Een maatje te groot: ‘Eternals’ bewijst nogmaals hoe log de Marvel-machine is geworden ★★☆☆☆

Een superheldenfilm door de beste filmmaker van het afgelopen jaar, met een spannende cast, een verfrissende ommezwaai in toon én Angelina Jolie? Marvels nieuwste lid van hun inmiddels exuberant grote familie leek gemaakt om nieuwe hoogtes te bereiken, maar de film botst al snel op zijn eigen limieten.

Eternals gaat over de gelijknamige wezens die zo’n zevenduizend jaar geleden op onze planeet landden. Ze kregen de opdracht een ras van humeurige duivelhonden uit te roeien én de mensheid (langzaam) te helpen ontwikkelen. Maar na eeuwenlang in het geheim onder ons te leven, beginnen ze elk hun eigen visie te krijgen over wat de toekomst van de ‘homo sapiens sapiens’ zou moeten zijn.

Al vanaf de eerste minuut is het duidelijk: deze film wil anders zijn dan zijn Marvel-voorgangers. Dat zien, horen en voelen we. De meer ingetogen stijl van Oscarwinnaar Chloé Zhao (Nomadland) sijpelt door in nagenoeg elk shot van Eternals. Het levert niet enkel de visueel mooiste superheldenfilm tot nu toe op, maar ook de meest menselijke - en dat in een film over bijna goddelijke wezens die verschillende millennia oud zijn.

Logge reus

Dat menselijke aspect is ook een verdienste van de uitstekend uiteenlopende cast en hoe de filmmakers omgaan met die diversiteit. Marvel introduceert hier bijvoorbeeld de eerste dove én de eerste homoseksuele zwarte superheld op het grote scherm, maar Zhao zorgt er ook voor dat ze als personages zoveel meer zijn dan dat.

De grootse ambities achter Eternals raken echter verstrengeld in de nog grotere plannen van de logge reus dat het Marvel-universum is geworden. Zhao’s visuele en emotionele bekwaamheid zijn prominent aanwezig, maar komen nooit volledig tot hun recht door het streng gecureerde Marvel-sjabloon van luide humor, slappe antagonisten en extravagante computergeanimeerde eindgevechten.

Onvolmaakte zaadjes

Al te graag hadden we deze film bedolven met complimenten en superlatieven, maar daarvoor spreekt Eternals zichzelf te vaak en te hard tegen. Niet spannend genoeg voor de superheldenfan, en niet gedurfd genoeg voor de Nomadland-fan. Al moet het ook gezegd worden: de onvolmaakte zaadjes in Eternals geven hoop dat Marvel en zijn superheldenfilms nog niet helemaal vastgeroest zitten. Er zijn openingen voor groei - hoe klein ook - en het doet deze filmfan alvast opnieuw dromen van meer en beter.

Eternals is nu te zien in de zalen.