Hou deze 25 rijzende sterren in de gaten

Eerste fraaie evolutie die we vaststellen: opvallend veel acts met hiphop-beats en vrouwelijke artiesten lijken dit jaar op te stoten in de vaart der volkeren. We vroegen programmatoren Eppo Janssen (Pukkelpop) en Marcus Deblaere (AB) om raad, polsten bij Marc Steens van Dour en Clubcircuit en lieten muziekjournalisten Pieter Coupé, Wim Wilri en Gunter Van Assche een rondje namedroppen. Als we onze schaarse spaarcenten op 25 Belgische acts moeten inzetten, dan zouden het wel deze grootheden in de dop zijn.

TSAR B

Gunter Van Assche: "Tot voor kort was Justine Bourgeus hooguit bekend als nieuwe violiste van School is Cool. Maar na het succes van Oscar & The Wolfs 'Back to Black' en haar eigen solosingle 'Escalate' zet Bourgeus het in 2016 op een even succesvol als sensueel spijbelen. Dat doet ze onder de naam Tsar B. In de schaduw van FKA twigs toont deze Grootvorst zich een ervaren buikdanseres, kronkelend rond oriëntaalse r&b, verwrongen beats, dreigende atmosferische synths en elastische bassen."

Marcus Deblaere: "Spooky elektronica meets dromerige R&B."

WOODIE SMALLS

Marcus Deblaere: "Biggie Smalls aka The Notorious B.I.G. is uit zijn as herrezen. En dat nog wel in ons eigenste Sint-Niklaas. Sylvestre Salumu ofte Woodie Smalls ziet het, al doet zijn naam het omgekeerde vermoeden, groot. En met een knoert van een debuut 'Soft Parade' (sinds 15/09 uit via Sony Music) is dat niet minder dan helemaal terecht. Wie Tyler The Creator, Big Sean, Joey Bada$$ of Jay-Z met een vleug Pharrell Williams kan smaken, zal watertanden van Smalls die met zijn straffe flow en smooth geproducete beats een in België ongekend niveau haalt. Simpelweg de beste boom bap van Belgische bodem met internationale allure!"

Pieter Coupé: "Woodie Smalls komt straight outta Sint-Niklaas. Zijn productie klinkt sober maar warm, met reggae- en soulsamples, positieve teksten: het zorgt voor een neoninetiesvibe zoals je tegenwoordig ook bij Joey Bada$$ hoort. Werd zelfs al vergeleken met de grote Mos Def. Zijn debuutalbum Soft Parade kwam in 2015 al uit, in 2016 wenken de festivals. Zou hij al van Pukkelpop mogen dromen? Het festival schoof 'm alvast naar voren tijdens Music For Life."

Eppo Janssen: "Echt heel straffe hiphop, die heel internationaal klinkt. Bovendien is het heel positief gebracht. Woodie staat met kleurrijke ballonnen op de foto, in plaats van de obligate wapens of schaarsgeklede vrouwen."

Gunter Van Assche: "Smalls' Amerikaans Engels klinkt opvallend overtuigend, terwijl zijn Spartaanse beats dwingend, maar de melodieën speels en charmant ouderwets klinken. Enig euvel? De "niggas", "bitches" en "muthafuckas" slaan je al vanaf de opener 'Nuggets of Wisdom' om de oren. Die vuilbekkerij klinkt nogal protserig, wanneer je bedenkt dat Smalls gewoon from the mean streets of Sint-Niklaas komt. No biggie, gelukkig."

BAZART

Pieter Coupé: "Krijgen we in 2016 weer geloofwaardige Nederlandstalige muziek die niet ruikt naar kleinkunst en jaren zeuventig? Als het aan Bazart ligt wel. Verwacht geen rock zoals bij het triumviraat De Mens, Gorki en Noordkaap, maar eerder atmosferische pop met een wavy synthsound. Klinkt nostalgisch én heel erg nu tegelijk. Wapenfeiten: veel airplay op de radio met 'Tunnels' en 'Goud', een propvolle zaal tijdens het Glimps-festival, inclusief lange wachtrij. Krijgt steun van de mensen die ook Oscar & The Wolf opstootten in de vaart der volkeren. Veel potentieel, dus."

