‘Kinderen die met Lego spelen, worden creatiever, hebben meer zelfvertrouwen en gaan beter om met stress op school’

De kans is reëel dat er ook bij u Lego onder de kerstboom ligt. Omdat uw kroost er graag mee speelt, of omdat u er stiekem zelf verzot op bent. In beide gevallen is het Deense Billund dan het paradijs op aarde, een walhalla opgetrokken uit plastic bouwblokjes. Want naast het pretpark Legoland vind je er ook twee Legohotels, een Lego Campus én het internationale hoofdkwartier van de speelgoedgigant: het Lego House. Er binnengaan is als een parallel universum betreden.

‘Er du en afol?’ – Pardon? – ‘Ben jij een afol, een adult fan of Lego?’ Euh, ja, ik waardeer Lego. Ik heb er als gulle vader duizenden euro’s aan besteed – dit artikel is een wanhopige poging om ten minste een deel van dat geld te recupereren. Tijdens mijn verblijf in Billund word ik een dozijn keer gecorrigeerd als ik voor superfans met een eigen YouTube-kanaal over Lego het woord ‘nerd’ gebruik. ‘Dat zijn geen nerds, maar afols!’ Toch zijn er gradaties in bezetenheid: de 48-jarige Chinees in de kamer naast me in het Legohotel – compleet met Legobedden, Legobadkamers, Legopiraten op de gang en een Legodraak aan de ingang – heeft een pelgrimstocht ondernomen vanuit Shanghai, enkel en alleen om de geboorteplek van het speelgoedsteentje te zien. En er is ook een Amerikaan met de nummerplaat ‘MINIFIG’ – kort voor minifigure, de iconische gele Legopoppetjes.

Er zijn diehardfans die thuis tot een miljoen Legosteentjes hebben liggen en gekke prijzen bieden voor iconische sets. 7.000 euro voor een plastic kasteeltje uit 1978. 30.000 euro voor een piepklein platinum Avohkii-masker. 100.000 euro voor een zeldzame houten minifig van Master Wu, de sensei uit de Legoreeks Ninjago. De waarde van drie minifiguurtjes die met de Junomissie meereisden naar Jupiter wordt geschat op 2 miljard dollar, ook al omdat ze werden vervaardigd uit speciaal aluminium dat de barre condities op Jupiter kan overleven – mocht de aarde ooit verdwijnen, dan zijn die drie speelgoedfiguurtjes alles wat van onze beschaving rest.

Een recent onderzoek toonde aan dat de waarde van zeldzame Legosets sinds 1980 sneller steeg dan de prijs van aandelen of goud. En Lego is rock-’n-roll, nu ook de iconische Rolling Stones-tong verkrijgbaar is in een set van 1.998 steentjes – uren speelplezier verzekerd.

Legofans zijn er genoeg, en sommige van die fans hebben zélf fans: youtuber Evan, die Legosets bouwt en evalueert, heeft zes miljoen volgers. Dat zijn er meer dan de doorsnee popster of Hollywoodacteur. Er zijn Lego Certified Professionals, maar ook duizenden Lego Ambassadors, amateurs die het merk promoten. Eén van hen, een Amerikaan van 50, zegt me: ‘Lego is awesome!’ Zijn enthousiasme is aanstekelijk en, eerlijk, ik heb niet meer zoveel mensen zien stralen sinds mijn bezoek aan de kerncentrale van Tsjernobyl.

Het iconische Lego House – Home of the Brick – is zichtbaar vanuit de ruimte. Zoek het op Google Earth en het lijkt alsof een reus met enorme Legoblokken heeft zitten spelen in een verder groen landschap. Het zegt veel over de Denen dat ze dit spectaculaire hoofdkwartier niet hebben gebouwd in een wereldstad met veel meer passanten, maar wel in het verre Billund, vlak naast het oorspronkelijke werkhuis van Legostamvader Ole Kirk Christiansen.

Net als Jezus was de uitvinder van Lego aanvankelijk een timmerman. Ole Kirk Christiansen maakte ladders en stoelen. Waarom verlegde hij zijn werkterrein?

