Platen van de week: van de eucharistie naar de eigen navel

James Blake - Friends That Break Your Heart ★★★★

Anno 2021 benader je een James Blake-album beter met heel andere voelsprieten dan ten tijde van zijn debuut. De in de VS residerende Brit is meer dan ooit een balladezanger geworden wiens tere, lichtjes neurotische croon zijn producties domineert. In songs en op Instagram breekt hij een lans voor zijn, uw en mijn mentale gezondheid. Op Friends That Break Your Heart legt hij platonische vriendschappen onder de loep en vraagt hij zich af waarom die soms stranden. “I heard you can show love / It’s just not come out for me”, zingt hij. In die momenten lijkt de schoorvoetende, terminaal verlegen dubstepjongen van weleer ver weg. Hij snijdt je weliswaar nog steeds de adem af, zij het met angelieke zangharmonieën zoals in ‘Famous Last Words’ of met de finesse waarmee hij in ‘Frozen’ de vinnige rap van JID in zijn kosmos trekt. Geen achtergrondplaat, deze nieuwe Blake, maar een eucharistie die vooral in de hoofdtelefoon zal openbloeien.

Sam Fender - Seventeen Going Under ★★★★

Alsof The Killers en The War on Drugs broederlijk de wapens opnemen. Zo klinkt de opvolger van Sam Fenders succesvolle debuut Hypersonic Missiles. Deze ‘Geordie Springsteen’ bezingt het rauwe, uitzichtloze leven in het noordoosten van Engeland, schopt tegen politieke schenen, en neemt de media op de hak. Op zijn nieuwe langspeler richt Fender de blik wel iets strakker op eigen navel: de meeste songs barsten van tienerangst. In het bloedmooie ‘Spit of You’ heeft hij het over de moeizame relatie met zijn ouweheer, in het aan puberale zelfhaat opgehangen ‘Get You Down’ gaat een E-Street-sax in de clinch met wufte strijkers. Elders worden de pijlen gericht op wereldwijde hypocrisie: in een zinderend ‘Aye’ krijgt Jeffrey Epstein zowaar een oneervolle vermelding. Straffe plaat die je af en toe zelfs de adem beneemt.

BADBADNOTGOOD - Talk Memory ★★★

Het Californische trio BADBADNOTGOOD gooide tien jaar geleden hoge ogen met zijn ongekuiste jazzvariant van hiphop en versierde zo collabs met Ghostface Killah en Kendrick Lamar. De verrassing is wat weg op Talk Memory, zijn vijfde album, ook al bewandelt de band terreinen die hij vooralsnog braak liet liggen. ‘Signal From The Noise’ gooit hoge ogen met wild opspattende postrock. ‘Talk Meaning’ spreidt een groovy bedje voor de freejazz van Terrace Martin en Arthur Verocai. Elders schemert lichtjes protserige jazzfunk à la Mahavishnu Orchestra door. Trippy, dat dan weer wel.