Ook als dochter van Will Smith kan het leven hard zijn: WILLOW blijft voor gitaren kiezen op nieuwe plaat

Het is de vraag van de kip of het gouden ei: staat zangeres Willow Smith waar ze staat dankzij of toch ook een beetje ondanks haar beroemde ouders? In elk geval is ze na vijf soloplaten de status van fresh princess of Bel-Air wel ontgroeid.

Op TikTok heeft men het de laatste tijd graag over nepo babies, waarbij nepo staat voor nepotisme. In de marge van de hype had elke kliksite wel zijn eigen artikel over kinderen van beroemdheden. In die lijstjes ontbraken Willow Smith en haar broer Jaden zelden of nooit, ook al zijn ze allebei al jaren bezig als muzikanten en scoorden ze hits die vaker gestreamd zijn dan The Fresh Prince of Bel-Air. Toen Will Smith in de gelijknamige reeks debuteerde, was hij trouwens tweeëntwintig jaar. Dat is even oud als Willow deze maand en zij brengt met <COPINGMECHANISM> alweer haar zesde plaat uit. Dat doet ze als WILLOW, zonder familienaam dus, maar toch blijft die aan haar plakken.

Het heeft natuurlijk niet geholpen dat haar ouders nogal gretig waren om haar als kind in de schijnwerpers te schuiven. Op haar zevende acteerde Willow naast haar vader in I Am Legend, een jaar later sprak ze samen met haar moeder Jada Pinkett Smith een stem in voor Madagascar en niet lang daarna had ze met ‘Whip My Hair’ haar eerste wereldhit te pakken.

Maar de roem begon haar tegen te steken, haar droomtournee als voorprogramma van Justin Bieber werd een nachtmerrie waar ze net op tijd en volledig zelfstandig uitstapte. Niet veel later deed Willow het meest baldadige wat een tienjarige met een hit die ‘Whip My Hair’ heet kan doen: haar haar afscheren. “Het scheelde niet veel of mijn onderkaak was los op de keukenvloer gevallen”, schreef Will Smith erover in zijn onlangs verschenen biografie. Op dat moment besefte hij dat hij de grieven van zijn tienerdochter te lang had genegeerd, omdat hij als man van eenvoudige komaf geen idee had hoe het is om als kind al de hitte van de spots in je nek te voelen.

Willow is haar gezin ondanks alles blijven verdedigen. “Mijn ouders zijn mijn beste vrienden”, zei ze onlangs in een interview met The Guardian. “Ik hou niet alleen van hen omdat ze mijn ouders zijn, maar ook omdat ze hun eigen mooie, complexe en geweldige geesten en harten hebben.” Dat is een behoorlijk gelouterde uitspraak voor een 21-jarige. In haar plaats kun je je evengoed afvragen of het niet dankzij, maar net ondanks haar ouders is dat Willow vandaag nog steeds muziek maakt.

Travis Barker

Na ‘Whip My Hair’ dook de zangeres, gedegouteerd van de muziekwereld, een paar jaar onder de radar. Ze kwam weer boven met Ardipithecus (2015) en The 1st (2017), platen vol pop en r&b die haar vergelijkingen opleverden met Frank Ocean en FKA twigs. Daar hoorde je hier en daar al een grunge-gitaartje of stevige baslijn in, maar toch schrokken velen toen de jongste Smith vorig jaar het van harde riffs doordrenkte Lately I Feel Everything uitbracht. Op die ode aan de poppunk hoor je naast Avril Lavigne ook Travis Barker meespelen. De drummer van Blink-182 is de mentor van een nieuwe generatie muzikanten die de poppunk nieuw leven heeft ingeblazen, onder wie Jxdn, Machine Gun Kelly en Yungblud. Met die laatste twee bracht Willow dit jaar al duetten uit en ook op <COPINGMECHANISM> zijn de snaren nooit ver weg.

De zangeres heeft haar liefde voor rockmuziek van geen vreemden: haar moeder Jada Pinkett-Smith zong begin deze eeuw bij nu-metalband Wicked Wisdom. In interviews vertelt Willow graag hoe ze aan Pinketts hand door de backstage liep en van dichtbij meemaakte hoe ze als zwarte vrouw in de metal met de dood werd bedreigd. “Zij heeft mij geleerd wat womaning up echt betekent: niet bang zijn van een anders oordeel”, zei ze aan L’Officiel. Willow wil nu zelf meer ruimte maken voor zwarte vrouwen in de gitaarmuziek en daar staat ze niet alleen in. Ook hippe bands als Nova Twins en Wargasm laten zien dat punk en nu-metal wel zonder mannetjesputterij à la Limp Bizkit kunnen.

Naast progressief en grensverleggend maakt Willow er ook een punt van om radicaal open te zijn. “Je moet laten zien dat het leven hard is voor iedereen”, zei ze in NME. In Red Table Talk, de podcast die ze host met haar moeder en grootmoeder, vertelde ze tegen hen en bij uitbreiding de wereld dat ze polyamoureus is. Ook over haar emotionele gezondheid praat en creëert ze zonder schroom. Met Tyler Cole - het is niet duidelijk of hij vandaag nog haar lief is - nam Willow een album op onder de naam The Anxiety en verzorgde ze een performance rond angst in het Museum of Contemporary Art van Los Angeles. “When I wake up / I can’t even stay up / I slept through the day, fuck", zingt ze op Meet Me At Our Spot, de grootste hit van The Anxiety.

“Ik aanvaard alles zoals het is en daar ben ik dankbaar voor”, luidt Willows mantra vandaag. De nepo baby, al meer dan de helft van haar leven bekend, heeft de roddels en de ballast die bij haar achternaam komen kijken leren loslaten. Het beste voorbeeld vind je op haar Facebook-pagina, waar je nog steeds de concertfilm kan zien die ze vorig jaar uitbracht om Lately I Feel Everything te promoten. De video eindigt met ‘Whip My Hair’, het nummer waarmee het allemaal begon, maar dan in een rockversie. Vlak voor het einde van het nummer laat Willow haar haar afscheren.

<COPINGMECHANISM> is uit bij Roc Nation.