Gunter Van Assche: ""Liever snel naar de hel dan traag naar de hemel," zong Bazart in hun recente hit 'Goud'. Zolang het op de liefde aankomt, verkiest de Gent-Antwerpse groep dus de highway to hell van AC/DC boven de stairway to heaven van Led Zeppelin. Muzikaal leunt de groep niettemin dichter aan tegen méér melancholische voorbeelden. Denk vooral aan The National, The Postal Service en nostalgische synthpop. Popmuziek in de moedertaal klinkt daarmee uiterst charismatisch in 2016."

Marcus Deblaere: "Straffe Nederlandstalige donkere pop ondersteunt door sfeervolle elektronica en gekenmerkt door ijzersterke melodieuze samenzang. Zeer on-Belgische en toch Nederlandstalig! Denk Yeasayer, The National met de melancholische teksten van Gorki. Met frontman Oliver Symons van Warhola (winnaar Humo's Rock Rally 2014) in de rangen."

COCAINE PISS

Gunter Van Assche: "Lawijt uit Luik, met de coke uit de fluit en het bloed gutsend uit de oren. Wie zijn punk liefst goor en gruizig heeft, en zijn frontmannen vrouwelijk, die is aan het goede adres bij Cocaine Piss. Als de hanenkammen in de wandelgang in de juiste richting wijzen, zouden brulboei Aurélie Poppins en trawanten hun debuut in februari opnemen met Steve Albini. U weet wat dat betekent: deze plaat is een absolute aanrader voor fans van compromisloze, uitgebeende noise met een rauwe punkesprit."

Pieter Coupé: "Punk dood? Bij de Luikenaren van Cocaine Piss hangt er hooguit een urinegeurtje aan. In 2015 maakten ze naam met even intense als korte concerten: meestal was het voorbij na een kwartier, maar dan was ook wel alles kapot - inclusief de voet van frontvrouw Aurélie Poppins. Cocaine Piss staat op het nieuwe BRDCST-festival van de AB met Steve Ignorant van anarchopunkers Crass."

Marcus Deblaere: "Snedige female fronted punk, rechttoe-rechtaan, zonder franjes. Een 'alles kapot'-mentaliteit van jewelste. Obscuur, grofgebekt en heel erg lekker!"

BILLIE

Marcus Deblaere: "Complexloze poppy dance, nu-pop genaamd. Zangeres van Netsky dus al tonnen podiumprésence. Eerste single 'Give Me The Knife' is terecht grijsgedraaid op de vaderlandse radiostations."

Marc Steens: "Ze heeft een geweldige stem, de productie is heel straf en de muziek klinkt poppy en radiovriendelijk."

Gunter Van Assche: "Fans van Netsky weten natuurlijk al langer wie Billie is. Maar ook solo brengt de Blankenbergse zangeres van 'We Can Only Live Today' het er lang niet kwaad van af. Met genereuze airplay voor singles als 'Give Me The Knife' en 'Caught By The Tide' legde ze de voorbije maanden een succesvolle luchtbrug aan tussen verschillende radiozenders, van MNM tot StuBru. Voor de productie en het artistieke totaalbeeld wist ze de helft van GOOSE achter zich te scharen. Haar volwaardige debuut zou tegen de zomervakantie in de schappen liggen. Wordt dat Billie's holiday?"

ECHO BEATTY

Pieter Coupé: "Tidal Motions, het onwereldse debuut van het Antwerpse duo Echo Beatty, schopte het in 2013 tot in ons lijstje met beste albums van het jaar, maar bleef voorts een geheimtip. In 2016 moet er een opvolger verschijnen - benieuwd of die unieke, tussen Portishead, PJ Harvey en Beach House zwevende sound nog altijd zo beklemmend zal aanvoelen."

