Fletse dialogen en gebrek aan spanning: interactieve rechtbankserie ‘Assisen’ kent makke start

Rechtbankseries en magistratuurfilms mét lang en breed gefilmde proces-séances. Je kunt er niet enkel de straten mee plaveien maar stilaan ook honderden kilometers autosnelweg mee aanleggen. Wie gaat nog uit zijn dak wanneer er weer eentje met tonnen trammelant wordt aangekondigd?

Play4-reeks Assisen belooft iets geheel nieuws, als ‘de eerste interactieve fictieserie’ in Vlaanderen, helemaal ‘out of the box’, of wat had u gedacht? Hier mag de Vlaamse kijker opdraven als volkstribunaal en zelf het speurdersjasje omgorden. Want wie ambieert dat nu niet, het lot van een beklaagde in een assisenzaak bepalen? Of zijn de makers vergeten dat er oneindige smoezentrommels opengaan bij wie een jury-uitnodiging in de bus krijgt?

Hamvraag: heeft gewezen prima ballerina Eveline van Laecke (rol van Violet Braeckman) de moord op de getroebleerde topchoreograaf Samuel Indria (Geert Van Rampelberg) op haar kerfstok? Niet alleen “haar mentor” maar ook “de liefde van haar leven.” En uiteraard was zij zijn muze die hij kon kneden als was. Vijftien jaar na hun kennismaking treffen we Evelien in bloed en tranen aan naast het aflijvige lichaam van de choreograaf. Op de beregende kasseitjes aan de Bourla én pal na de première van Heavy Heart, waarin zij voor het eerst de hoofdrol moet laten aan een jongere danseres. In het proces is de stikjaloerse Evelien de hoofdbeschuldigde. En u kan haar veroordelen. Of niet. Daarvoor werden van aflevering zeven zelfs twee versies gedraaid, afhankelijk van de vox populi.

Assisen, geregisseerd door Lenny Van Wesemael en Frank Van Mechelen, borduurt voort op een format van James Cookes productiehuis dat met assisen-re-enactments menige theaterzaal vult. Een puikje van het Vlaamse acteursgild is gecharterd voor Assisen – van Katelijne Verbeke tot Natali Broods en van Vic De Wachter tot Filip Peeters. Maar of zij wild worden van de stokkerige, fletse dialogen die ze in de mond krijgen gelegd? “Ging die relatie een beetje achteruit naarmate je functie veranderde?”, zo vraagt rechter Verbeke aan Eveline. De frêle schouders van Violet Braeckman lijken ieder moment te gaan bezwijken onder het gewicht van haar hoofdrol.

Van tergende spanning en snedigheid – ondanks het obligate spel met flashbacks - is in aflevering één hoegenaamd geen sprake. Goed, begrijpelijk dat je in een ouverture niet al je kruit verschiet én achtergrond meegeeft. Meer bepaald dan Samuels onder hoogspanning staande huwelijk én de onfrisse grensoverschrijdende praktijken in zijn gezelschap, met nogal nadrukkelijke doorkijkjes naar de zaak-Fabre (“Hier mag je ijdel zijn, een beetje ego hebben”). Maar als je na amper een halfuur vooral naar de decors of de rood-gouden interieurtinten van de Bourla-stalles zit te turen (én niet naar het schichtige blikkenspel van de acteurs), is er iets goed mis. En o ja, die befaamde interactiviteit, is dat gewoon rechter Katelijne Verbeke die ons af en toe rechtstreeks in de camera toespreekt?

Assisen, elke woensdag op Play4.