Kristian Reimer Hauge (Lego-historicus): “Hij móést wel: tijdens de economische crisis van de jaren 30 verloor hij al zijn klanten. Maar Ole Kirk wist: een kind is het laatste waarop een ouder bespaart. Dus begon hij houten speelgoed te maken: eendjes, tractors, autootjes… Pas veel later besefte hij dat als hij plastic gebruikte en al z’n speelgoed compatibel maakte, hij niet alleen de bewoners van Billund, maar de hele wereldbevolking zou kunnen bedienen. Je moet je dat voorstellen: een meester-timmerman die al z’n hele leven met hout werkt, maar wiens openheid van geest zo groot is dat hij voor een nieuw, revolutionair materiaal kiest.

“Ole Kirk Christiansen loofde een fles zelfgemaakte wijn uit voor de werknemer die op de proppen kwam met een goeie merknaam. Misschien maar goed dat hij uiteindelijk zélf de naam bedacht: Lego, een samentrekking van het Deens leg godt – speel goed. Zijn oudste zoon zei later: ‘De zelfgemaakte wijn van onze vader was toch niet te zuipen!’”

Meneer Christiansen moet een volhardend man zijn geweest. Naar verluidt is zijn eerste werkhuis afgebrand.

Hauge: “Hij heeft dríé branden moeten verduren! Eén keer door de schuld van zijn zoontjes, die het die dag een beetje frisjes vonden en een vuurtje stookten... Later grapte de oudste: ‘Mijn eerste bijdrage aan het familiebedrijf was het platbranden.’ De tweede keer ontvlamde een kachel om lijm op te warmen. Dat was een geluk bij een ongeluk: doordat de verouderde fabriek in de as werd gelegd, werd Ole verplicht om te moderniseren. Dat was in 1942, in volle oorlog! Nog later, in 1960, brandde de derde fabriek af, wat Oles zoon Godtfred aangreep om opnieuw te moderniseren en te stoppen met alle andere producten, behalve het Legoblokje, dat al sinds 1958 in zijn huidige vorm bestaat.”

De echte doorbraak kwam toen ze bij Lego beseften dat je niet alleen kunt bouwen met steentjes en poppetjes, maar ook verhalen kunt maken.

Hauge: “Klopt. Bouwen en afbreken, opnieuw bouwen en verhalen verzinnen… De mogelijkheden zijn oneindig, it’s a new toy every day. Lego vond plastic niet uit en het bouwblokje al evenmin, maar wel het systeem om eindeloos te blijven bouwen met onverwoestbare blokjes die wereldwijd compatibel en onveranderlijk zijn: een Legoblokje van nu past op eentje uit 1958!

“Tot nog toe werden meer dan 18.000 Legosets uitgebracht. Eerst waren er ridders, dan astronauten en vanaf 1989 ook piraten. Lego City was een groot succes, omdat je er zoveel in kwijt kunt: politie, brandweer, garages, wolkenkrabbers… In 2001 kwam Bionicle, en vanaf 2006 andere speciale reeksen zoals de Power Miners, Heroes, Space Police, Nexo Knights, Ninjago en Lego Friends.

“Batman, Harry Potter, Star Wars, Frozen, Friends, James Bond en de Beatles… Allemaal gingen ze een samenwerking aan met Lego en werden ze vereeuwigd in het Lego-universum.

“De kunst was om tijdens die groei niet te raken aan de initiële visie van Ole Kirk Christiansen. Het idee van het Legosteentje als basis van alles bleek de sleutel tot globaal succes. En niemand werd uitgesloten, Lego was altijd al inclusief: er zijn vandaag zelfs braillesteentjes voor slechtzienden. Als je ons toen we begonnen had verteld…”

Je zegt ‘we’, maar in 1932 moest jij nog geboren worden.

Hauge: “Maar het vóélt als ‘we’! Ik daag je uit om een internationaal megabedrijf te vinden dat méér als een familie aanvoelt dan Lego.

“We hebben zo’n rijke geschiedenis. Kijk, dit zijn de eerste mallen, we hebben ze teruggevonden onder de fundering van de afgebrande werkplaats. Indertijd was het traditie om ze te begraven onder het nieuwe gebouw: dat zou geluk brengen, en zo kon de concurrentie ze niet bemachtigen. En dit zijn de eerste testmachines. Blokjes werden onderworpen aan tests met boter, zweet, speeksel en wrijving om te zien hoelang ze intact bleven. We lieten ze ook vallen van een grote hoogte, er werd op geslagen met hamers...”

