag, dacht ik: 'Mijn bubbel in, en snel!' Ik denk dat de meeste kijkers gewoon blij waren dat er nog eens iets leuks en positiefs te zien was op tv.”

Seizoen 2 komt er sowieso. Kom jij liever terug als speurder of in een pak?

Damen: “In andere landen zijn er elk seizoen andere speurders. Dat zou ik heel erg vinden, ik doe het doodgraag. Ik zou thuis ook als een zottin hysterisch zitten te googelen: dan kan ik het evengoed daar doen. Maar als dat niet kan, mogen ze mij gerust in een pak steken.”

Hoe mag dat eruitzien?

Damen: “Dan zou ik speciaal voor mijn zoon een Fortnite-figuurtje kiezen.”

Bart Tommelein (monster): ‘Rampenplan’

Veuh-rrássing! Toen Monster werd geboden z'n nogal lullige masker af te zetten – het klapstuk van de eerste aflevering – kwam het paars aangelopen en voor zijn doen opvallend weinig spraakzame hoofd van Bart Tommelein tevoorschijn. Dat geen enkele van de vier panelleden zijn naam had laten vallen, vervult de blauwe burgemeester van Oostende nog altijd met trots.

Bart Tommelein: “Jens Dendoncker heeft het onlangs nog gezegd: ik was voor hem de grootste verrassing van allemaal. Praktisch alle deelnemers komen uit de showbizz, Sam Bettens is zelfs een professionele zanger. Dat er, meteen al in de eerste aflevering, een politicus bleek mee te doen, heeft het panel de ogen geopend: 'Hè, werkelijk iedereen kan onder die pakken zitten!' Dat heeft het programma geen kwaad gedaan. Ik heb wel goed gelachen toen Karen Damen in alle oprechtheid meende dat Monster Jean-Marie Dedecker was.”

Hoe vervelend vond je het dat je de eerste afvaller was?

Tommelein: “Het enige wat ik jammer vond, was dat ik enkel ‘Leef’ van André Hazes Jr. heb kunnen zingen, en niet de overige drie liedjes die ik had gerepeteerd: ‘Alexandrie, Alexandra’, ‘Ik voel me sexy als ik dans’ en ‘Human’ van Rag’n’Bone Man. Maar ik kwam uit tegen Koningin, een gewéldige zangeres die nog altijd geen enkele battle heeft verloren. Dat was geen schande.”

Sympathieke dame, Sandra Kim?

Tommelein: (onverstoorbaar) “Bon, ik kén die nummers nu, dus ooit zal ik ze wel brengen voor een ander publiek. Elk jaar zing ik hier in Oostende op het Festival van de Burgemeester een paar liedjes. Mijn repertoire is nu uitgebreid.”

Hoe ben je in deze malle onderneming verzeild geraakt?

Tommelein: “Lang vóór corona kreeg ik een mailtje van VTM: of ik eens wilde langskomen op een mij onbekend kantoor. Het moest allemaal zeer discreet gebeuren. Mijn auto moest ik ergens anders parkeren en ze zouden me komen ophalen en naar de achteringang begeleiden. Daar deden ze het concept uit de doeken en drukten ze me op het hart dat het strikt geheim moest blijven. 'We weten nog niet of we je gaan selecteren,' zeiden ze. 'We willen alleen weten of je interesse hebt.' Een hele tijd later moest ik een tweede keer langsgaan, en nog een paar weken later kreeg ik telefoon: 'We gaan met je verder.‘”

Hoera!

Tommelein: “Op dat moment was ik stilletjes aan het hopen dat ik niet hoefde mee te doen. Het was niet evident om alles in mijn agenda in te plannen, nog los van het feit dat zelfs mijn medewerksters van niks mochten weten. Amper twee mensen waren op de hoogte: mijn vrouw en mijn kabinetschef. Een burgemeester moet altijd bereikbaar zijn. Als er zich in zijn gemeente een ramp voordoet, moet hij onmiddellijk het rampenplan in werking zetten.”

