‘Star Wars: Episode IX: The Rise of Skywalker’ speelt zodanig op zeker dat hij naar geen duidelijk punt toewerkt ★★★☆☆

Toen regisseur J.J. Abrams onder Disney-vlag een nieuwe Star Wars-trilogie mocht aftrappen, haalde hij enkele oud-gedienden van onder het stof voor een onnodige maar gesmaakte cameo. Een nostalgisch trucje dat werkte binnen een nieuwe context, waar niet langer alles draaide om Luke Skywalker maar om een nieuwe Jedi-leerling: Rey.

Voor dit sluitstuk laat Abrams alle verhaallijntjes voor de nieuwe cast mooi samenkomen. Maar opnieuw trapt hij in de val van de nostalgie, met opvallend veel knipogen naar de originele trilogie, met een – alweer – onnodige cameo van nét iets te veel figuurtjes. Opnieuw trommelt hij een arsenaal van oudgedienden op, zoals de aangekondigde terugkeer van Billy Dee Williams als Lando Calrissian. Een personage dat eerlijk gezegd bitter weinig toevoegt.

Dat maakt Episode IX: The Rise of Skywalker iets te veel een compromisfilm voor de fans. Met een regelmatig aha-moment voor die van het eerste uur. En een bij momenten geforceerde rechtzetting op het vorige luik, Episode VIII: The Last Jedi, geregisseerd door Rian Johnson. Hoewel die een uitzonderlijk persoonlijke stempel op de saga kon drukken, werden zijn plottwists niet door de grote massa aanvaard. Dat deze ‘fouten’ nu worden hersteld, is haast gênant voor Johnson. Wij hadden alvast niet op zijn stoel willen zitten bij de wereldpremière.

Inspirerende quotes

Toegegeven, Johnson had het zijn opvolging niet makkelijk gemaakt. Hij gaf Luke Skywalker (Mark Hamill) een belangrijke maar eindige rol in zijn film, waardoor er geen mentors meer overbleven voor de jonge Rey. Toch in combinatie met het werkelijke overlijden van Carrie Fisher, die haar rol van Princess Leia – nu General – hernam voor Episode VII: The Force Awakens, maar overleed voor de release van nummer acht. Er waren nog wat niet-gebruikte opnames, die Abrams nu combineerde met wat onhandige off-camera quotes die allicht ooit in een studiocontext waren opgenomen. Maar zo kan ze toch bij ‘leven’ de leerling Rey adviseren met Instagram-waardige inspirerende quotes als: “Never be afraid of who you are”.

Het mag nu wel duidelijk zijn dat deze trilogie wordt gedragen door een duo van tegengestelden, eerder dan het trio van rebellen, Han-Luke-Princess. Daisy Ridley toont met knappe acteerprestaties dat ze als protagoniste Rey deze reeks aan elkaar kan houden. Haar tegenspeler Adam Driver in de rol van Kylo Ren – de slechterik van dienst – ontpopt zich als een van de strafste acteurs van het decennium, die een ongezien breed pallet aan genres en karakters aan kan, onlangs alleen al van BlacKkKlansman over The Report tot Marriage Story.

Zweverige Jedi-opleiding

In Episode IX is Kylo Ren zelf de Opperste Leider geworden, nadat hij Snoke in Episode VIII had vermoord. In die hoedanigheid moet hij zich richten tot Palpatine, de Keizer of Sithmeester, waarvoor de 75-jarige Ian McDiarmid nog eens de zwarte kapmantel aantrok en zijn griezelig diepe stem liet weerklinken. Palpatine wil voor eens en altijd een nieuw rijk uit het universum stampen en belooft Kylo Ren een mooie – sorry, donkere – toekomst als hij Rey naar de dark side kan overhalen. Alleen heeft die het te druk met haar zweverige Jedi-opleiding, tot grote frustratie van Poe en Finn die haar liever inzetten als beste piloot van de Rebellenvloot.

Episode IX: The Rise of Skywalker speelt zodanig op zeker, met veel emotionele momenten, dat hij naar geen duidelijk punt toewerkt. Maar hij doet wel wat hij belooft: de saga krijgt een einde, het slot dat de fans verdienen. Dat er en passant twee vrouwen kussen, is een subtiel antwoord van Disney op de smeekbede om meer diversiteit. Helaas zijn er nét iets te veel cameo’s, knipogen en onhandige ingrepen om dit een volwaardige, alleenstaande film te noemen. Dan was de gewraakte Episode VIII van Johnson toch een pak gewaagder.

Nu in de bioscoop.