Producer Rare Akuma: ‘Ik ben een gewone jongen met grote dromen’

‘Trauma made me a winner’, klopt Rare Akuma (24) zich op de borst. Zijn schooltijd was geen pretje, maar online vond hij zijn weg. Naar de absolute top zelfs, als het van hem afhangt. Eerstvolgende halte? Het festival Hellraiser, dat hijzelf cureert.

“Ik ben een gewone jongen met grote dromen”, zegt Rare Akuma bijna schoorvoetend wanneer we hem op een terras in Antwerpen spreken. Daar lijkt hij nauwelijks op de volksmenner die we eerder in zijn Instagram Stories zagen opdraven. Wie een show van Rare Akuma meemaakt, mag blij zijn om het te kunnen navertellen. De opzwepende concerten, tussen hiphop en horrorcore, neigen haast naar duiveluitdrijvingen waarbij het publiek stoomt en stuitert.

Toen Zwangere Guy gevraagd werd op welke rapper hij jaloers was, antwoordde die zonder verpinken: “Rare Akuma, de meest getalenteerde jongen die hier rondloopt.” Ook DVTCH NORRIS had alleen maar lovende woorden over de jonge snaak: “Deze jongen gaat echt groot worden.”

Shyheim Newell, de echte naam van de Antwerpse producer, cureert dit weekend alvast zijn eigen festival Hellraiser in Trix. Al voor de derde keer zelfs. Newell is fan van huiverfilms, maar de classic Hellraiser heeft hij nooit in zijn leven gezien. “Al heb ik de dvd-reeks wel cadeau gekregen”, grijnst hij. Het zegt veel, zo niet alles over de generatie waar hij willens nillens een van de spreekbuizen lijkt te worden. “Ik heb mijn jeugd vooral online beleefd”, knikt hij. “Het internet was mijn toevluchtsoord. Online vond ik gelijkgestemde zielen, van over de hele wereld. Ik kwam er in contact met collectief The Midnight Society: sinds 2015 is dat een internationaal gezelschap met leden over de hele wereld: voornamelijk uit de VS, maar ook uit Japan en België. Zo leerde ik $uicideboy$ en Kamiyada+ kennen, met wie ik samenwerkte.”

Hij heeft fans van de VS tot de Baltische Staten. Zijn stijl is even diffuus. Newell begon als dubstepper, en flirtte met drum-’n-bass en EDM in 2013, toen hij zich nog liet aanspreken als WEISS (spreek uit als ‘Wise’). Drie jaar later vervelde hij tot Rare Akuma en lijkt hij nog baldadiger te werk te willen gaan. Op zijn volgende plaat, die we in avant-première mochten horen, werkt hij samen met Tsar B en DVTCH NORRIS. Alleen al op papier biedt dat de garantie op een experimentele mix van stijlen. Even gedurfd als onbeteugeld.

Oh niet zo dierbaar België

De plaat zal dirtytwominus heten. Een allusie op onze landcode. “Het gaat over mijn ervaringen in België. Er is een groot mentaliteitsverschil tussen België en pakweg Londen, waar een groot deel van mijn familie woont. Ik mag niet generaliseren, maar toch heb ik de indruk dat Londenaars minder vaak oogkleppen ophebben. Ik voel me er alleszins meer thuis, meer gegrond.”

“In Borgerhout ben ik opgegroeid, bij mijn mama en oma. Ik werd er gepest om mijn gewicht, mijn grote neus en zelfs de manier waarop ik fiets. Kinderen kunnen gruwelijk zijn, ze boorden me soms de grond in zonder enige reden. School werd dus een ramp. In het vijfde middelbaar ben ik afgehaakt, nadat ik mijn jaar drie keer had overgedaan. Ik voelde me gewoon niet thuis in het onderwijssysteem. Ik wist al wat ik later wilde worden, had mijn doel gevonden en school leek me tijdverlies. Ik was bovendien vrij asociaal als tiener en sloot mezelf liever op in een fantasiewereld.” Zijn laatste single ‘Wabbajack’ is dan ook niet toevallig vernoemd naar een magische staf uit een online spel.

De merde van zijn jeugdjaren vat Rare Akuma vandaag filosofisch op: “Het heeft van mij de persoon gemaakt die ik nu ben. Wanneer ik in de spiegel kijk, voel ik geen weerzin. In het derde middelbaar was ik depressief. Soms bleef ik dagenlang in mijn bed liggen, ik voelde niets. Hoe onzeker ik toen ook was, altijd wist ik dat muziek mij groter zou maken. Dat die gedachte geen waanbeeld bleek te zijn, voedt vandaag alleen maar mijn ambitie.”

Hellraiser, met Rare Akuma en special guests, vindt plaats op 9/10 in Trix, Antwerpen.