GLINTS

Pieter Coupé: "2015 Was wereldwijd een geweldig hiphopjaar, en alvast in België zit 2016 er ook mooi uit. Wie z'n hiphop het liefst experimenteel heeft, zit goed bij Glints, alias Jan Maarschalk Lemmens. Poëtische teksten, donkere productie, lichtjes lijzige raps: dit klinkt veelbelovend. Zit bij RunTellSecrecy, het productiehuis van de mensen achter Vuurwerk (zie onze Sound of 2015) dat ook achter Bazart zit.

Marcus Deblaere: "Het gaat hard voor Jan Lemmens & co. Op 23 september ging Glints' eerste single 'Dread', met Jergan Callebaut van Vuurwerk achter de knoppen, in de ether op Stubru via onze favoriete selectah Lefto. Nauwelijks een week later speelden ze hun eerste show ooit bij onze Brusselse buren van de Bonnefooi! Dat concert, volgestouwd met minimalistische elektronische hiphop/soul (denk The Streets meet Mount Kimbie) was zo lekker dat we ze prompt de gloeiend hete aftershow-spot aanboden voor hét elektronica-feest van het jaar in AB Club."

YELLOWSTRAPS

Marcus Deblaere: "Ze zijn artist in residence in de AB, net zoals STUFF. vorig jaar. Dit is een jong, veelbelovend gezelschap uit Eigenbrakel dat klinkt als een fris samenraapsel van Mount Kimbie, Dream Koala, Patrick Watson op lsd en Flying Lotus aan de valium. Ze vermengen hun sfeervolle, zweverige trip- en hiphop met UK-garage, soul en subtiele elektronica."

Marc Steens: "Aan de andere kant van de taalgrens beweegt er ook heel wat, al blijven die bands jammer genoeg vaak onderbelicht in Vlaanderen. Een van die Waalse beloftes is YellowStraps, een van de nieuwe protegés van Lefto. Ze doen me wat denken aan Sohn, Rhye en Jamie Woon: heel sfeervol, mellow en zacht. Ideaal om bij weg te dromen."

BRUTUS

Marcus Deblaere: "Eigenzinnige mix van postrock, noise, black metal en sludge. Een straffe vrouw op drums met een ongelofelijke strot geflankeerd door twee melodieuze sloebers op gitaar en bas! Moeten nog debuteren, dus al dat geweld staat ons nog te wachten in 2016."

Pieter Coupé: "Dit trio injecteert loodzware genres als sludge-, noise- en stonerrock met mooie melodieën. Dankzij de zang van Stefanie Mannaers (die ook de drumvellen afranselt) groeien hun songs uit tot reepjes pracht te midden van bruut gitaar- en basgeweld. Op Pukkelpop bliezen ze The Shelter weg, en binnenkort kun je hen checken op We Are Open, het Belgische showcasefestival van de Antwerpse concertzaal Trix op 12 en 13 februari. "

GO MARCH

Pieter Coupé: "In de rangen van dit trio: leden die bekend zijn van o.a. Broken Glass Heroes, Intergalactic Lovers en Manngold de Cobre. Ze doen iets opwindends met vroege synthesizertunes, krautrock uit de jaren zeventig en Mogwai-achtige postrock. Instrumentale, bezwerende muziek. Hun naar zichzelf vernoemde debuut slaat internationaal aan. Openden in 2015 een tent op Pukkelpop, staan dit jaar vast een stuk hoger op de affiche."

Gunter Van Assche: "Hun eerste EP is zopas verschenen. Toch blijven we ervan overtuigd dat 2016 pas écht het jaar van Go March wordt. Of dat mag een mens toch verwachten, nu hun instrumentale post-krautrock opgepikt werd door BBC 6, Die Zeit, OOR en Uncut. Die internationale media vielen als een blok voor hun drumbeats die pulseren, gitaargrooves die hypnotiseren, en vette synths die bezweren."

