Schwarzenegger kán grappig zijn, maar in ‘FUBAR’ is hij het niet

Te veel gezopen gisteren, klop gekregen, auto in de prak? Dan bent u dus fucked up beyond all recognition, of FUBAR. De term bestaat al sinds Wereldoorlog II, en werd toen door Amerikaanse militairen gehanteerd om een uitzichtloze situatie op het slagveld te beschrijven. Van daaruit werd het acroniem – bij wege van actiefilm Tango & Cash (1989) en oorlogsdrama Saving Private Ryan (1998) – stilaan in onze collectieve taal gegrift. Het bekt ook zo lekker stoer dat het niet anders kon of er zou ooit weleens een Arnold Schwarzenegger-vehikel verschijnen met die titel. Ziehier dus FUBAR, een achtdelige Netflixserie waarin de Schwarz – voor het allereerst in een tv-reeks, overigens – een comeback probeert te forceren als de komische actieheld die hij dertig jaar geleden in Last Action Hero (1993) en True Lies (1994) neerzette.

Hij kán uw pretbeentje kietelen, die Arnie. Zijn voor ondergetekende meest memorabele scène wat dat betreft was er eentje uit de eerder onbedoeld grappige actiefilm Escape Plan (2013): toen zijn personage tijdens een hardhandige ondervraging een plattegrond moest tekenen met daarop de vindplaats van een kostbaarheid, kribbelde hij een blote reet op het papier die het achterwerk van zijn ondervrager moest voorstellen. Met een pijl ernaartoe die aangaf waar die laatste voor zijn part het kleinood kon gaan zoeken. En dat natuurlijk terwijl hij zijn belager star aankeek met die onwrikbare stalen kop van ’m: kostelijk!

FUBAR brengt min of meer datzelfde soort taai komische energie naar het scherm. Het is een spionage-actievertelling waarin Schwarzies personage Luke Brunner, een naar zijn pensioen uitkijkende CIA-agent, toch nog een wreedaardige wapenhandelaar (Gabriel Luna) achter de kladden moet zitten nadat hij ontdekt dat ook zijn dochter Emma (Monica Barbaro) voor de inlichtingendienst werkt. Dat leek misschien een succesrecept op papier, maar op een handvol schatermomenten en goeie vondsten na verzandt FUBAR vrij snel in middelmatige, pertinent onleuke drab. De zoveelste brok Netflix-meuk, dus. Van een bedrijf dat in Silicon Valley uit de klei werd gestampt zou je toch een ‘disruptievere’ aanpak verwachten dan het aloude model van de filmmaatschappijen: gewoon wat geld ergens tegenaan smijten, en kijken wat blijft plakken.

Als u dan toch een actieheld van weleer in een komische tv-reeks wilt zien, kunnen wij u het veel betere Jean-Claude Van Johnson op Amazon Prime Video aanraden, een inmiddels al zes jaar oude reeks waarin die andere eighties-actiester zichzelf op een moedige en weergaloze manier in de zeik neemt. De pitch: Van Damme heeft zijn hele leven baggerfilms gemaakt omdat hij eigenlijk een CIA-agent is, en de opnames op locatie telkens een voorwendsel waren omdat hij in de buurt zijn echte werk moest gaan doen. Van Damme zat tijdens de Action Era in de reserveploeg, maar voorlopig wint hij wel het streamingtijdperk .

FUBAR, nu op Netflix