Dit zijn de beste albums van de week

Dromerige tristesse

De carrière van de Zweedse Lykke Li nam tien jaar geleden een torenhoge vlucht met de clubremix van ‘I Follow Rivers’. EYEYE, haar nieuwste worp, is zowat de antithese van dat nummer. De plaat is een van dromerige tristesse vervulde trip naar de afgrond.

‘No Hotel’ opent het album met tjilpende vogeltjes en vaag gemompel op de achtergrond. In het elegant voortschuifelend ‘Highway To Your Heart’ lijkt Lykke Li dan weer de Stevie Nicks van ‘Landslide’ naar de kroon te willen steken. De overige songs schuifelen opvallend vaak aan tegen Beach House. Wie in peilloos liefdesverdriet en verlatingsangst wil verdrinken heeft er een partner-in-drama bij met Lykke Li.

Lykke Li, EYEYE, uit bij PIAS

Stadionbombast

De nieuwe plaat van Flume zal ongetwijfeld de Sportpaleizen en de grote zomerfestivals lekker laten daveren, met agressieve dubstepstampers zoals ‘Escape’ of het in dikke subbassen ondergedompelde ‘I Can’t Tell’. De klankarchitectuur van Harley Streten, is impressionant, jazeker, maar écht vernieuwend kan je Flume wel niet noemen.

Flume, Palaces, uit bij Future Classic

Jazzstandard

Onder jazzliefhebbers is Patty Waters vooral bekend van haar huiveringwekkende versie van de Appalachen-song ‘Black Is The Color Of My True Love’s Hair’. You Loved Me, haar derde plaat (uit 1970), werd niet uitgebracht maar krijgt nu een release dankzij het Belgische Cortizona. Melancholie en unheimlichkeit walsen er elegant hand in hand. Hartverscheurend mooi.

Patty Waters, You Loved Me, uit bij Cortizona