In een notendop

Als een politicus zonder overtuiging, zo wordt de Nederlandse aftredende premier Mark Rutte (VVD) wel eens neergezet. Maar ook als baken van standvastigheid. In zijn essaybundel De gelukkigste man van Nederland vraagt Joost de Vries zich af waarom Nederland zich al zo lang door Rutte laat leiden en hoezeer politiek de cultuur doordesemt. Aangelengd met pittige, licht polemische stukken over Rutger Bregman, Ilja Leonard Pfeijffer of Voetbal Inside, grotendeels afkomstig uit De Groene Amsterdammer, waar De Vries adjunct-hoofdredacteur is.

Joost de Vries, De gelukkigste man van Nederland, 220 p.

Ans Vroom debuteerde begin 2020 met Moederziel en heeft nu al een nieuwe roman klaar: Van geboren worden ga je dood. In wat ambitieus is aangekondigd als een ‘Eline Vere voor de 21ste eeuw’ volgen we in een kale stijl... Eline, die verliefd wordt op Jonas. Liefde met een donker randje.

Ans Vroom, Van geboren worden ga je dood, 320 p.

De taalworstelingen van nieuwkomers worden flink onderschat. In haar hilarische verslag beleeft de Roemeense Mira Feticu een ‘wedergeboorte’. Met het Nederlands als ‘nieuw organisme’: ‘In het begin was ze klein, zeer klein, en ze heeft zich ontwikkeld als een baby die groeit tot hij volwassen is.’

Mira Feticu, Liefdesverklaring aan de Nederlandse taal, 220 p.

Deze tachtiger krijgt weleend Nobelprijskansen toegedicht: de Australiër Gerald Murnane bedrijft een apart soort literatuur, abstract, vol graaftochten in het geheugen. In Grensgebieden slijt een man zijn laatste dagen in een grensdorp en vlecht hij geestesbeelden door elkaar.

Gerald Murnane, Grensgebieden, 184 p.