In het hoofd van Lander Gyselinck, Belgiës drukste drummer: ‘Hij is een zot, maar echt een mooie zot’

Lander Gyselinck, de drummer van STUFF. en Beraadgeslagen, heeft alwéér een nieuw project, deze keer met toetsenist Adriaan Van de Velde. Hij vertelt samen met Gyselincks andere medespelers wat Lander tot Lander maakt.

Op 10 april 2009 speelde Hudson Mohawke voor het eerst in België. De hippe producer lokt die avond maar een handvol toeschouwers naar de Ancienne Belgique, maar het zijn wel de juiste. Drummer Lander Gyselinck en toetsenist Adriaan Van de Velde ontmoeten elkaar daar voor het eerst en zweren daar dat ze dringend eens iets samen moeten doen.

Uiteindelijk was er voor de debuutplaat van Lander & Adriaan dertien jaar en een lockdown nodig. “Door corona lagen al onze projecten stil en konden we plots drie keer per week repeteren”, lacht Adriaan Van de Velde, die solo optreedt als Pomrad. “Ik vond dat fantastisch. Plots besef je dat je veel te veel tegelijk doet.”

Veel te veel tegelijk: het zou zomaar de LinkedIn-bio van Lander Gyselinck kunnen zijn. De Gentenaar speelde sinds die ene avond in de AB op zo’n dertig platen mee. Natuurlijk is er STUFF., maar daarnaast gaat het van pure jazz (Kris Defoort Trio) over Indiase muziek (Ragini Trio) tot de weirde elektronica van zijn soloproject Hihats In Trees.

Jennifer Lopez

Vandaag doet verandering van spijs hem eten, maar de vijfjarige Lander Gyselinck vond het zelfs al lastig om een nachtje buiten het ouderlijke huis te logeren. Zijn ouders dachten lang dat hij autistisch was, vertelde hij ooit in Knack Focus. Gek genoeg is de ongedurige kleuter wél stapelgek van iemand die nog veel wispelturiger is: Frank Zappa. Die liefde deelt hij met zijn broer Wannes, terwijl zus Femke hem goeie popmuziek leert appreciëren. “Na school fietsten we zo snel mogelijk naar huis om nog twee uurtjes naar MTV te kijken voor onze ouders thuiskwamen. Jennifer Lopez, dat was ons stilzwijgend verbond.”

Gyselinck gaat een tijdje fanatiek breakdancen en komt met zijn liefde voor klassieke hiphop bij Mixmonster Menno terecht, die hem leert scratchen. Een paar jaar later is Menno ook bij het clubje dat Gyselinck uitnodigt in Gent voor een jamsessie, naast toetsenist Joris Caluwaerts, blazer Andrew Claes en bassist Dries Laheye. Daarmee is STUFF. geboren. “Lander is niet de leider van de band, zoals mensen vaak denken, maar wel de man die in het begin aan de kar trok en onze eerste concertjes regelde”, zegt Laheye.

“Op zijn zeventiende heeft hij me nog gevraagd hoe dat moest, optredens vinden en iets betekenen. En toen dacht ik: jij komt er wel”, zegt Fulco Ottervanger, de pianist die samen met Gyselinck het duo Beraadgeslagen vormt. “Lander speelde toen al in heel veel groepjes en luisterde naar alles, van Miles Davis tot de Beastie Boys.”

Ook Kris Defoort, zijn leraar improvisatie aan het Brusselse conservatorium, herinnert zich een gedreven student. “In het begin van het academiejaar laat ik al mijn studenten een solo spelen. Bij Lander had ik maar één minuut nodig om persoonlijkheid te zien. Ik ben heel gevoelig voor klank, weet je, en hij haalt meer geluiden uit één trommel of cimbaal dan de gemiddelde drummer. Op technisch vlak is hij zeker niet de allerbeste, maar dat vangt hij op die manier wel op. Alles wat hij aanraakt, jazz of hiphop, wordt Lander.”

Locomotief

We zouden graag uitleggen wat dat is, Lander worden, maar eigenlijk moet je vooral zien hoe de drummer met zijn linkerarm dicht tegen zijn lichaam soeverein de groove houdt, terwijl zijn rechter over het drumstel zweeft en als een zwervende spits op een voetbalveld scoort zodra hij opduikt. Gyselinck speelt precies en puntig, je hoort elke slag precies neerkomen waar hij moet zijn. Een kungfustrijder wordt hij soms genoemd. Of zoals Ottervanger het zegt: “Er zit geen yoghurt in zijn spel.”

In een filmpje voor Canvas haalde Gyselinck ooit Tony Williams aan als inspiratiebron, het wonderkind dat op zijn zeventiende bij Miles Davis ging drummen, maar hij eert ook de hiphopbeats van J. Dilla en flirt met elektronische muziek. Voor zijn doctoraat aan de UGent – hoe hij daar tijd voor heeft, weet niemand – probeert Gyselinck improvisatie en dance zelfs te verzoenen. Ook Lander & Adriaan past daarin, vertelt Adriaan Van de Velde: “Veel mensen zijn vergeten dat de typische samples van een genre als drum-’n-bass ooit door akoestische drums zijn ingespeeld. Lander wil dat terughalen door zijn drumstel als een drumcomputer te laten klinken.”

Als muzikante Liesa Van der Aa over Gyselinck praat, de drummer die haar laatste plaat Easy Alice mee maakte en inspeelde, komt opnieuw de naam Zappa terug. “Net zoals Zappa is Lander eclectisch. Ze zappen allebei tussen stijlen op een heel speelse, slimme manier. Als we samen spelen, sta ik paf en lig ik soms toe van het lachen. Lander is als een jungle, een storm die op je afkomt.”

“Soms is Lander een beetje too much”, lacht Zwangere Guy, een goede vriend van Gyselinck die in het verleden een paar keer met Beraadgeslagen op het podium stond. “Maar ik bewonder zijn werkethiek. Als ik een track niet voel, laat ik ’m los. Lander zal die altijd afwerken. Ik zie dan dat hij probeert om uit zijn hoofd te krijgen wat erin zit. Na een paar weken lukt dat dan, en het staat altijd als een huis. Hij is een zot, maar echt een mooie zot.”