Waarom heb je überhaupt ja gezegd?

Tommelein: “Omdat ik graag zing en het wel prettig vond dat ik zangcoaching zou krijgen, en lessen over hoe ik me op een podium moet bewegen. Zo'n kans krijg je niet elke dag. Ik wist ook dat ik een masker zou dragen, wat het toch een stuk makkelijker maakt om je nergens wat van aan te trekken en ervoor te gaan. Het was pas op de eerste opnamedag dat ons verteld werd dat we op het einde nog eens zonder masker moesten zingen.”

Hoe waren de reacties?

Tommelein: “Zeer positief. Zelfs mensen die mij politiek minder genegen zijn, reageren welwillend.”

Niemand vraagt zich hardop af of politici zoiets wel moeten doen?

Tommelein: “Tot mijn grote verbazing niet, want dat had ik wel ingecalculeerd.”

“Weet u, wat ze me nooit meer afpakken, is dat de kindjes van mijn dochters hun opa hebben zien zingen op tv. Sindsdien voel ik me in hun nabijheid een soort Bumba.”

Olivier Deprez (maker): ‘Turks stoombad’

Eén van de weinige bedrijven ter hoogte van de cultuursector waar ze zich nog een vreugdedansje kunnen permitteren, is Fremantle, dat voor VTM The Masked Singer maakte en de zender zo de beste kijkcijfers in vijf jaar bezorgde.

Olivier Deprez (executive producer): “Het succes heeft er vooral mee te maken dat The Masked Singer nog eens een Echt Familieprogramma is. Je neemt je tijd om er op vrijdagavond voor te gaan zitten. We hebben er tot in den treure over gesproken: hoe zorgen we ervoor dat het programma bij zoveel mogelijk mensen leeft, bij kinderen én ouders én grootouders? Je ziet dat aan de samenstelling: Monster was voor de kleintjes, terwijl Otter een wereldse dandy is.”

“De songs zijn ook belangrijk. De kandidaten kiezen die zelf, maar wij drukken hun op het hart dat er recente hits tussen moeten zitten. Anders gaat iedereen voor nummers uit de jaren 60 tot 90. Het moest ook muzikaal een programma van nú zijn.”

Hoe onderscheidt de Belgische versie zich van de buitenlandse versies?

Deprez: “Dat gezellige 'ons kent ons'-gevoel. De afstand tussen de speurders, presentator Niels Destadsbader en de kandidaten is zeer klein. In andere landen is er een kloof tussen celebrity's. Daar zegt een panellid algauw: 'Aha, het is die, en je kent hem van die film.' Terwijl Karen Damen kan zeggen: 'Ik weet dat hij graag kookt, want ik ben er al gaan eten!‘”

Hoe maakten jullie de selectie?

Deprez: “De gouden regel in alle landen is: zorg ervoor dat je niet alleen professionele zangers in huis haalt. Je hebt ook een Bart Tommelein of een Dina Tersago nodig. Onze verwachtingen waren niet min: we zochten mensen die nooit zongen, maar het weken later wél moesten kunnen, én ook nog eens moesten dansen en performen in een bloedheet, weinig mobiel pak.”

Ben jij weleens in één van de kostuums gekropen?

Deprez: “In tijden van corona mocht dat niet.”

Handig excuus.

Deprez: “Ze zijn vréselijk. Niet alle pakken hebben dezelfde issues. Sommige hebben een hitteprobleem, zoals uitgebreid te merken was bij Monster: Bart Tommelein had een soort skibroek aan, die aan de buitenkant ook nog eens bekleed was met pels. De helm van Zeemeermin Kathleen Aerts zat dan weer op een halve centimeter van haar gezicht: het voelde alsof ze gevangenzat in die bokaal.”

“Zelf zou ik het minst graag in het kostuum van Duiker kruipen. Uiteraard is het warm, maar het vervelendste is dat die helm na drie minuten hélemaal is aangedampt, alsof je in een Turks stoombad van je eigen adem zit.”

