RecensieEncanto
‘Encanto’: betoverende Colombiaanse Disney-fabel over de barstjes in elke familie ★★★★☆
Disney is officieel aan zijn zestigste animatiefilm toe, en buigt zich daarin over zijn favoriete thema: familie. Encanto is een kleurrijke en betoverende, maar ook gevoelige en herkenbare fabel over familiale druk en eigenwaarde, vol aanstekelijke Colombiaanse deuntjes.
Encanto begint als Frozen op zijn kop. De nieuwste Disney-animatiefilm zoekt het tropische klimaat van de evenaar op in plaats van de arctische vrieskou, en het Colombiaanse, bebrilde hoofdpersonage Maribel is fysiek de tegenpool van de hagelwitte droomprinses Elsa. Maar vooral: waar Elsa een buitenbeentje in haar gezin was door haar bovennatuurlijke krachten, voelt Maribel zich net miserabel omdat zij, als enige van de familie Madrigal, géén magische gaven heeft. Of Encanto zal uitgroeien tot een even grote klassieker als Frozen, is maar de vraag, maar de film heeft alleszins een heel pak troeven in handen.
Te beginnen bij de kleurrijke, bruisende setting: in tegenstelling tot de meeste Disney-avonturen van de laatste jaren (denk aan Raya en de laatste draak of Vaiana) vertrekt de heldin van Encanto niet op een verre queeste. In de traditie van Belle en het Beest speelt nagenoeg de hele film zich af op één betoverde plek: de magische Madrigal-mansion – met zijn bezielde vloeren en trappen zowaar een van de meest vertederende personages van de film. Regisseurs Jared Bush, Byron Howard (Zootropolis) en Charise Castro Smith schilderen een heerlijk gedetailleerde wereld op het grote scherm.
Familiedynamieken
Lin-Manuel Miranda (Hamilton) levert bovendien een resem hyperaanstekelijke songs die nog dagen in uw hoofd blijven verder dansen. Maar de makers nemen geen genoegen met oppervlakkig entertainen. Deze film raakt diepe thema’s aan waar ook heel wat volwassen kijkers zich in zullen herkennen – en misschien zelfs een traan om zullen laten. De intieme, persoonlijke ontknoping doet de grens tussen Disney en Pixar nog wat verder vervagen.
Encanto gaat over familiedynamieken: over de angst om teleur te stellen, over prestatiedruk, en de onzichtbare barsten die daardoor ontstaan. Wanneer de magie van de Madrigals onverklaarbaar begint af te nemen, begint Maribel een onderzoek dat haar naar de wortels van haar stamboom zal leiden. Zo leert ze niet alleen in welke mate het verleden het heden bepaalt, maar ook wie ze echt is, los van alle familiale verwachtingen.
‘Encanto’ speelt vanaf 24/11 in de bioscoop.
