‘My Sharona’ van The Knack: een bloedmooie, maar piepjonge coup de foudre

‘My Sharona’ in het kort? Hitsige 25-jarige rockzanger wordt halsoverkop verliefd op 17-jarig verkoopstertje.

“Er komt een moment in de rockmuziek dat alle meisjesnamen zijn opgebruikt”, aldus The Knack-gitarist Berton Averre, de man die de iconische gitaarriff van ‘My Sharona’ verzon, in LA Weekly. Toegegeven, dat klinkt erg onromantisch, zeker voor een liedje dat beweert een hartstochtelijke ode te zijn aan het piepjonge, knappe meisje dat de band in 1978 zijn enige wereldhit bezorgde. “Of het nu Sherry of Gloria was, alle namen leken al de revue gepasseerd. Maar Sharona was een naam die nog nooit was gebruikt en die wel lekker klonk.”

Toch moest Sharona Alperin, een frêle, 17-jarig meisje met kort ravenzwart haar, even bekomen toen ze die middag van het repetitiehok van The Knack weer naar haar werk reed. “Wacht eens even,” bedacht ze zich, “heb ik nu écht een liedje gehoord dat naar mij is genoemd en dat bovendien over mij gaat? No way!” Ze was verkoopster in een kledingzaak op West Third Street in L.A. alwaar ze luidop droomde van een carrière in de mode-industrie. “Fashion is my passion, dat was mijn motto”, zo vertelde ze ooit aan Variety. Tijdens haar lunchbreaks ging ze nu en dan een kijkje nemen bij The Knack omdat de frontman Doug Fieger een buitengewone fascinatie voor haar koesterde. Hoe ver die obsessie ging, bleek die middag toen The Knack schoorvoetend een embryonale versie van ‘My Sharona’ speelde voor de ogen en oren van Alperin: een liedje dat de groep naar ­verluidt in vijftien minuten had geschreven.

“Nu ja, Berton had de gitaarriff al jaren in zijn arsenaal zitten”, aldus Fieger, die wist dat Averre de inspiratie voor de riff was gaan halen bij This Year’s Model, het tweede album van Elvis Costello dat wel meer newwavebands zou inspireren. “Nu en dan speelde hij de lick en vroeg me om daar eens een song mee te schrijven. Maar het moment voelde nooit goed aan. We hadden het juiste zetje nodig.” Dat zetje kwam er toen nota bene zijn eigen liefje hem voorstelde aan een van haar vriendinnen, Sharona Alperin, en hij halsoverkop verliefd werd. Een béétje bedenkelijk toch, omdat Fieger 25 was en Alperin nog minderjarig. ‘Such a dirty mind / Always get it up for the touch of the younger kind’, zo klinkt het onomwonden in ‘My Sharona’, kennelijk ver buiten gehoorsafstand van de zedenpolitie.

Al gauw bekende Fieger zijn liefde aan zijn Sharona, die de boot afhield omdat zij een vriend had. “Ik weet dat we ooit samen zullen zijn”, zo stelde Fieger het hardnekkig. De volgende maanden zou hij haar stalken en schreef hij het ene liedje na het andere over haar, zoals ‘Frustrated’ en het creepy ‘She’s So Selfish’ (‘She’s been working in the clothing trade / she’s a rich little bitch / (…) No fuck-a me fuck-a me today’). Alperin zag er geen graten in en volgde The Knack overal. Meestal nam ze haar vriendinnen mee: een kransje pseudogroupies dat zich The Knackettes noemde.

Omdat Alperin Fiegers wanhopige smeekbedes afblokte, werd ze een tijdje uit sommige rockclubs geweerd als The Knack er speelde. “Dan glipte ik toch langs de achterdeur binnen”, bekende ze later. Het bizarre spelletje van aantrekken en afstoten dwong de twee uiteindelijk in een romantische relatie. Alperin liet zelfs haar foto nemen voor op de singlehoes van ‘My Sharona’. Zij en Fieger ­bleven vier jaar bij elkaar, tot zij 21 werd en haar leven niet langer in zijn schaduw wilde leiden. “Doug was uiteindelijk een beetje te intens voor me”, aldus Alperin.

Doug Fieger overleed in 2010 aan kanker. Sharona Alperin is vandaag een van de meest ­succesvolle makelaars in L.A.