11.695 STEENTJES

Lego House is een peperdure architecturale parel – met een zakencijfer van meer dan 6 miljard mag het wat kosten. In de gang hangt het motto van de Lego Group, det bedste er ikke for godt, vrij vertaald: kwaliteit boven alles, alleen het beste is goed genoeg.

Dat Lego big business is, valt voortdurend op. Toen ik David Bowie of Prince interviewde, waren dat privégesprekken tussen twee volwassenen. Maar als het over Legoblokjes gaat, worden mijn interviews met personeelsleden gemonitord door soms wel vier officials van het bedrijf. De term intellectual property valt minstens twintig keer. Ik heb me in Billund vaak een bedrijfsspion gevoeld.

Ik interview designer Boone James Langston in een kamer waar niet alleen de zitbank, de muren en het plafond met Legosteentjes werden gebouwd, maar ook de open haard en zelfs de vlammen daarin.

Boone, jij maakte je kinderdroom waar: je was finalist van de Amerikaanse Lego Masters en mocht bij Lego komen werken. In dat programma zag ik builds die inventiever en imposanter zijn dan om het even welke officiële Legoset.

Boone James Langston: “Dat komt omdat elke deelnemer zijn eigen unieke verbeelding loslaat op een eindeloos aantal steentjes. Want in Lego Masters kun je zo vaak als je wilt naar de voorraadkamer lopen voor een nieuwe lading. In Lego Masters bouwden wij onze Artopia, een artistieke gemeenschap met vijf verdiepingen aan ateliers van schilders, koks, acteurs, muzikanten en beeldhouwers, allemaal gehuisvest in een kraakpand van Legosteentjes. Zo’n groot ontwerp zou je nooit als set op de markt kunnen brengen, want de doos zou tientallen kilo’s wegen en duizenden euro’s kosten. Mijn droom is een uit Legosteentjes opgetrokken flipperkast die écht werkt.

“Legosets worden wel almaar complexer. Het ruimteschip Millennium Falcon uit Star Wars telt 7.541 blokjes. Het schaalmodel van de Titanic heeft er 9.090. De zopas uitgebrachte Eiffeltoren in de Lego Icons-serie telt er 10.001. De grootste set is de wereldkaart. Je zou denken dat niemand de tijd heeft om 11.695 bricks in elkaar te zetten, maar die set is een bestseller. Succes valt niet te voorspellen: toen de Death Star uitkwam in de Star Wars-reeks, verkocht die niet zo goed, maar nu is zo’n set 5.000 dollar waard.

“Sommige sets zijn behoorlijk excentriek, zoals de Atari Video Computer, de iconische gameconsole uit 1980 die je kunt nabouwen met een retroset van 2.532 bricks. En het schaalmodel van de schamele eerste werkplaats van Ole Kirk Christiansen was een speciale editie waarvan slechts 32 exemplaren zijn gemaakt, nu onvindbaar en onbetaalbaar.”

Jullie gaan ook in dialoog met amateurs overal ter wereld, met Lego Ideas.

Langston (knikt): “Elk voorstel dat meer dan tienduizend stemmen haalt, nemen we in overweging. Al 45 ideeën van bevlogen amateurs zijn inmiddels officiële Legosets geworden.”

Heb je een favoriete set uit die Ideas-reeks?

Langston: “Het ‘Black Seas Barracuda’-piratenschip uit 1989. Ik heb het nog steeds! (Emotioneel) Ik heb het indertijd samen met mijn vader gebouwd – ook op die manier verankert Lego zich in ons leven.”

In het Lego House staat een auto, gebouwd met een half miljoen steentjes… En hij rijdt!

Langston: “We hebben ook al eens een levensgrote formule 1-wagen van Ferrari gebouwd die kan rijden, zij het niet zo snel als een echte. Er bestaat ook een twaalf meter lange replica van de X-wing Fighter uit Star Wars – voor zover ik weet kan die niet vliegen, maar misschien houdt NASA dat geheim (lacht). En in Hongarije bouwden ze een Lego-toren van 36 meter hoog.”

We leven in een tijdperk van politieke correctheid en diversiteit. Zijn dat zaken waarmee ook Lego rekening moet houden?