Het pak van Dina Tersago was twee meter breed. Hoe geraakte zij ooit een toilet binnen?

Deprez: “Niet (lacht). We hadden containers met mooie toiletten laten aanrukken voor de deelnemers, maar één detail hadden we over het hoofd gezien: niemand kon door die deuren. Op den duur hadden we een zéér uitgebreid toiletschema en werden de conversaties 's ochtends steeds plastischer: 'Hoe is het ermee? En wanneer wil je graag pipi doen?‘”

Hoeveel kost zo'n pak?

Deprez: “Duizenden euro's, maar we hebben afgesproken dat we de exacte bedragen niet geven, omdat we dan uit de portemonnee spreken van de mensen die ze maken. Die pakken moeten getekend worden en over een periode van 3 à 5 weken stuk per stuk handmatig opgebouwd worden. Dat kost nu eenmaal geld.”

Hoe hoog is de boete als een kandidaat zijn mond voorbijpraat?

Deprez: “Onze Nederlandse vrienden hebben hun boetes prijsgegeven: rond de 200.000 euro. Bij ons liggen die voor de crew in dezelfde lijn.”

Het programma is opgenomen onder de naam Meloenenjacht. Leg eens uit?

Deprez: “We hadden die naam bedacht om zonder argwaan een studio te kunnen huren. Tegen de mensen van de studio hadden we gezegd: 'Het is een quiz waarin je héél veel prijzen kunt winnen, maar in het slechtste geval ga je met een paar meloenen naar huis.' Hun reactie: 'Tof, daar zullen we naar kijken!' Helaas, ik betwijfel of 'Meloenenjacht' ooit het levenslicht zal zien.”

Een tweede seizoen van The Masked Singer is wél onvermijdelijk. Zul je dat opnieuw geheim kunnen houden?

Deprez: “Dat zal niet meer op dezelfde manier gebeuren, maar euh... verder moet ik, mijn portefeuille indachtig, mijn mond houden.”

JENS DENDONCKER (PANELLID): ‘LUCHTRUIM GECHECKT’

Het minst succesvolle panellid van The Masked Singer – met enige afstand – heet Jens Dendoncker. Is het al vanaf de eerste gezongen noot zonneklaar dat Sam Bettens het Otter-kostuum bemant, dan verdedigt Jens tot het bittere einde de kansloze these Bent Van Looy. Weet iedereen én zijn moeder dat niemand anders dan Kathleen Aerts Zeemeermin is, dan klampt Jens zich halsstarrig vast aan Belle Pérez. Orders van de eindredacteur?

Jens Dendoncker: “Dat in elk geval niet (lacht). Ik vind het gewoon plezierig om voor de sport theorietjes te verzinnen. Bovendien was ik er in veel gevallen oprecht van overtuigd dat het onmogelijk de persoon kon zijn die het wél bleek te zijn. Ik ging ervan uit dat het simpelweg niet kon dat Sam Bettens een paar keer vanuit de States over en weer zou vliegen. En hoe Kathleen Aerts kon deelnemen, begreep ik al helemaal niet. Ik heb het nog gecheckt: Zuid-Afrika had toen zijn luchtruim wegens corona compleet afgesloten. Hoe kon ze dan vanuit Kaapstad in België raken?”

Met een repatriëringsvlucht.

Dendoncker: “Die mogelijkheid had ik niet overwogen.”

Een mogelijkheid die je wél had overwogen, was dat je vriendin Lauren Libelle was.

Dendoncker: “Klopt, en ik moet toegeven dat ik dat niet zo'n prettige gedachte vond. Stel dat het waar is, dacht ik, dan heeft ze haar voorbereidingen maandenlang voor mij verborgen weten te houden. Ken ik haar dan wel zo goed als ik denk? Maar het was loos alarm. Anders had ik er net zo uitgezien als Frans Bauer toen hij er in de Nederlandse versie achter kwam dat zijn vrouw Maris in het Muis-pak zat: alsof ik net een hartverzakking had gehad.”

