‘James de musical’: wie anders dan James Cooke komt hiermee weg?

Mijn ouders hadden geen geld, en de weinige centen die er waren gingen niet naar creepy cokeverslaafde clowns. Maar dankzij James de musical kom ik met 31 jaar vertraging alsnog te weten hoe het er in een circustent aan toegaat.

James de musical moet vergelijkbaar vertier zijn – het epicentrum van de extravagantie op Vlaamse tv, een campagne voor meer kitsch in het leven. Aan het begin van de musicalshow staan dansende portiers, gekleed als uitgebuite circusaapjes, en vrouwen in glitterjurken met roodgeverfde pauwenpluimen James Cooke op te wachten. Het tv-programma is dan een halve minuut ver, en hoewel waarschuwingsschoten niet duidelijker kunnen zijn, is de verleiding om te blijven hangen te groot.

Het is het tweede jaar op rij dat James Cooke vijf sleutelmomenten van een BV in evenveel musicalscènes giet. Daar is over nagedacht. James Cooke is een visionair, de Nostradamus van de vaderlandse showbizz. “Ik wist meteen: we hebben goud in handen”, liet hij vorig jaar optekenen in de gespecialiseerde pers. Intussen won James de musical een Rose d’Or, misschien wel de belangrijkste tv-prijs in Europa.

“Eindelijk internationale erkenning voor ’s lands grootste talent!” “Stuur hem naar Sjakkamakka! Dat hij de mensen daar maar gaat terroriseren met zijn tanden als tl-lampen!” Er zijn mensen die zouden betogen om James Cooke uit het land te krijgen, maar ik ben door de jaren heen zowaar sympathie gaan krijgen voor de man. Hij lijkt onverwoestbaar, met alles komt hij weg. Was hij een kippenboer, zelfs een dioxinecrisis zou hem niet klein krijgen.

Ja, hij is luid, flamboyant en energiek – een blik Nalu waarop een blonde kuif is geplakt. En toch: ik gelóóf James Cooke in zijn rol als volksvertegenwoordiger van de Partij van de Ontembare Levensvreugde. Als Cooke moeten er geen vijf exemplaren zijn – ook niet overdrijven, hè – maar laat hem gerust zijn ding doen. Wie anders dan hij had Erik Van Looy in een vreemde situatie kunnen plaatsen met de cowboy van de Village People, waarbij werd geïnsinueerd dat Erik op een avond diens rodeopaard is geweest?

Tijdens een aflevering van James de musical blikt James Cooke op zijn gekende wijze terug op het leven van een publiek figuur. In het geval van Van Looy passeerden onder meer zijn grootouders, een nacht in de cel en zijn regiedebuut de revue. Telkens volgde er een bijhorende musicalscène. Bijhoorlijk cringy, te grappig voor woorden.

“Scènes met Tom Cruise, die had ik zo graag gedraaid / Angelina en Brad op de set, die droom werd weggemaaid / Ik leefde in een roes, toen mijn film werd afgemaakt / Bij elke hoop, elke droom, elke kans werd ik weer afgemaakt”: zo werden de Amerikaanse jaren van Erik Van Looy samengevat. Zelden kwam ik dichter bij een klaplong van het lachen.

James de musical, donderdagavond op Play 4.