Dominique Deruddere: "Zottekesspel. Belachelijk én een prachtig avontuur"

"Ons verhaal is absoluut gelijklopend. Je wordt in die week voor de Oscaruitreiking overladen met persaandacht, het is crazy gedoe. Plezierig, ook wel hoor, als je alles in zijn context kan zien. Ik was in 2000 eigenlijk vrij relaxt. 'Crouching Tiger, Hidden Dragon' was toen de absolute topfavoriet, dus ik was haast zeker dat we niet zouden winnen. Nu is 'A Seperation' ook favoriet, maar toen was die Chinese film toch meer uitgesproken de gedoodverfde winnaar".

"Kust mijn kloten"
"Maar toch: op het moment dat die enveloppe opengaat, slaat je hart een keer over, of zelfs drie keer. Ik herinner me dat ik tegen Josse De Pauw, die naast me zat, zei: 'Als we winnen, ga jij die Oscar halen'. 'Kust mijn kloten', antwoordde hij (lacht)".

Heeft die Oscarnominatie achteraf bekeken je carrière een boost gegeven? Zijn er plots deuren opengegaan, is er geld vrijgekomen?
"Dat is heel dubbel. Je moet weten: in België deed ik af en toe wat reclamefilmpjes om aan de kost te komen. Wel, na mijn Oscarnominatie kreeg ik plots geen aanbiedingen meer. De mensen gaan er van uit dat je na zo'n nominatie genoeg werk hebt, of dat je onbetaalbaar geworden bent. Niet dus".
"Ik deed een reclamespot voor Franse kazen met Hugo Claus. Voor de Franse versie daarvan riep ik de hulp in van de Fransman Robert Fraisse, die voor 'L'Amant' net genomineerd was voor beste fotografie. Wel, die mens was heel blij dat er hem nog eens iemand belde met een opdracht".
"Nu, Michaël had voor zijn Oscarnominatie al contacten in de VS, en dat kan alleen maar helpen. Pas op, die Oscarnominatie is wel een adellijke titel hier in de filmwereld. Als je op een dinner party wordt aangekondigd als 'the Oscar nominated director' spitst iedereen wel zijn oren".

Ben je intussen een échte Californiër geworden?
"Nee, nog niet, maar ik begin het hier wel aardig gewoon te worden. Ik hou wel van de relaxte sfeer hier en van de mensen. Maar ik behoud mijn Belgische roots, en soms mis ik mijn vrienden thuis wel. Mijn zonen hebben wel de bedoeling hier te blijven, denk ik. Vic, die 19 is, was enkele jaren een beloftevolle running back in het American Football. Dat zijn kleine, stevige kerels die heel veel hits konden halen. Hij was best goed, hoor. Maar naarmate hij groeide, was hij minder geschikt voor die positie. Nu heeft hij vooral belangstelling in het vrouwvolk. Mijn jongste, Louis, is zeventien en stort zich volledig op de muziek. Hij zit hier hele dagen piano te spelen, heel leuk is dat. De scholen zijn hier ook veel relaxter dan bij ons, het draait er vooral om dat je je amuseert op school".

Het hele awards-gebeuren, is dat niet wat vreemd? Kunstuitingen zouden toch geen wedren naar prijzen mogen zijn? Je maakt toch geen film om prijzen te winnen?
"Natuurlijk, ik ben er ferm tegen, het is ronduit belachelijk. Mijn zonen leren het op school: 'art is no competition'. Maar toch: al die awards zijn er om de business te stimuleren. De Grammy's voor de platenverkoop of downloads, de Oscars voor het bioscoopbezoek. Hoewel: de Oscars beginnen hun doel voorbij te schieten. Van de negen genomineerden voor beste film, staat er niet één in de toptien van de box office. Dat betekent eigenlijk dat de Oscarcampagne niet meer werkt".

"Ik ben alvast geen fan van al die prijsuitreikingen. Het awards-seizoen begint hier in november en duurt tot eind februari en neem het van mij aan: tegen eind februari is iedereen in de filmwereld die awards kotsbeu. Maar goed, we leven in een samenleving die mensen opdeelt in winnaars en verliezers, en dat is heel jammer. Anderzijds: de mensen kijken graag naar al die shows, en daar gaat het om, zeker?"

Zelf heb je een film over duivenmelkers op het schap liggen. Vertel eens.
"Ja, 'Flying Home' speelt zich af tegen de achtergrond van de duivensport. Daar is nog nooit een film over gemaakt, en het boeit me wel. Het verhaal is dat van een yuppie uit New York die naar Vlaanderen wordt gestuurd om daar een kampioenenduif te kopen. Alleen: de eigenaar van die duif weigert het beest te verkopen en die Amerikaan mag van zijn opdrachtgever niet zonder duif terugkeren. Het grootste deel zal in New York gedraaid worden, maar we nemen ook op in Vlaanderen. Jan Decleir speelt de rol van de koppige duivenmelker en ook Josse De Pauw krijgt een hoofdrol. Wie mijn Amerikaanse hoofdrolspeler wordt, kan ik nog niet verklappen. Maandag ga ik met hem lunchen en hopelijk kunnen we dan de deal beklinken".

Wat is je pronostiek voor de Oscars, en wat vond je zelf de beste films van het voorbije jaar?
"Ik ben wel zeker dat 'The Artist' een sweep gaat maken, die zal zeker beste film winnen en Jean Dujardin wordt beste acteur. Beste actrice wordt, denk ik, Meryl Streep. Zelf vond ik 'Drive', met Ryan Gosling, een fantastische film. Die had eigenlijk genomineerd moeten zijn. Ook 'Young Adult' vond ik bijzonder sterk, met een prachtrol voor Charlize Theron. Ook zij is niet genomineerd, dacht ik. Nu, ik volg het niet meer zo nauw, ik hou toch vooral de 'foreign language films' in de gaten". (luc beernaert)