FilmRecensie
‘On the Rocks’: Sofia Coppola duikt eindelijk nog eens de nacht in met Bill Murray
In On the Rocks schakelt Sofia Coppola haar geheime wapen Bill Murray nog eens in. Een vleugje Lost in Translation in New York, aangelengd met een scheut autobiografie, leveren een vederlichte komedie op, die meer om het lijf heeft dan je op het eerste zicht zou denken.
Met de broeierige kostuumthriller The Beguiled sloeg Sofia Coppola drie jaar geleden een nieuwe weg in, na een resem films die al te vaak in hetzelfde sfeerbedje ziek waren. Dat nieuwe elan is nog enigszins voelbaar in On the Rocks: opnieuw gaat Coppola aan de slag met een plot die niet op een bierkaartje past. En toch sluit de film ook duidelijk aan bij haar vroegere werk. Je ziet het meteen aan de ruime New Yorkse loft waar hoofdpersonage Laura (Rashida Jones) met haar gezin woont: net als in Lost in Translation, Marie-Antoinette en Somewhere dropt Coppola haar camera in een zee van luxe, waarin de personages toch verdrinken.
On the Rocks leunt nog het dichtst aan bij Lost in Translation. Om te onderzoeken of haar werkverslaafde echtgenoot Dean (Marlon Wayans) haar bedriegt met zijn knappe secretaresse, duikt Laura namelijk de nachtelijke grootstad in met haar vader Felix, gespeeld door Bill Murray. De flikkerende lichtjes van Tokio maken plaats voor die van Manhattan. Hoe Murray daar in een zwarte Mercedes komt aangereden, en met de blik van een trieste herdershond zegt: ‘Hey kiddo’, het had een gesneuvelde scène uit Coppola’s meesterwerk kunnen zijn.
David Attenborough
Maar de inzet van On the Rocks is helemaal anders. Ja, er is het bekende riedeltje van de liefde die mettertijd in routine verzandt. Maar eigenlijk wil Coppola hier een verhaal over ouders en kinderen vertellen. Felix trekt zich het huwelijk van zijn dochter erg aan, en aanvankelijk laat Laura zich dat welgevallen. Haar vader kijkt tenminste naar haar om, in tegenstelling tot haar man, en doet haar heropleven. Dat Felix zijn dochter opnieuw leert fluiten, is een schattige metafoor.
Gaandeweg wordt echter duidelijk dat Felix, die liefdesweetjes spuit als een soort David Attenborough van de mannelijke seksualiteit, misschien toch niet zo’n heilzame invloed op Laura heeft. Zo evolueert On the Rocks van een vederlichte komedie met snedige dialogen naar een volwassen beschouwing over man-vrouwrelaties en generatieverschillen. Dat Laura probeert los te komen van haar vaders wereldbeeld, en door haar eigen ogen leert kijken, mogen fans van de familie Coppola gerust als een autobiografische noot interpreteren.
‘On the Rocks’ speelt vanaf vrijdag in Vlaamse en Brusselse arthousebioscopen, en vanaf 23 oktober op Apple TV+.
