RecensieRaya and the Last Dragon
‘Raya and the Last Dragon’ is animatiesprookje over vertrouwen (en draken)
Disney trekt naar Zuidoost-Azië voor zijn nieuwste prinsessenavontuur, en kookt er een stoofpotje met nieuwe en vertrouwde smaken.
Pas wanneer je iemand vertrouwen geeft, kan die het goede doen. Het is een wijze levensles voor kinderen, en meteen ook essentieel opvoedingsadvies voor hun ouders. Qua stichtende boodschap zit het dus wel goed met Raya and the Last Dragon, de nieuwste animatiefilm die Disney rechtstreeks in uw huiskamer lanceert.
Raya (stem van Kelly Marie Tran) beantwoordt volledig aan het sjabloon van de 21ste-eeuwse Disney-prinses: sterk, snugger en te druk bezig met het welzijn van de wereld om verliefd te worden (zie ook: Vaiana, Frozen enz). Met een knipoog naar Mad Max schetst Raya, door de dorre woestijn denderend op een reusachtige opgerolde pissebed, de desastreuze situatie: haar ooit zo vredige vaderland ging een halve eeuw geleden ten onder aan een verschrikkelijke plaag – de parallellen met corona zijn onbedoeld, het verhaal lijkt eerder te verwijzen naar de hevige polarisering die onze hedendaagse wereld verscheurt.
Na de dood van haar vader wil Raya, een achterdochtige en eenzame krijger, de boel herstellen door de legendarische draak Sisu weer tot leven te wekken. Dat die uiteindelijk meer een bovenmaatse My Little Pony-knuffel met de koddige onhandigheid en de hese stem van Awkwafina (The Farewell) blijkt te zijn, zal uw kroost vrolijk stemmen. Maar naast leuke grapjes heeft Sisu ook levenswijsheid in zich.
Niet Wakanda maar Kumandra
Met Raya and the Last Dragon verkent Disney – geografisch gezien althans – nieuwe horizonten, en die ogen wonderlijk. Regisseurs Don Hall (Big Hero 6) en Carlos López Estrada (Blindspotting) lieten zich inspireren door de geuren en kleuren van Vietnam, Thailand en omstreken. Zoals Black Panther goochelde met Afrikaanse culturen, zo maakt Raya een stoofpotje van Zuidoost-Aziatische ingrediënten. Het resultaat heet niet Wakanda maar Kumandra.
Het decor is verfrissender dan het verhaal zelf: Raya’s queeste voelt vertrouwd aan, met echo’s van Lord of the Rings, Game of Thrones en zelfs Indiana Jones. Qua originaliteit kan Raya niet tippen aan, bijvoorbeeld, Pixars Soul. In die zin voelt het wat wrang dat die laatste voor Disney+-abonnees zonder bijkomende kost te bekijken viel, terwijl ze voor Raya wel 21,99 euro moeten bijbetalen. Maar aan het kijkplezier doet dat weinig af: dit is een solide toevoeging aan Disneys uitgebreide prinsessencanon.
‘Raya and the Last Dragon’ staat nu op Disney+