Naast het soms warrige spelverloop – soms leveren de deelnemers een tweegevecht, dan staan ze weer met z'n drieën op het podium – valt me ook het weinig onderbouwde stemgedrag van het panel op. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat de makers jullie influisteren wie door moet, en wie afvalt.

Dendoncker: “Dat klopt toch niet, hoor. Alleen toen we Suikerspin voor de derde keer wilden laten doorgaan, hebben de makers ons erop gewezen dat we haar al twee weken op rij hadden gered. Om te vermijden dat het naar vriendjespolitiek zou ruiken, hebben we toen onze mening herzien en die beslissing aan het publiek overgelaten.”

Was je meteen méé met het concept toen ze je vroegen voor het panel?

Dendoncker: (lacht) “Nee.”

“Ik moest meteen terugdenken aan twee jaar geleden, toen we met productiehuis Shelter een Emmy wonnen voor Hoe zal ik het zeggen? De Thaise versie van The Masked Singer zat toen in onze poule, en ik kreeg een fragment te zien waarin een rups het allerbeste van zichzelf gaf voor een werkelijk uitzinnig publiek. Ik vond het op verschillende niveaus méér dan een brug te ver, en sprak toen de nogal voorbarige woorden: ‘Wij, westerlingen, kunnen dit niet snappen.’”

Ai.

Dendoncker: “Tja, ook toen al zat ik er dus faliekant naast. Maar met die coronacrisis dacht ik: laat ik het maar doen, want volgens mij snakken de mensen naar luchtig entertainment, zeker op een vrijdagavond. Toch één voorspelling die is uitgekomen.”

GERS PARDOEL (KONIJN): ‘BALEN ALS EEN STEKKER’

Vorig jaar, toen hier nog geen zinnig mens van The Masked Singer had gehoord, stond zanger en The Voice Kids-coach Gers Pardoel al in een konijnenpak in een tv-studio in het Nederlandse Aalsmeer.

Gers Pardoel: “Ik zou liegen als ik zei dat ik niet nog altijd baal als een stekker. Ik dacht dat ik best populair was - konijnen zijn altíjd populair - maar goed, ze herkenden mijn stem en ik lag er al na drie afleveringen uit. Dat is bij mij altijd zo: ben ik door Antwerpen aan het slenteren met een vriend, dan draaien mensen zich steevast om wanneer ze me horen praten: ‘Jaja, ik wist wel dat jij het was!’ Doodzonde. De sfeer backstage zat goed, en ik vond het best een uitdaging om Engelstalige liedjes van een ander te zingen, in een pak dan nog. Ik zong bijvoorbeeld ‘Can't Feel My Face’ van The Weeknd, en ik verbaasde er mezelf over hoe makkelijk ik de hoge stukken aankon.”

Ben je ook goed in het raden?

Pardoel: “Niet in de Vlaamse versie, want ik ken amper de helft van de BV's die meedoen. Het is wel een afknapper hoor, als het masker afgaat en het één of andere politicus blijkt te zijn waar ik nog nooit van gehoord heb.”

“In Nederland zijn ze al aan het tweede seizoen bezig, en daar gaat het me een stuk beter af. Als ik de mensen ken, hoor ik het meteen. Al zingen ze in het Engels of voor mijn part het Turks of het Pakistaans.”

De makers van de Vlaamse versie weten wie ze moeten bellen als ze nog eens een panellid nodig hebben.

Pardoel: (lacht) “Misschien wel, ja. Ik probeer in de programma's waar ik aan meewerk altijd het uiterste uit mezelf te halen. Ook in The Voice Kids was ik altijd betrokken, en wilde ik een zo groot mogelijke bijdrage leveren, zodat er zoveel mogelijk mensen naar het programma zouden kijken. Als er niemand kijkt, kun je toch net zo goed voor de spiegel gaan staan?”

Geen speld tussen te krijgen, Gers.

Pardoel: “Nee, dat dacht ik ook. Fijne dag nog, hè. Hoi hoi.”

