DM ZaptRonald Meeus
‘Mythic Quest’ vult stilaan het gat van ‘Silicon Valley’ op
Ronald Meeus zet de blik op oneindig. Vandaag: Mythic Quest.
Als u zelf geen videogames speelt, zult u tijdens de eerste afleveringen van Apple TV+-reeks Mythic Quest een beetje verloren lopen in de verschillende rollen, titels en persoonlijkheden die de makers van deze workplace comedy je naar het hoofd slingeren. Niet iedereen speelt games, en binnen die minderheid is er een nog veel kleinere groep die geïnteresseerd is in de makelij van die dingen. Wie wél tot die bende behoort, zal ongetwijfeld verheugd zijn dat de makers duidelijk in hun scenario’s laten zien dat ze een narrative director uit een quality assurance director herkennen, en dat de fictieve game die ze aan het maken zijn in beeld wordt gebracht met échte gamebeelden: wat dat betreft hebben ze natuurlijk het voordeel dat Mythic Quest mee is geproduceerd door Ubisoft, het Frans-Canadese huis achter videogamereeksen als Assassin’s Creed.
Maar wie een beetje tuk is op sitcoms en het een paar afleveringen volhoudt, zal snel een serie ontdekken die op zijn minst voor een geestelijke opvolger kan doorgaan voor de inmiddels opgedoekte HBO-reeks Silicon Valley (2014-2019). Een serie waarvoor je óók moest weten wat een tech incubator of een venture capitalist is om de gebeurtenissen ten volle te snappen. Maar eveneens eentje waarbij dat helemaal niet nodig was om pret te halen uit de komische botsing der karakters die erin werd gecreëerd.
Diezelfde formule paste het showrunner-drietal achter Mythic Quest toe. Je krijgt er sujets als Ian Grimm (Rob McElhenney) in gepresenteerd, de creatieve kracht achter de fictieve onlinegame waarrond de reeks draait, die zichzelf zo visionair vindt dat letterlijk iedere inval die hij krijgt – zoals de twee woorden Blood Ocean – zo briljant is dat meteen een team van enkele tientallen arme drommels werkdagen van een uur of vijftien moeten kloppen om zijn idee om te zetten naar een product. O ja, en op zijn Twitter-profielfoto staat hij in bloot bovenlijf. Hij krijgt gelukkig weerwerk van Poppy Li (Charlotte Nicdao), de medebedenkster van de game, die even desastreus is in haar omgang met mensen, maar wel aan de andere kant van het spectrum van Grimms inflatoire persoonlijkheid staat. En dan is er de eigenlijke ster van de reeks: oudgediende F. Murray Abraham als C.W. Longbottom, een sciencefictionschrijver van faam in de jaren 70, die na een door drank en drugs verklooide schrijverscarrière door Grimm werd aangeworven toen hij aan het spit stond te draaien bij een kebabkraampje.
Tijdens zijn eerste seizoen, dat vorig jaar op Apple TV+ landde, leek Mythic Quest een kansloze poging om de formule van Silicon Valley nog eens over te doen. Van die aanpak weken de makers niet af voor het tweede seizoen, waarvan alle negen afleveringen sinds afgelopen vrijdag op de streamingdienst staan. Maar door de juiste observaties te maken in een subcultuur die de meesten van ons helemaal niet kennen, en daaruit universeel herkenbare karaktertrekken te puren, brengen ze iets naar het scherm dat stilaan flink in de buurt komt.
Mythic Quest is te bekijken op Apple TV+.