Michael Van Peel geeft zuurstof aan zuurpruimen in ‘Welcome to the Rebellion!’ ★★★☆☆

Geen eindejaarsconferences meer voor Michael Van Peel, maar dat betekent niet dat hij voortaan de actualiteit links laat liggen. Van wokers tot antivaxers, ze krijgen er allemaal van langs in Welcome to the Rebellion!, al mag het van tijd tot tijd ook over prottende honden gaan.

Knaldrang is intussen een clichébegrip, maar we vinden geen beter woord om te beschrijven wat er achter de kamerbrede grijns zat waarmee Michael Van Peel het podium van de Arenbergschouwburg opstapte. Voor een zaal die dampte van de premièrekoorts serveerde de Antwerpenaar meteen twintig minuten loeistrakke stand-up over de belangrijkste gebeurtenis van de afgelopen twee jaar: hij werd veertig. Van Peel vertelde hoe hij niet meer kan rechtstaan zonder amechtig gekreun, even luide scheten laat als de oude buldog op wie hij af en toe moet passen en zichzelf het recht heeft toegeëigend om met dertigers te lachen.

Bij momenten vonden we Van Peel zelfs te gretig en voelden we dat het tempo niet juist zat. Meer dan eens verzoop een grap in het lachsalvo van de vorige, maar dat deed weinig af aan hoe leuk het was om de comedian na tien edities van zijn oudejaarsconference Van Peel overleeft nog eens gewoon het alledaagse bestaan te zien observeren.

Ooit reed Van Peel op een Vespa naar Dakar met enkel een landkaart en een kompas bij de hand, nu flipt hij als de batterij van zijn smartphone op acht procent staat. Vanuit die observatie is het snel geschakeld naar de almacht van robots en machines over ons bestaan. Stilaan laat Van Peel de maatschappijkritiek weer binnen in zijn verhalen. De nachtwinkeleigenaar die hem een USB-kabeltje verkoopt, blijkt plots een bootvluchteling.

Sam Bettens

Met diezelfde smartphone kun je tegenwoordig ook 3D-foto’s maken en iedereen weet waarvoor mannen die technologie zouden gebruiken, grijnst Van Peel. Zijn grappen over dickpics sluiten aan in een lange rij. In dezelfde categorie: hamsteraars tijdens de eerste lockdown.

Van Peel raakt wel meer onderwerpen aan die ook bij andere comedians passeren, maar meestal voegt hij wel iets toe aan de discussie en hij hangt zijn thema’s ook slimmer aan elkaar dan de meeste van zijn collega’s. Zo brengt hij antivaxers en klimaatspijbelaars handig samen in de groep van zelfverklaarde rebellen. Het is niet zo gemakkelijk om rebel te zijn, weet de comedian uit ervaring, want voor je het weet sta je naast iemand die de coronapas vergelijkt met een jodenster of, godbetert, naast een woker.

Want ja, ook over woke moet het gaan in Welcome to the Rebellion!. Wanneer Van Peel de naam Sam Bettens laat vallen, vrezen we even het ergste, maar daarna volgt een spitse, inventieve bit die ons met een grote grijns om de mond achterlaat.

In zijn eindschot knoopt Michael Van Peel niet alleen de laatste eindjes proper aan elkaar, maar trakteert hij ons nog op een paar van zijn beste oneliners. “Ook zuurpruimen verdienen zuurstof, al is het om zuur te zijn”, zegt hij over klimaatontkenners en als het aan hem ligt, krijgt iedereen wat meer ademruimte. Minder denken als robots en algoritmes, meer lachen met de absurditeit van de actualiteit. De grap als grote kracht, The Farce in plaats van The Force. Daarvoor zullen we Van Peel, die zich met Welcome to the Rebellion! handhaaft als de beste actuacomedian van ons land, de volgende jaren nog goed kunnen gebruiken.

Tot 18 juni op tournee.