SAM BETTENS (OTTER): ‘ALS BIJ DE BRANDWEER’

Nooit was er minder verrassing dan toen Otter zijn hoed afnam: Sam Bettens was een goede kandidaat die door zijn makkelijk te raden identiteit belet werd om ver door te stoten.

Sam Bettens: “Ja, ik was zowat de enige kandidaat van wie je de lichaamsbouw zo goed kon aflezen. Eigenlijk had ik achteraf gezien graag wat extra laagjes gehad, om toch hier en daar iemand op een dwaalspoor te brengen. Langs de andere kant was ik wél heel blij dat het pak van Otter zo bij mij paste. Ze hadden duidelijk goed over de pakken nagedacht.”

Er was in het panel onenigheid: zit er nu een man of een vrouw in dat pak? Vond je dat vervelend?

Bettens: “Nee, het was right on the money, hè (lacht). En ik ben mij ervan bewust dat mijn stem nog niet veel veranderd is, zeker mijn zangstem niet. Ik heb wel geprobeerd om nummers in een lager register te kiezen - zeker geen ballads - maar ik kan het niet wegsteken. Ik blijf het écht jammer vinden dat ik er zo snel uit lag.”

Het moet wat voeten in de aarde hebben gehad om vanuit Amerika naar België af te zakken in volle coronatijd.

Bettens: “Het is heel spannend geweest. Toen ik in mei op de luchthaven van L.A. stond, mocht ik niet vertrekken: ik heb geen Belgisch paspoort meer, alleen een Belgische identiteitskaart, en die staat nog steeds op de naam Sarah. Gelukkig kon ik na een hoop telefoontjes en gegoochel met documenten toch opstijgen.”

“Ik ben in totaal tweeënhalve week in België geweest, een rustig bachelorleven in een appartementje in Antwerpen - niemand mocht weten dat ik hier was, dus afspreken kon niet. Alleen mijn ouders wisten van mijn komst af: ik vond het te wreed om in deze tijden niet aan mijn dichte familie te vertellen dat ik er was. Gelukkig hebben zij hun mond kunnen houden.”

Hoe zorgden de makers ervoor dat jouw identiteit niet zou uitlekken?

Bettens: “Wij spraken af op een parking op tien minuten rijden van de opnamelocatie. Daar kroop ik in een geblindeerde wagen, waar ik een anonieme zwarte outfit mét masker aandeed. Bijna niemand van de crew wist wie ik was: alleen twee cameramensen die backstage kwamen, plus de andere kandidaten, natuurlijk.”

Het Otter-pak zag er niet het verstikkendste kostuum uit.

Bettens: “Het masker was wel heel oncomfortabel. Ik was blij dat ik nog voor de brandweer had gewerkt: zo'n claustrofobisch gevaarte op mijn hoofd was ik al gewend. De volgens mij té kleine gaatjes rond mond en neus lieten niet genoeg zuurstof door. Halfweg de eerste repetitie was ik compleet buiten adem. Als professionele zanger is dat zeer frustrerend: ik heb mijn ego toch even aan de kant moeten zetten. Wat later heb ik gevraagd om eens met een dikkere naald door die gaatjes te gaan: dat hielp.”

Toen je je masker moest afzetten, was het de bedoeling dat je je nummer nog eens zong, open en bloot. Was je daarvan op de hoogte?

Bettens: “Gelukkig wel (lachje). Dat was een 'oh shit'-momentje, want de reden dat ik dit wilde doen, was net omdat ik eens een masker kon opzetten en onnozel kon doen. Eens níét mezelf zijn, letterlijk in een andere huid kruipen... En voor één keer andere danspasjes placeren - of beter gezegd: danspasjes tout court. Ik dacht dat dat er zonder masker belachelijk zou uitzien, maar gelukkig was het voor mij nog het minst gênant: zonder Otter-kop droeg ik ook maar gewoon een kostuum, en dat zag er zelfs zo slecht niet uit.”

The Masked Singer, vanavond om 20.40 uur op VTM.
The Masked Singer: The Day After, morgen om 19.50 uur op VTM.

© HUMO