‘Junior op zoek naar de liefde’: waar zat de VRT toen ík een lief zocht?

Moord! Brand! Junior Planckaert zit zonder lief! Help! Terwijl hij op deze leeftijd al aan kleinkinderen toe zou moeten zijn! Huuulp!

Jezus Christus, bestaan er nog andere families dan de Verhulstjes, de Meilandjes en de Planckaerts? Waar is de tijd dat enkel de Pfaffs je naar de strop deden verlangen? Niet dat die mensen an sich zo verschrikkelijk zijn, maar nu ook weer niet élke salmonellabesmetting hoeft uit een Kinder-ei te komen. Er is vast nog wel iemand schermwaardig die zijn sporen heeft verdiend in een andere discipline dan het gezinsleven.

Waar zat de VRT toen ík een lief zocht? Ah, maar dan hoor je Bert De Graeve niet.

Goed, een datingprogramma, laten we ons er zelfs niet meer over opwinden. Vroeger werd daar om gegniffeld aan de Reyerslaan, zelfs nog minder besmuikt dan om het bouwen van een heel zendschema rond een wielrennersfamilie, maar kijk, nu klassieke televisie ten onder gaat aan streaming kan de VRT niet anders dan meezinken.

Originele titels zijn al langer tijdverlies; laat de vlag de lading dekken, omwikkelen en meteen ook verstikken voor de zekerheid: Junior op zoek naar de liefde. Dat we ons geen breuk denken. Terwijl naast een peloton hijgerige jongedames ook ’s mans drumstel – het enige wat de bloednerveuze vrijgezel ervan weerhoudt van scène naar scène te bibberen – een hoofdrol opeist in deze eerste aflevering en je daarmee toch wat laat liggen: Drummen voor Junior! Iemand zin om een productiehuis op te richten?

Natuurlijk krijgen we ook de andere hoofdplanckaerts te zien: Eddy! Christa! Stephanie! Zelfs Francesco had even niets omhanden! Zij zorgen voor broodnodige steun en context, want stel je voor dat een Planckaert zich alléén op de savanne waagt. In alle ernst nu: kunnen we die familie niet gewoon in het Big Brother-huis onderbrengen, met een constante livestream voor al die vereenzaamden die daar blijkbaar nood aan hebben? En kan die clan zich op zijn beurt niet nuttiger maken? Staat werkelijk nergens in dit land een ondersteek op overlopen?

Laat ik dit zeggen ter verdediging van het programma: die Junior lijkt een lieve vent, en de zenuwen waaronder hij gebukt gaat strekken hem tot lof. Zelfvertrouwen mag dan wel aantrekkelijk worden bevonden, het is een kenmerk dat alle klootzakken verenigt. De charme van dit voorts compleet overbodige programma schuilt net in het feit dat deze keer geen afgestreken fotomodel baadt in adoratie, maar een gevoelige, onzekere man. Allang geen taboe meer, hoor je vrouwen denken – tot je hen vraagt waar ze op vallen. En waar je zo’n klierige macho hoogstens wat antibiotica toewenst, gun je deze brave ziel de liefde. Iemand die hem van die berg haalt, een job tegemoet stuwt, een gezin, een toekomst. Ver weg van mijn tv-scherm.

Junior op zoek naar de liefde, dinsdag om 20.40 uur op Eén.