The Linda Lindas maken een vuist tegen seksisme en racisme met hun bibclip

“Het leven is soms dwaas / ’t is wel jammer, maar helaas”, zou ene Linda volgens de overlevering ooit toevertrouwd hebben aan Will Tura. Die maakte er meteen een Vlaamse evergreen van, die naar haar genoemd werd. Dat gevoel van prikkelbaar onbehagen wordt stukken explosiever getoonzet door The Linda Lindas. In ‘Racist, Sexist Boy’ leggen vier piepjonge pubers het hoofd van voornoemd schoffie op een hakblok. Dit doen ze in een clipje dat opgenomen werd in de openbare bibliotheek van Los Angeles. In de video leidt Mila, de 10-jarige drummer, het nummer in met een uitleg over hun inspiratie. “Een jongen in mijn klas kwam naar me toe en zei dat zijn vader hem had opgedragen om weg te blijven van alle Chinezen. Nadat ik hem vertelde dat ik Chinees was, repte hij zich meteen weg.”

Daarop valt de rest van de band furieus in op gitaar. De piepjonge leden zijn stuk voor stuk Aziatisch, latinx* of beide. Ze ogen vertederend in hun punkshirts en schoolrokjes. Maar met hun ongepolijste, schuimbekkende punksong spuwen ze rauwe kritiek op de bekrompenheid van de jongen. “We herbouwen wat jij vernietigt”, beloven ze ook provocatief. In een interview met Pitchfork legden de tieners inmiddels uit dat ze het fusilleergeweer vandaag helemaal niet meer op die knaap richten: “Het gaat ons eerder om te voorkomen dat racistische, seksistische kinderen later racistische en seksistische volwassen worden.”

De ster van The Linda Lindas steeg in een oogwenk toen de bewuste bibclip van ‘Racist, Sexist Boy’ viraal ging. De band werd zowat metéén op handen gedragen door Tom Morello en Thurston Moore – rockhelden die hun sporen verdienden bij respectievelijk Rage Against The Machine en Sonic Youth. Moore beschouwt de song vandaag zelfs al enigszins prematuur (en overspannen) als “hét lied van 2021”. Maar ook Hayley Williams van Paramore tot Questlove van The Roots lieten zich niet onbetuigd in loftuitingen. Een tikje vreemd voor een zootje jonge tieners die voordien met niemand op school sprak over hun eigen groepje. “Het was alsof we er een geheim leven op na hielden”, zegt de 16-jarige gitarist Bela daar vandaag over.

Toch is dit piepjonge kluitje al drie jaar bezig aan een stevige opmars. Mila (10), gitarist Lucia (14) en bassist Eloise (13) zijn ­familieleden; Bela (16) hun vriend. Voor het eerst speelde de band samen op het Girlschool-festival in 2018, waar ze optraden met grote namen als Karen O van de Yeah Yeah Yeahs en Bethany Cosentino van Best Coast. Die laatste betitelen ze vandaag liefdevol als hun “podium-moeder”. Een andere surrogaatouder vond de jonge punkband in de riot grrrl-pioniers van Bikini Kill. Die pikten hen op om een ​​van hun reünieshows te openen in 2019. Regisseur Amy Poehler zag op haar beurt één van die bewuste shows, en vroeg de tieners om ‘Rebel Girl’ van Bikini Kill te coveren voor haar onlangs uitgebrachte Netflix-film Moxie. En zo ging de bal aan het rollen.

Dat de vader van Eloise Martin Wong is, medeoprichter van het Aziatisch-Amerikaanse popcultuurmagazine Giant Robot, speelt natuurlijk net zo goed mee in deze hype die voor de gemiddelde Belg over één nacht ijs lijkt te zijn gegaan. De ouweheer van Lucia en Mila heet dan weer Carlos de la Garza. Hij is een Grammy-winnende producer en engineer, die heeft gewerkt met acts als Paramore, Bad Religion en Jimmy Eat World. Zelf gelooft Lucia evenwel dat de lucht in de studio méér heeft betekend voor hun sound en succes. “Het heeft iets van wierook en geurkaarsen. It feels so bougie.”

Dat deze jonge punkers niet weggezet kunnen worden als hip-en-in-een-wip-weer-weg, lijkt Brett Gurewitz van de legendarische Amerikaanse punkrockgroep Bad Religion sowieso duidelijk. Een jaar geleden sloten deze jonge tieners immers al een deal met zijn platenlabel Epitaph Records. The Linda Lindas: mogelijk meer dan één viraal hitje.

*latinx verwijst sekseneutraal naar mensen met een Latijns-Amerikaanse culturele of etnische identiteit. Het achtervoegsel ‘x’ vervangt de ‘o /a’van latino en latina.