Op vakantie scharrelt de ene een vakantielief op en de andere een vakantielied

Vraag een Veerle naar haar ultieme vakantiegevoel, en ze zal een beeld oprakelen van een keienstrand op Madeira, waar ze bittere cocktails en boeken van Isabel Allende heeft verslonden. Ik denk meteen aan de achterbank van een diarreegele Citroën Xsara Picasso die enkel wat glans kreeg wanneer papa’s Motown-compilatie speelde.

Het ultieme vakantiegevoel krijg je in de auto, op het moment dat Radio 1 krakend uitdooft en plots de Franse, Duitse, Hollandse of Luxemburgse Belle Perez de aandacht opeist. Ik hou niet van autorijden, maar wel van de auto als de plek waar je een stukje van een land leert kennen. Radiozappend langs de Milo Meskensen en Metejoors van elders waan je je pas echt in het paradijs.

België volledig loslaten op vakantie zit er niet meer in nu Stromae en Angèle op kruistocht zijn door Europa. En door Noord-Frankrijk van péage naar péage bollen zonder het occasionele gebrom van Damso, behoort enkel tot de mogelijkheden als je ter hoogte van Bretagne afstemt op Radio Bro Gwened, waar niet Ed Sheeran maar de tante van een slager uit Vannes een wereldster is.

Op vakantie scharrelt de ene een vakantielief op en de andere een vakantielied. Ga deze zomer naar Frankrijk – in de rest van de wereld hang je er vermoedelijk ook aan – en je krijgt ‘Bam Bam’ van Camila Cabello en Ed Sheeran zo brutaal (en veel) door de strot geramd dat je ervan gaat houden. Wat weliswaar niet de playlist van NRJ in Frankrijk goedpraat, waar de zender tot het ongezonde toe geobsedeerd is door Ed Sheeran en een andere Britse Tom Dice.

Nog meer dan een slecht gekadreerde selfie, een vingerhoedje of een magneet is de herinnering van een vakantie verbonden aan een nummer waar radiozenders die wij hier niet kennen een zwak voor hebben. Geef Bretagne als trefwoord en de normale mens antwoordt ‘papegaaiduiker’, ‘kitesurfen’ of ‘Roze Granietkust’, ik zeg ‘Fade Up’ van ZEG P, Hamza en SCH.

Telkens nadat je de oester van je leven had afgezet op de glijbaan richting slokdarm, na elk flauw gebrouwen Bretons bier of een vaag gesprek op SkyrockFM over kaalheid en haarimplantatie in Istanbul, volgde ‘Fade Up’, verzuipend in een zee van autotune en allicht geen toekomstige nummer 1-hit in Vlaanderen, maar wel het lied dat over 15 jaar de powerpointslideshow over de eerste reis van mijn dochter zal begeleiden.

Dat alle auto’s snel elektrisch mogen worden. Of integreer op z’n minst een radiofunctie in de internationale treinen, zodat het concept radiozappen op vakantie geen stille dood sterft. Want een trip naar het buitenland is pas geslaagd als je huiswaarts keert met een anthem dat verschrikkelijk is, maar dat je de rest van je leven zult koesteren.