Langston: “Natuurlijk. (Haalt er het Lego Disney Princess Ultimate Adventure Castle bij) Kijk, deze set is revolutionair, omdat voor het eerst álle prinsessen uit de verschillende Disney-franchises samenkomen. Dat laat bouwers toe om verhalen te maken waarin elementen uit de universums van Assepoester, Belle, Moana, Ariel, Tiana en Sneeuwwitje zich met elkaar vermengen. En zoals je ziet, zijn er natuurlijk ook prinsessen van kleur bij. Legosets zijn al lang inclusief en universeel. Wat valt op aan de instructieboekjes? Die zijn woordloos. Hoe je een set moet bouwen, wordt enkel aangegeven met tekeningetjes die elke mens waar ook ter wereld begrijpt.”

OMA OP SKATEBOARD

In het Lego House draait alles om de zes onaantastbare kernwaarden van het merk: verbeelding, creativiteit, zorgzaamheid, leren, kwaliteit en plezier. In het midden van de hal groeit de Boom der Creativiteit, 15 meter hoog en 4 meter doorsnee, opgetrokken uit zes miljoen steentjes. Op de kruin staat een knalgele kraan – ook uit Lego – die symboliseert dat het bedrijf blijft evolueren.

Stuart Harris – noem hem niet de hoofddesigner, maar wel de master builder – geeft me zijn visitekaartje: het is een gepersonaliseerde minifig die op hem lijkt. In Legoland klopt álles.

Stuart, hoe ben jij in Billund beland?

Stuart Harris: “Lego betekent alles voor mij, al van kinds af aan, dus deze job voelt als thuiskomen. In onze familie wordt verteld dat ik als kind de hele tijd koortsachtig op de keukenvloer met blokjes lag te bouwen, waarop mijn moeder met de ogen rolde en zuchtte: ‘Jij bent geobsedeerd, ooit zul je bij dat bedrijf gaan werken!’ Visionaire woorden (lacht). Ik ben begonnen als bouwer bij Legoland in Windsor. De buurvrouw is toen ook een keertje komen kijken (Harris doelt op Queen Elizabeth II, red.).

“Vandaag zie ik toe op de creatie van exclusieve Legosets, die altijd een link moeten hebben met de geschiedenis en de basiswaarden van het bedrijf. Ik check ook elke dag de blogs en YouTube-kanalen van de Lego Community om te zien hoe zij zich creatief bezighouden met ons product. Ik let op zaken als NPU, ofwel nice part usage: hoe een brick uit een bepaalde set wordt toegepast in een totaal nieuw ontwerp, om een effect te creëren dat de Legodesigner niet had bedoeld. Onlangs nog had iemand de blokjes van een Indiaanse tipi gebruikt in een standbeeld. Ik hou ook van SNOT-building, wat staat voor studs not on top. Gladde, gestroomlijnde bouwwerken, waarbij je de noppen op de bricks niet kunt zien.”

Profiteer je ook mee van de winst die vaders zoals ik genereren door hun zuurverdiende centen in Lego voor hun kroost te investeren?

Harris: “Mijn kerstbonus is verzekerd, bedankt voor je hulp (lacht).”

De community is erg kritisch: ‘Waarom is dat nieuwe blokje lichtroze en niet donkerroze?’ ‘Waarom is die set zo duur?’ ‘De minifigs zijn te blank, te blond en te slank!’

Harris: “Onze fans zijn mondig, dat is waar, en dat waarderen we. Ze hebben wel degelijk invloed: Ninjago was eerst bedoeld als eenmalige set, maar de fans drongen aan op meer personages, sets en verhalen. En toen de architect de eerste plannen voor dit Lego House ontvouwde, merkte een afol op: ‘Maar hoe zou een alien die toekijkt vanuit de ruimte weten dat dit het Lego House is?! Je moet helemaal bovenaan een reusachtig Legoblok plaatsen!’ En kijk: dankzij hem is het dak nu een transparante Legosteen, met de noppen als dakramen.

“Weet je: wat telt, is dat alles juist voelt. We denken lang na over details die ook filosofisch en spiritueel moeten kloppen. Toen ik de set ontwierp van de werkplaats van Dagny Holm, de grote Legodesigner van het eerste uur, verwerkte ik daarin een tegeltje met voetstappen: dat symboliseert dat zij de weg effende voor master builders zoals ik, en dat ik in haar voetsporen treed. En de gigantische Boom der Creativiteit symboliseert dat het voor Lego begon met speelgoed uit hout.

