Docu ‘Welcome to Wrexham’: mooie intenties leveren mooie televisie op

De messias trekt zelden met de bus naar zijn bestemming. Hij is met een privéjet onderweg naar zijn volgende investering, meestal een voetbalclub in verval. De verlosser stelt zich er voor als een handelaar in hoop, maar blijkt het merendeel van de tijd een verwoester van dromen. De intenties van Ryan Reynolds en Rob McElhenney, meubilair in Hollywood en sinds 2020 de eigenaars van een vijfdeklasser in Noord-Wales, lijken echter oprecht.

Reynolds en McElhenney kochten met Wrexham AFC de oudste voetbalclub van Wales en bezitten met Racecourse Ground het oudste actieve internationale voetbalstadion ter wereld. Geschiedenis kan je kopen, de toekomst manipuleren is niet zo evident. Een Egyptenaar dacht ooit FC Barcelona te maken van Lierse SK, en dat tikitakavoetbal speelt zich dezer dagen af in Virton, Denderleeuw en Lommel.

Er valt geld te verdienen met de sport, wat het hedendaagse voetbal kut maakt, maar ik blijf mezelf vastklampen aan wat voetbal kán zijn – het stadion als een shelter voor hopeloze romantici die platte pinten hijsen en door middel van ordinair getier middelmatige sporters boven zichzelf laten uitstijgen. Bijna nergens ervaar je samenhorigheid zoals op een tribune die betonrot draagt als acne, daar waar men de haat deelt voor investeerders die een voetbalclub als geldkoe zien, en niet als het hart van een gemeenschap.

De inwoners van Wrexham waren dan ook sceptisch over de interesse van de twee Hollywood-sterren in hún club – het ooit glorieuze Wrexam AFC dat intussen al meer dan tien jaar doorbrengt in de kelderklasse van het Engelse profvoetbal. Het probleem: Reynolds en McElhenney kennen niets van voetbal, bekennen ze in documentaire Welcome to Wrexham.

Ze hebben meer dan 3 miljoen neergeteld voor de club, maar anders dan bij de doorsnee investeerder grijpen ze niet naar grootpraat. Eén keer droomt Reynolds luidop van de Premier League, de wereldtop. Verder heeft hij het voortdurend over “de club teruggeven aan de gemeenschap”. Ze willen een stad die het floreren is ontleerd opnieuw laten stralen; de inwoners van een schijnbaar grauwe plek opnieuw een glimlach schenken. Mooie intenties leveren mooie televisie op.

Welcome to Wrexham is een campagne voor de underdog op en naast het veld. In de documentaire wordt zwart-wit omgezet in kleur – mensen die doorgaans niet gezien worden, krijgen nu wél aandacht. Welcome to Wrexham toont aan wat het geklungel tussen vier krijtlijnen kan betekenen voor een hele stad.

Misschien blijkt op een dag dat het Reynolds en McElhenney wél om succes en geld te doen was, maar tot het tegendeel is bewezen, beschouw ik dit project als zeldzame liefdadigheid.

Welcome to Wrexham is te streamen op Disney+.