Leuk, een jonge zwarte hoofdredacteur, tot er een paar oude tweets opduiken

Ophef in de Amerikaanse media over een raar geval van cancel culture bij het blad Teen Vogue, signaleert correspondent Michael Persson.

Zoals elke revolutie eet ook die van de cancel culture uiteindelijk haar kinderen op. Vorige week ontstond er in de Verenigde Staten ophef over een paar oude tweets van de nieuwe hoofdredacteur van de Teen Vogue – nou ja, nieuw: voor ze was aangetreden moest ze alweer aftreden.

De vraag is nu: kun je, als publiek figuur, ooit nog worden vergeven voor wat je dacht of zei toen je nog een minder publiek figuur was, en vooral, toen je nog een kind was?

De affaire zit zo. Begin maart werd Alexi McCammond, een 27-jarige politiek verslaggever van website Axios door bladenuitgever Condé Nast aangekondigd als nieuwe hoofdredacteur van de Teen Vogue. McCammond was een talent: ze had de verkiezingscampagne van Joe Biden verslagen en was in 2019 uitgeroepen tot Opkomend Journalist van het Jaar door de Nationale Vereniging van Zwarte Journalisten. Teen Vogue was de volgende stap.

Anti-Aziatisch

Maar al snel na de aankondiging doken oude anti-Aziatisch- racistische en homovijandige tweets op van McCammond, verstuurd toen ze 17 was.

‘Verslagen door een Aziaat #whatsnew.’

‘Nu aan het googlen hoe ik niet wakker kan worden met opgezwollen, Aziatische ogen.’

‘Je geeft me een 2 voor mijn scheikundeproefwerk, schrapt alles wat ik heb opgeschreven en legt niet uit wat ik verkeerd heb gedaan… je wordt bedankt, stomme Aziatische amanuensis, je bent geweldig.’

McCammond had twee jaar geleden, toen de tweets voor het eerst opdoken, al gezegd dat ze ‘veel spijt’ had van de ‘ongevoelige tweets uit het verleden’, die ‘niet representeren hoe ik nu denk of wie ik nu ben’. De uitlatingen waren in haar sollicitatie al ter sprake gekomen. Maar de redactieleden van Teen Vogue vonden dat niet genoeg, en deden vorige week maandag een verklaring uitgaan. ‘Op een moment van historisch hoog anti-Aziatisch geweld en te midden van voortdurende worsteling van de lhbtq-gemeenschap, verwerpen wij als medewerkers van Teen Vogue die gevoelens volledig.’

Lot bezegeld

Een dag later schoot een man in Atlanta zes Aziatische vrouwen dood, wat het lot van McCammond lijkt te hebben bezegeld. Nog een dag later, woensdag, trokken twee grote adverteerders hun contracten in met Teen Vogue. Nog diezelfde dag liet het blad weten niet met McCammond verder te gaan.

Vogue heeft een lange traditie van racistisch of op zijn minst ras-ongevoelig personeelsbeleid, waarvoor hoofdredacteur Anna Wintour vorig jaar excuses maakte. ‘We hebben niet genoeg manieren gevonden om onze zwarte redacteuren, schrijvers, fotografen, ontwerpers en anderen te verheffen en ruimte te geven.’ De paradox is dat Wintour nu een (aanstaande) zwarte medewerker juist wél genoeg ruimte gaf - maar dat bleek dus te veel.

Genade

Had McCammond genade moeten krijgen voor wat ze als 17-jarige twitterde? Mensen zeggen nu eenmaal domme dingen. Maar zijzelf was ook niet heel genadig geweest voor de beroemde oud-basketballer Charles Barkley, die in een café iets vrouwonvriendelijks tegen haar had gezegd, wat McCammond op Twitter gooide. Toen Barkley daar excuses voor aanbood, werden die door McCammond niet geaccepteerd.

Wie zonder zonde is werpe de eerste steen. Deze week bleek dat Christine Davitt, een van de redacteuren van Teen Vogue die het verzet tegen McCammond leidde, in 2010 een paar keer het n-woord heeft gebruikt, in korte tweets gericht aan een (witte) vriend. Dat had Davitt, zelf Iers-Filippijns, natuurlijk nooit mogen doen, volgens de regels van Teen Vogue zelf: ‘Stop met het n-woord als je niet zwart bent’, kopte het blad twee jaar geleden. Nu kijken wie haar eruit gaat werken.