NOEMIE WOLFS

Gunter Van Assche: "In maart zwaaide Noémie Wolfs af bij Hooverphonic. Sinds haar permanente verlof wedt de groep rond Alex Callier op verschillende paarden, of toch zeker op verschillende zangstemmen. De gewezen zangeres investeert op haar beurt in een solovlucht. In februari debuteert ze alvast met een eerste single. Afgaande op haar Facebookprofiel speelt de drummer van Lily Allen daarop mee, terwijl bassist/geliefde Simon Casier ook wat in de pap te brokkelen zou hebben. Benieuwd? Wij ook."

ASTRONAUTE

Gunter Van Assche: "Myrthe Luyten? Die kent u mogelijk van Mad About Mountains. Maar ook haar naam als solo-artiest doet een liefde voor grote hoogtes vermoeden. In Astronaute zoekt haar zang evenwel juist de lagere regionen op. Zou het aan die hese altstem liggen dat we zo verslingerd raakten aan de EP Myriad? Of zou het de verduysterde sfeer in haar songs zijn, die het hem doet? Het antwoord kennen we hopelijk in februari, wanneer Astronaute's langspeeldebuut verschijnt."

Eppo Janssen: "Ik kon onlangs al naar haar nieuwe plaat luisteren, die in februari uitkomt, en ik kreeg meteen een knoert van een krop in de keel. Astronaute klinkt mooi en ingetogen, maar is tegelijk ook rustig maar ongedurig, zoals de slogan van 'duyster' luidde. Ze heeft een donkere, diepe stem die wat doet denken aan de jonge Patti Smith. De sound is minimaal, maar is echt iets om te koesteren. Volgens mij brengt Astronaute dan ook de ideale 'duyster'-muziek."

HYDROGEN SEA

Gunter Van Assche: "Met de EP Leave a Mark drukte Hydrogen Sea al in 2014 zijn sporen op de Belpopscene. Bovendien toonde dit duo zich in het verleden ook een helpende hand van Selah Sue. Niettemin lijkt het alsof we al een eeuwigheid wachten op een eerste volwaardige teken van leven. De dromerige, porseleinen stem van frontvrouw Birsen Uçar wordt op hun eerste langspeler hopelijk opnieuw veilig ingeduffeld door de zachte fluisterpop en bruisende elektronica van multi-instrumentalist PJ Seaux.

THE K

Marc Steens: "Iets ruiger gaat het er aan toe met het eveneens Waalse trio The K. Met hun snoeiharde noiserock zitten ze in hetzelfde roestige schuitje als Kapitan Korsakov en Raketkanon. The K heeft al twee albums uit, maar is toch vooral een band die je bij voorkeur live degusteert. Ik heb hen onlangs live gezien en halverwege het concert verhuisde de drummer zijn drumstel naar het midden van de zaal. Heel plezant om te zien live."

FACES ON TV

Gunter Van Assche: "Sad but sexy," noemt Max Colombie de trip-pop van Faces on TV onlangs. Er is iets van aan, wat gelijk verklaart waarom de tweede single 'Love/Dead' zowel opgepikt werd in regenachtig Engeland als bloedheet Italië of in de ijzige Rocky Mountains van Canada. Dat de groep slechts met mondjesmaat van zich laat horen, is begrijpelijk: de jonge frontman Jasper Maekelberg houdt verschillende ijzers in het vuur als producer van Gabriel Rios, Bazart of Marble Sounds, geluidsarchitect van Amongster of mixer van Jef Neve en Sam Sparrow. Benieuwd of die verschillende facetten van Faces vlak voor de zomer ook hun weg vinden naar zijn eerste langspeler."

AMONGSTER

Gunter Van Assche: "In het najaar wordt de eerste langspeler van Amongster verwacht. Geen moment te vroeg. Sinds de groep van Thomas Oosterlynck (mét Jasper van Faces on TV in de rangen!) De Nieuwe Lichting aanvoerde met 'Bright Life', gaf hij slechts sporadisch een teken van datzelfde Bright Leven. Of misschien verlangden wij wel gewoon te hevig naar een volwaardige plaat met ritselende beats, de bitterzoete rasp van Oosterlynck en lome gitaartjes die ergens in de West-Afrikaanse kust gesprokkeld leken."