“In het Lego House verzinnen we ook extra verhalen. Wat doet Darth Vader als hij een vrije dag heeft? Hij gaat skiën! Wat laten we de robots doen? Ze gaan op date! En kijk, Batman krijgt een parkeerboete. Pas als je zo’n laag toevoegt, zet je het spelende kind aan het denken, gaat het een verhaal maken: ‘Waarom staat oma op een skateboard?!’”

Welk Legoblokje ontbreekt nog? Welke brick moet dringend uitgevonden worden?

Harris: “Dat is een goeie vraag, maar ik mag er niet op antwoorden (lacht). In dit Lego House hebben we een afdeling productontwikkeling die continu nieuwe toepassingen bedenkt. We moeten ons ook aanpassen aan nieuwe ontwikkelingen: zo krijgt elke nieuwe set een digitale laag.

“We merken ook heel erg dat Lego een verzamelobject is geworden. Toen de minifig Mr. Gold werd uitgebracht, ontstond er een ware goldrush, want álle verzamelaars wilden hem hebben. Dan kun je ervoor kiezen om geen extra figuurtjes bij te maken, waardoor de waarde van de bestaande minifigs exorbitant stijgt. Of je maakt er wel bij, waardoor Mr. Gold minder zeldzaam en dus minder waard wordt. Ook Lego zelf is het slachtoffer van die dolgedraaide verzamelwoede. Toen we historische sets uit ons rijke verleden op de takken van de Boom der Creativiteit wilden plaatsen, kregen we die niet van onze eigen archivaris: ‘Geen sprake van! Die sets zijn antiek, ze blijven in ons archief zitten.’ Ik ben dus op eBay op zoek moeten gaan naar onze eigen oude sets, om ze te kopen tegen extreme prijzen – gelukkig op kosten van het bedrijf (lacht).”

BLOKJES UIT MAÏS

Het Lego House hier in Billund is een constructie van staal en beton. Waarom heeft nog nooit iemand een écht huis gebouwd met alleen maar Legoblokjes? Het zou een geweldige pr-stunt zijn.

Harris: “James May, de copresentator van Top Gear, heeft het geprobeerd. Met honderden vrijwilligers bouwde hij een Legohuis in een Engelse wijngaard. Meer dan drie miljoen steentjes hebben ze gebruikt. Zelfs de huissleutel werd uit Legobricks vervaardigd. May heeft er ook echt in gewoond. Eén dag (lacht). Want Legoblokjes zijn niet 100 procent waterdicht, een Legodak of -douche is dus voorlopig niet realistisch. Onderschat ook het gewicht van Legosteentjes niet – de boom in de hal van het Lego House weegt 21 ton, we hebben de vloer met staal moeten versterken. Het huis van May was prachtig maar werd al snel weer afgebroken: de eigenaars van de wijngaard in Dorking moesten hun druiven oogsten.”

Dorking? Dork is een synoniem van nerd…

Harris: “Wij zijn géén nerds, maar adult fans of Lego (lacht). Ik ken een afol die al dertig jaar met blokjes in de weer was vóór hij vernam dat nog andere volwassenen dat ook deden – ‘Wauw, ik ben niet alleen!’”

Hoe pareert u de kritiek dat plastic speelgoed niet duurzaam is?

Harris: “Legoblokjes gaan erg lang mee, dus die kritiek is al te makkelijk. De Lego Group is erg milieubewust: we hebben recent nog blokjes vervaardigd uit gerecycleerde materialen zoals flessen, koperdraad en jeans, en uit natuurproducten zoals suikerriet en maïs. En 89 procent van onze Lego Campus bestaat uit natuur en groene daken. We walk the talk. Bovendien worden Legoblokjes zelden of nooit weggegooid: ze worden doorgegeven aan de volgende generatie. Zelf heb ik ook mijn collectie aan mijn zoon gegeven. Wat bleek? In mijn herinnering bezat ik als kind een enorme collectie, maar in werkelijkheid was het één kartonnen doos. Kinderen van nu weten niet hoe goed ze het hebben, meneer. Het was overigens ook een pijnlijke periode toen mijn zoontje met Lego begon te spelen: zoals elke ouder weet, is de beste manier om een zoekgeraakt steentje terug te vinden er ’s nachts met je blote voeten op trappen (lacht).

