‘Hands do not touch your precious Me’: gevaarlijk, smerig en sensueel ★★★★☆

Wim Vandekeybus vindt inspiratie in de oudste verhalen van de mensheid en brengt met ‘Hands do not touch your precious Me’ een extatische dansvoorstelling.

De raadselachtige titel werd geplukt van een vierduizend jaar oude kleitablet waarop de mythe van de Sumerische godin Inanna staat neergepend. Die daalde af in de onderwereld om er te sterven en herboren weer op te stijgen. Inanna is een ongrijpbare figuur die alle tegenstrijdigheden van het bestaan in zich verenigt: liefde en strijd, orde en chaos, licht en duisternis. Vandekeybus laat zich door die ongrijpbare godin inspireren om te reflecteren over het bizarre en ondoorgrondelijke wezen dat de mens is.

Met een duivels genoegen duikt hij in de onderstroom van angsten en lusten waar iedere civilisatie op drijft. De koortsige bewegingstaal die hij voor zichzelf en zijn dansers ontwierp, is geworteld in oerdriften en fundamentele, instinctieve acties. Het is een even intuïtieve als uitgekiende choreografie die reflecteert over het ontstaan van taal, cultuur en identiteit.

In een hoek van het podium creëert de Franse performancekunstenaar Olivier de Sagazan een slijmerige onderwereld. Met behulp van een smeerboel van klei, vlas en verf kneedt hij zichzelf in telkens nieuwe vormen. De verschillen tussen man en vrouw, mens en dier, dood en leven blijken slechts ijdele constructies die met een homp natte aarde even nonchalant als gewelddadig worden weggevaagd. Een voor een worden de dansers zijn vloeibare universum ingezogen waar de dood niet het einde is, maar de vruchtbare bodem waaruit nieuwe vormen van leven, beweging en bewustzijn ontstaan.

Hands do not touch is gevaarlijk, smerig en sensueel. Met een vingerknip verandert de sfeer van lieflijk in luguber, kleuren de lampen bloedrood of staat plots iemands hoofd in brand. Vandekeybus creëert een reeks verbluffende scènebeelden en choreografieën. Hij toont lichamen die versmelten, elkaar verminken, of in vervoering raken van een plotse, kwetsbare elegantie. De complexe soundscape van Charo Calvo voorziet de voorstelling van een continue spanning, zwenkend tussen ijle sferen en opzwepende, ritmische structuren. Het haakt allemaal zo knap in elkaar dat je onmogelijk kan wegkijken van dit extatische schouwspel.

T.e.m. 20 juli en in december, KVS, Brussel, kvs.be