In ‘Blind gekocht: jaren later’ wordt duidelijk wie de ondankbare honden zijn en wie de aanbidders van Bart en Bea

Een amuse-gueule voor je neus krijgen is het beste wat je kan overkomen op restaurant. Het is de hap die de hunkering in gang zet, de rode loper met het delirium als eindstation. Een amuse bepaalt in vele gevallen de toon van de avond. Geluk zit soms in de kleinste dingen.

Blind gekocht: jaren later heeft dezelfde functie als een eetlustopwekker. Sinds het begin van het programma waarin Vlamingen een zak geld blind toevertrouwen aan een makelaar en interieurarchitect in de hoop in ruil het huis van hun dromen te krijgen, is Blind gekocht in trek bij al wie graag zijn mening spuit. Belgen blinken in weinig uit, maar in achterklap zijn we collectief sterk.

En dus verlangde ik met enkele honderdduizenden naar nieuwe afleveringen van Blind gekocht. De goden stonden meteen aan onze kant: Kobe Ilsen is niet langer de presentator van de show. Jani Kazaltzis, behoorlijk kundig in het becommentariëren van zijn medemens, nam in zijn geheel eigen stijl het roer over, wat nu al de beste mediatransfer van het jaar is, want zoals het spreekwoord luidt: hoe minder Kobe Ilsen, hoe meer vreugd!

Alleen was de vreugde van korte duur. “Binnenkort is er een nieuw seizoen van Blind gekocht”, zei de vertelstem, waaruit bleek dat ik in mijn enthousiasme het tweede deel van de programmatitel – jaren later – was vergeten te lezen. In Blind gekocht: jaren later wordt duidelijk welke deelnemers de ondankbare honden zijn en wie de aanbidders van Bart en Bea – het olijke duo dat je spaarrekening plundert om er een krot mee te pimpen.

Blind gekocht: jaren later is in die zin een slimme zet om nu al je interesse in een nieuw seizoen aan te wakkeren. Maar zoals dat soms het geval is met amuses was deze spin-off van Blind gekocht nogal flets, met passages waar weinig tot niets over te zeggen viel. Laat het ontlokken van ongewenste commentaar net de reden zijn waarom het programma zo populair is.

Bart en Els, de eerste deelnemers ooit, wonen nog steeds in hetzelfde huis in Ternat, maar hebben het dak en de ramen vervangen. Tot daar de update. Het kritische koppel dat Villa Kakelbont van Pippi Langkous als referentie had doorgegeven maar waarvoor Bart en Bea een losstaande woning voor 70-plussers zonder smaak hebben gekocht, heeft zich er intussen bij neergelegd dat ze in een draak van een huis wonen.

Eén deelnemer van het eerste seizoen liet weten te willen verhuizen, maar enkel omdat er drie jaar later – onverwacht, klonk het – meer kinderen rondlopen dan dat er kamers zijn. Maar over de hele lijn klonk het unaniem: Bart en Bea (en de sponsors die ze domweg vergaten te vermelden, maar: merci voor alles, Dovy Keukens!) inhuren is voor herhaling vatbaar.

Dat is bij deze gezegd. Geef ons nu maar gewoon seizoen 4 van Blind gekocht.

Blind gekocht: jaren later, dinsdag om 21.55 uur op Play5.