“Elke Legoverzameling is een ecosysteem waarin constant wordt gerecycleerd: je bouwt, breekt af, herbouwt… Een briljante Britse reclameclip uit de jaren 80 illustreerde dat perfect: een uit Legoblokjes gemaakte muis wordt belaagd door een kat uit Lego, waarop de muis wordt omgebouwd tot een hond, de kat wordt een draak, de hond een brandweerwagen, de draak een onderzeeër, de brandweerwagen een zeemonster dat onderzeeërs verslindt en ga zo maar door. Lego plus verbeelding garandeert eindeloos plezier.

“Tegen 2030 willen we enkel nog gerecycleerde steentjes maken, maar voorlopig is de kwaliteit daarvan minder goed dan die uit plastic. En de kwaliteit móét perfect zijn, anders zullen de steentjes van morgen niet passen op die van vijf, tien of twintig jaar geleden.”

Hoe hou je het bouwen boeiend, na al die jaren? Is het zoals seks in een relatie: je moet elkaar blijven verrassen?

Harris: “Er zijn tal van trucs, hulpmiddelen en variaties. Je kunt bijvoorbeeld blind bouwen: de ene partner bouwt geblinddoekt, de andere geeft aanwijzingen. Je kunt ook rug aan rug bouwen, waarbij de ene partner het proces stuurt. Je kunt ook samen bouwen. En naar massabijeenkomsten gaan en daar in groep bouwen. Of virtueel bouwen…”

Zou het nu ook oorlog zijn in Oekraïne als de kleine Vladimir Poetin indertijd met Lego had gespeeld?

Harris (lacht): “Onderschat de maatschappelijke invloed van Lego niet. Ettelijke gerenommeerde architecten hebben verklaard dat ze in hun jeugd gepassioneerd waren door Lego. Niet onlogisch: we hebben schaalmodellen van iconische gebouwen zoals het Guggenheim, de Eiffeltoren, de Taj Mahal, de skyline van New York, Dubai en San Francisco… Ik ken ook ingenieurs die voor hun vak hebben gekozen nadat ze jarenlang met Lego hadden gebouwd. Uit onderzoek bleek dat kinderen die met Lego bouwen creatiever worden, meer zelfvertrouwen hebben, probleemoplossend leren denken en beter met stress omgaan op school. In een gezin waar met Lego wordt gebouwd, is de familieband ook hechter.”

Werd dat voor Lego vleiende onderzoek gefinancierd door Lego?

Harris: “Ja, ik heb het over de zeer recente en zeer betrouwbare Lego Play Well Study (lacht). Maar de resultaten van andere onderzoeken bevestigen onze bevindingen.

“Een weetje: met zes Legosteentjes van acht nopjes kun je meer dan 915 miljoen combinaties maken! Kijk, deze machine selecteert voor elke bezoeker van het Legogebouw een unieke combinatie die hij of zij thuis zelf kan bouwen met deze zes rode steentjes. Jij hebt combinatie 769.195.690.”

Tot slot: zonder Ole Kirk Christiansen zou niemand van ons hier in Billund zijn en zouden de voorbije eeuw miljoenen mensen een minder leuke kindertijd hebben gehad. Wat zouden jullie hem willen vragen als hij nog leefde?

Langston: “O, wauw. Ik zou hem willen vragen hoe hij wist dat zijn ontwerpen zouden aanslaan. In zijn bovenkamer moet een kind hebben samengewerkt met een zeer wijze, oude man.”

Harris: “Ik zou vragen of we in het Lego House wel genoeg brandblusapparaten hebben, de vorige drie branden in acht genomen (lacht). Nee, ik ben vooral benieuwd hoe hij zijn creativiteit zou loslaten op wat het bedrijf dat hij in 1932 opstartte anno 2023 doet.”

Hauge (ontroerd): “Ik zou vragen of ik hem kon helpen. De scepsis en de tegenstand die hij ondervond: branden, de oorlog, zijn vrouw die jong overleed… Al die tegenslagen, al dat werk, en toch die onstuitbare visie… Ik hou van die man.”

Op weg naar de uitgang zie ik hoe designer Matthew Ashton de Legoset ‘Everyone Is Awesome’ – minifigs in regenboogkleuren – de hemel in prijst.

Matthew Ashton: “Ik werd als homoseksuele puber erg gepest, dus ik ben trots dat Lego een lgbtq+-set heeft uitgebracht. Lego is positief, creatief, inclusief en anti-cynisch speelgoed dat mensen dichter bij elkaar brengt.”

Nu is het pas echt Kerstmis.

© Humo