Zaterdag 03/06/2023

MuziekrecensieThis Is What I Mean

Stormzy’s ‘This Is What I Mean’: pakkende queeste naar waarachtigheid ★★★★☆

Stormzy: 'Ik heb mijn ego moeten vermoorden voor deze plaat.'  Beeld EPA
Stormzy: 'Ik heb mijn ego moeten vermoorden voor deze plaat.'Beeld EPA

Stormzy is een andere man geworden, zoals hij zelf beweert. Op het fijngeslepen juweel This Is What I Mean tuurt hij diep in de eigen ziel.

Sasha Van Der Speeten

“Nu heb je de deur geopend en ben je écht vrij”, zegt de Amerikaanse topproducer Rick Rubin tegen de Britse hiphopkoning Stormzy na een luistersessie voor het cultuurmagazine i-D die op YouTube terecht kwam. “Ik heb mijn ego moeten vermoorden voor deze plaat”, aldus Stormzy.

Met zijn derde album This Is What I Mean schrijft hij een relatiebreuk van zich af, wentelt hij zich in spirituele bespiegelingen en verruilt hij de rauwe grime-rap van weleer voor zijdezachte r&b. Hij overweegt er schuld en boete en schudt de tergende verwachtingen van zijn veeleisende publiek van zich af.

Op dat vlak is This Is What I Mean wat 808s & Heartbreak voor Kanye was: een biecht, een knieval, een zuiveringsritueel dat niet zozeer grofkorrelige straatrap vereist, dan wel tederdere, melodieuzere muziek. Op die manier volgt Stormzy een bataljon zwarte hiphopartiesten dat instinctief zijn raproots met de hoogtechnologische mainstreampop van nu versmelt in een queeste naar waarachtigheid.

Jazeker, de oude Stormzy triomfeert hier nog steeds, zij het met mate, zoals op de superbe titeltrack (wat een groove!) of in het militante ‘My Presidents Are Black’ dat de Afro-Britten op een troon hijst: “We are the needle movers, we are the table shakers / They gotta move around us ‘cause nothin’ moves without us”.

Elders hoor je Stormzy treuren te midden van feeëriek geproduceerde, lichtjes jazzy ambient, wadend door een oceaan aan briljant over elkaar gedrapeerde zangharmonieën van Jacob Collier. Die hang naar glasheldere productionele perfectie wordt door witte indiefanaten vaak onachtzaam veroordeeld, alleen moet ze vanuit een zwart-cultureel referentiekader worden beschouwd.

Noem het verklankte empowerment, een verlangen naar ongenaakbaarheid of een hang naar koninklijke waardigheid. Het verklaart ook de kristallen gospel die gasten zoals Sampha hier serveren, evenals de meticuleuze bijdragen van afrokoninginnen Tems, Amaarae en Ayra Starr.

Ongenaakbaar en overrompelend, zonder meer.

‘This Is What I Mean’ is uit op Def Jam

Nu belangrijker dan ooit: steun kwaliteitsjournalistiek.

Neem een abonnement op De Morgen


Op alle artikelen, foto's en video's op demorgen.be rust auteursrecht. Deeplinken kan, maar dan zonder dat onze content in een nieuw frame op uw website verschijnt. Graag enkel de titel van onze website en de titel van het artikel vermelden in de link. Indien u teksten, foto's of video's op een andere manier wenst over te nemen, mail dan naar info@demorgen.be.
DPG Media nv – Mediaplein 1, 2018 Antwerpen – RPR Antwerpen nr. 0432.306.234