‘Nu applaudisseren we nog, maar ik hou mijn hart vast’

Zit u noodgedwongen thuis?

“Ik ben een beetje een bange scheet, (lacht) dus ik kom bijna niet buiten, moet ik zeggen, alleen om een beetje te fietsen. Ik heb diabetes en niet zo'n goed afweersysteem, vandaar dat ik niet zo veel vertrouwen heb in mezelf.”

Als schrijfster bent u allicht enige isolatie gewend?

“Ik merk eigenlijk weinig verschil met vroeger, behalve dat ik mij zorgen maak om boodschappen te doen. (lacht) Voor de rest is mijn leven grotendeels onveranderd.”

Heeft u cultuurtips voor de thuiszitters?

“Ik heb een beetje te doen met mensen die in deze periode nieuw werk hebben gepubliceerd, dus ik dacht: ik tip sowieso Drieman van Wide Vercnocke. Dat is een heel mooie graphic novel over Wides grootvader die collaborateur was. Echt een aanrader. Hij had de pech dat het uitkwam vlak voor de crisis losbarstte.”

“Ik las ook dat er een nieuwe film van Roy Andersson te zien is, About Endlessness. Normaal zou die nu in de cinema uitkomen, maar je kan hem nu ook thuis bekijken.”

“Voorts kijk ik heel erg uit naar het tweede seizoen van Kidding, een reeks met Jim Carrey. Hij speelt daarin een kinderprogrammamaker die hilarische sketches voor kinderen maakt, terwijl hij zelf in een rouwperiode zit om een verloren kind. Hij zou het liefst op een eerlijke manier met die kinderen communiceren, over de dood en rouw, maar zijn werkgever ziet erop toe dat het altijd vrolijk blijft, en dus is er voortdurend de snijdende spanning van iemand die vanbinnen helemaal stuk gaat en tegelijkertijd nog een vrolijk poppenspel moet zien te spelen. Bijzonder mooi. En ook heel fijn om Jim Carrey zo'n rol te zien spelen.”

Wat wordt het eerste dat je gaat doen als de coronacrisis voorbij is?

“Dat vind ik zo'n moeilijke vraag, omdat je niet weet hoe de wereld er gaat uitzien als dit eenmaal voorbij is. Nu zijn we nog een beetje met angstige opwinding aan het kijken naar het onweer dat in de verte op ons afkomt, maar ik denk wel dat dat de komende weken gaat kantelen, dat er een dofheid over ons gaat neerdalen. Nu hebben we nog zin om te applaudisseren en mondmaskers te naaien, maar we gaan nog veel geduld en energie nodig hebben. De stroom van energie die nu leeft, is goed, maar ik houd ook mijn hart vast.”