Martin Michael Driessen wint ECI Literatuurprijs voor 'Rivieren'

De ECI Literatuurprijs - voortzetting van de prestigieuze AKO Literatuurprijs - levert Driessen 50.000 euro op en een sculptuur. Bovendien mocht Driessen donderdagavond in het Theater aan het Spui in Den Haag ook de Lezersprijs mee naar huis nemen, goed voor nog eens 10.000 euro. Het is geleden van de Libris Literatuurprijs voor Bernard Dewulf met *Kleine dagen* (2009) dat een verhalenbundel zo veel eer verzamelde.

Driessen haalde het bovendien onverwacht van gedoodverfde favorieten Arnon Grunberg (met Moedervlekken) en Libris-winnares Connie Palmen (Jij zegt het). De zeskoppige - her en der gecontesteerde - shortlist bestond verder uit de romans van Bert Natter (Goldberg), Tonnus Oosterhoff (Op de rok van het universum) en Marja Pruis (Zachte riten). Er viel geen enkele Vlaamse auteur op te bespeuren.

De ECI Literatuurprijs bekroont jaarlijks het beste Nederlandstalige boek in de categorieën fictie en non-fictie. Maar ook non-fictie ontbrak bij deze editie op de shortlist. Driessens *Rivieren* werd door de jury, onder voorzitterschap van Louise O. Fresco, geprezen "als een boek van een ingetogen grootheid, met schitterende beeldende zinnen en een onbestemde dreiging, en tegelijkertijd van een weldadige tijdloosheid."

Bijzondere parel

Driessen (°1954) wist tot op heden het grote publiek nog amper te verleiden. Daar komt nu wellicht verandering in. Hij schreef slechts een viertal boeken, die bovendien met lange tussenpozen verschenen. De in Nederland geboren Driessen is wellicht bekender als opera- en theaterregisseur in Duitse stadstheaters, waar hij vooral tijdens de jaren 80 en 90 actief was. Maar Driessen verdiende ook zijn sporen als acteur en vertaler naar het Duits.

Hij oogstte pluimen met zijn debuut Gars (1999) en met Vader van God (2012), een curieuze herschepping van het Oude en Nieuwe Testament. Vorig jaar nog publiceerde hij onder het pseudoniem Eva Wanjek, samen met dichteres Liesbeth Lagemaat, de duoroman Lizzie. 'Rivieren' werd door de vakpers bij verschijning vrijwel unaniem als een bijzondere parel onthaald. Ook in De Morgen kreeg het boek vier sterren. Water drijft de handeling voort in dit prangende drieluik én doet dat op een redeloze, grillige manier die de levens van de hoofdpersonages ernstig stuurt of pijnlijk toetakelt.

Voeg daarbij Driessens bijzonder rijke taal, de nergens lukraak gekozen symboliek én de subtiel tragikomische toetsen en je hebt een boek dat je langzaamaan volledig inpalmt. De kracht van het wassende water etaleert Driessen in drie veellagige verhalen met een aparte cadans. In het eerste verhaal kampt een - letterlijk - aan lager wal rakende acteur van middelbare leeftijd met de drankduivel en probeert daar komaf mee te maken door een louterende kanotocht in de Franse Ardennen te ondernemen. Dat loopt faliekant af. In het verhaal 'De reis naar de maan verzeilen we in de wereld van de houtvlotters aan het begin van de 20ste eeuw. Kers op een al rijk belegde taart is het verhaal Pierre en Adèle, waarin een rabiate, twee eeuwen overspannende familietwist tot epische dimensies wordt omgesmeed. Ook daar is een rivier de scherprechter.

Op de erelijst van de ECI Literatuurprijs volgt Driessen Jeroen Brouwers op, die vorig jaar werd gelauwerd met Het hout.