HIELE

Pieter Coupé: "De Antwerpse elektronicaproducer Roman Hiele is een geschoolde contrabassist, maar viel toch finaal voor zijn synths en ander elektronisch gerei. Vaak vergeleken met Aphex Twin, maar wij horen bij Hiele toch meer knipogen richting dansvloer dan bij het duivelskind uit Cornwall. Wat Hiele en Aphex Twin wel delen, is een zucht naar experiment en een open blik: alles kan. Botst het niet, dan klinkt het ook niet goed."

STADT

Pieter Coupé: "Vielen in 2015 in de prijzen voor hun vorige album (Kind of Diversion, 2013), en gooiden er meteen een nieuwe plaat (Escalators) achteraan: Stadt. Deze vier Gentenaren weten traditioneel wijdlopige genres als krautrock en psychedelica in de mal van de popsong te persen, mét behoud van het avontuur en de spanning. Stonden vorig jaar vreemd genoeg niet op Pukkelpop of Dour, dat kan dit jaar beter."

HYPOCHRISTMUTREEFUZZ

Pieter Coupé: "Evil Superstars kwamen in 2015 voor vier concerten boven water, maar te verwachten valt dat het miljoen demonen dat ze daarbij loslieten, in 2016 nog wel de kop zal opsteken bij een van de vele noiserockbands die ons land telt - zo veel dat zelfs The Guardian er een stuk aan wijdde. Wie de beste kaarten heeft om in de voetsporen van de Superstars, Raketkanon en Hickey Underworld? Wij gokken op het Gentse Hypochristmutreefuzz, dat al opviel in de Rock Rally 2014. 'Schizophrenic Blues' heet een van hun songs. Klopt: dit is waanzin in scheve akkoorden gegoten."

LA JUNGLE

Marcus Deblaere: "Het duo van La Jungle trekt voluit de kaart van krautrock en post-punk. Of hoe ze het zelf eenvoudig verwoorden:"La Jungle is een duo met zes snaren en vier trommels". Fans van La Can, La Swans of La Sonic Youth, u weze gewaarschuwd."Marcus Deblaere: "Het duo van La Jungle trekt voluit de kaart van krautrock en post-punk. Of hoe ze het zelf eenvoudig verwoorden:"La Jungle is een duo met zes snaren en vier trommels". Fans van La Can, La Swans of La Sonic Youth, u weze gewaarschuwd."

IT IT ANITA

Marcus Deblaere: "It it loud, It it hard, It it Anita! Vier losgeslagen projectielen verzamelden zich in Luik en bedachten een van de pot gerukte naam voor hun verzameling kopstootdeuntjes. Ze wisselen het onheilspellende van And So I Watch You From Afar af met het melodieuze van Foals en het gestoorde van Raketkanon, mooi gebundeld in een strak pakket trashy, vermaledijde noiserock."

BARK

Wim Wilri: "In de categorie van de zware metalen zorgde Bark tijdens Diablofest in Trix eind oktober voor een verrassing van formaat. De jonge Antwerpenaren hebben hun debuut nog niet uit, maar toonden in Trix al over een goed geoliede motor te beschikken. Denk Down meets Black Sabbath meets Max Cavalera tijdens zijn hoogdagen. Ronduit bezwerend."

LE COLISEE

Marcus Deblaere: "Project van frontman David Nzeyimana, prettig gestoorde mengelmoes van electronica, eerlijk knip- en plakwerk, prog en Afrikaanse vibes à la Connan Mockasin."

SLEEPERS' REIGN

Marcus Deblaere: "Gewezen Humo's Rock Rally-laureaat (2e stek) en frisse dreampop die ze zelf Pixarpop heten. Eigenzinnige bazen die hun eigen synths bouwen en sferische pop met weerhaken maken. Debuutalbum komt begin volgend jaar... 'King Into Delight'.

TEME TAN

Marcus Deblaere: "Exotische one-man band. Tanguy Haesevoets combineert Motown Soul met hiphop, electonica en Latijns-Afrikaanse vibes. Innemende persoonlijkheid op het podium die zweert bij dik vet feest."