Het oké leven van Marc Didden krijgt een kortfilm: ‘Het gaat over tijd en het voorbijgaan ervan’

Voor de 70ste verjaardag van Marc Didden maakte Lauranne Van den Heede (25) de kortfilm Een redelijk leven. Daarvoor inspireerde ze zich op het leven van de Belgische filmmaker en journalist zelf. Toch zorgde ze ook voor een eigen insteek. ‘Maatschappelijke relevantie en filosofische mijmeringen staan centraal in mijn werk.’

“Marc Didden en ik hebben elkaar leren kennen in een koffiebar. Ik werkte er als studente; hij was er vaste klant. Toen ik afstudeerde aan het RITCS, vertelde hij me dat hij datzelfde jaar 70 jaar zou worden. Een groot feest wilde hij niet. Wél wilde hij een kortfilm die geïnspireerd was op zijn leven. Zo is de bal aan het rollen gegaan”, vertelt Van den Heede.

Lang heeft ze niet getwijfeld over het voorstel van Didden. “Toen hij me vroeg of ik de kortfilm wilde maken, zag ik dat meteen als een enorme kans. Toch nam ik me voor om geen film te maken over louter zijn leven. Ik wilde er ook iets van mezelf insteken.”

De filmmaakster combineert beeldende kunsten namelijk het liefst met maatschappelijke onderwerpen. “Ik zal geen film maken om er zomaar eventjes eentje te maken. Ik doe het door iets wat me opvalt in de wereld of vanuit woede die ik voel tegenover de maatschappij. Het verhaal moet zo een stem geven aan mensen die dat anders niet krijgen of het moet nieuwe perspectieven bieden voor de manier waarop je naar de wereld kijkt.”

Samenwerking

“De samenwerking tussen Didden en mij verliep in het algemeen vrij vlot”, zegt Van den Heede. “Wanneer ik met hem in conversatie trad, viel zijn bekendheid snel weg. Ook kon ik steeds openlijk zeggen wat ik wilde.” Maar dat betekende niet dat discussies wegbleven. “Marc Didden is zoals hij is. Hij zal kritisch blijven tegenover alles en iedereen. Dat zorgde ervoor dat onze meningen wel eens clashten.”

“Zo had Marc Didden een voorkeur over wat er in de film aan bod moest komen en wat niet. Brussel, de film Brussels by Night en zijn relatie met Hugo Claus waren al te vaak besproken volgens hem. Zelfs wat uitgemolken door de media. Ik vond die dingen wel belangrijk. Het heeft een reden dat ze zo vaak besproken worden én hij begint er geregeld zelf over te praten.”

“Verder was ook het schrijven van de voice-over een moeilijk proces. Marc Didden heeft namelijk een hekel aan zijn eigen stem. Daarbovenop heeft hij, net zoals ik, een sterke mening, wat dus wel eens voor meningsverschillen zorgde. Dat is helemaal niet erg trouwens. Op zulke momenten traden we met elkaar in discussie en daar konden we gelukkig vaak om lachen.”

Vergankelijk leven

Hoewel de film over Marc Didden gaat, zit er wel een diepere betekenis in verscholen. “De film gaat over tijd en het voorbijgaan ervan”, verklaart Van den Heede. “De mens wil alles manipuleren en voor alles een houvast zoeken, maar wat tijd betreft is dat niet mogelijk. Daardoor was het leven vroeger zeer beangstigend voor mij. Al heeft de tijd mij ondertussen wel geleerd dat het vergankelijke ook mooi kan zijn.”

Dat de hele film te zien is in het zwart-wit, is dan ook een bewuste keuze van de filmmaakster. Ze hoopt daarmee de betekenis kracht bij te zetten. “Ik wist op voorhand dat ik gingen werken met archiefbeelden, maar ik wilde niet dat de kijkers het gevoel zouden hebben te moeten switchen tussen het verleden en het nu. Ik hoop dat ze door het zwart-witte juist ervaren dat, zelfs het heden, een herinnering is.”

“Daarnaast is mijn film ook een filosofische mijmering die herkenbaar is voor velen. Iedereen vraagt zich wel eens af hoe het leven eruitgezien had als hij of zij andere keuzes gemaakt had. Ik hoop daarom dat de kijkers even de tijd nemen om na te denken over hoe zij zich daarbij voelen.”

Uit de film blijkt alvast hoe Didden daar zelf over denkt. “Hij vindt het wel oké hoe zijn leven gelopen is”, legt Van den Heede uit. “Hij ervaart een soort oké-heid. Ooit zei hij eens: ‘We leven in een stad die niet eens het epitheton eeuwig kreeg. Ons verblijf is hier tijdelijk en zo is het goed.’ Dat is volgens mij de kern van mijn film.”

‘Een redelijk leven’, zondag 5 juli om 22.10 uur te zien op Canvas.