Gregory Frateur (Dez Mona): ‘Gewoonlijk werk ik in groep, dat is nu wel anders’

Hallo, hoe gaat het met u?

“Wacht, ik moet even mijn dochter op weg helpen met haar huiswerk. Kan je binnen vijf minuten terugbellen?”

Hallo?

“Wacht, ik ga nog even een filmpje opzetten voor de kleinste. (lacht) Het lijkt wat hectisch, maar ik vind het wel fijn dat ik mijn kinderen meer zie dan normaal. Werken is moeilijker, maar dat ligt niet per se aan de kinderen: ik ben iemand die gewoonlijk in groep werkt, samen met andere muzikanten, en dat is nu wel anders. Maar bon, we zullen onze weg wel vinden. We kunnen niet anders.”

Heb je nog iets goeds gelezen de laatste tijd?

“Ik heb onlangs Julian van Fleur Pierets in één keer uitgelezen. Dat is natuurlijk wel fijn aan deze quarantaine, dat je opeens meer tijd hebt om te lezen. Los van het feit dat dit een eerbetoon is aan haar overleden vrouw, geeft het ook een heel mooi inzicht in de lgbt+gemeenschap. Verder lees ik zo nu en dan fragmenten uit Helden van Stephen Fry, een hervertelling van verhalen uit de Griekse mythologie. Ik wilde deze zomer op reis gaan naar Griekenland, maar het ziet ernaar uit dat dat nu niet meer gaat gebeuren. Maar het blijft leuk om die verhalen te lezen, zeker door de pen van Stephen Fry.”

Van welke serie was je recent onder de indruk?

“Ik was heel aangenaam verrast door Unorthodox op Netflix. Dat is het verhaal van een jonge vrouw die de chassidische gemeenschap waarin ze is opgegroeid ontvlucht en naar Berlijn trekt. Ze komt daar terecht in een gemeenschap van muzikanten. Ze is zelf heel gepassioneerd door muziek en zou graag klassieke pianiste zijn. Het is een verhaal over het zoeken en vinden van vrijheid en over de waarden die je meekrijgt in het leven. Ik kende de Joodse gemeenschap wel van in Antwerpen, ik heb lang aan Zurenborg gewoond, maar je hebt toch heel weinig inkijk in die wereld. Heel boeiende miniserie.”

Naar welke muziek luister je?

“Ik ben iemand die van oude muziek houdt. We zijn thuis heel grote fans van Kate Bush, dus heel dat repertoire is hier al gepasseerd. Nina Simone uiteraard, Alan Lomax, en een plaat die ik absoluut kan aanraden in deze tijden is I Can’t Stand the Rain van Ann Peebles. Verder heb ik ook net de nieuwe plaat van Ellen Schoenaerts, Vrijblijvend advies, besteld. Ellen is uitgesproken kritisch voor de samenleving en voor zichzelf, en dat voel je in haar muziek. Het is Patti Smith-achtig, zonder dat het muzikale referenties heeft aan Smith, maar ze gebruikt haar muziek om een boodschap over te brengen en dat gebeurt toch redelijk weinig. Ze heeft de plaat opgenomen samen met Liesa Van der Aa, nog meer reden om te luisteren dus.”