Deze vier nieuwe boeken zijn meer dan moeite waard

Ex-uitgever Harold Polis draait in zijn eerste essaybundel zijn hand niet om voor de Grote Thema’s. Autonomie is de titel én het bindmiddel, want, zegt Polis, ‘ongehinderde keuzevrijheid’ is onze norm. Toch is hij bezorgd over het lot van onze liberale democratie, geteisterd door onder meer drieste populisten. Polis bestrijkt een breed spectrum – van popmuziek tot religie – en bezondigt zich aan ‘nieuwsgierigheid en twijfel’. Immense belezenheid onderbouwt zijn genuanceerde, niet al te vrolijk stemmende opinies. De meeste essays verschenen eerder in het tijdschrift Streven.

Lies Gallez, Het water vangen

NRC riep deze Vlaamse verhalenschrijfster eind 2020 uit tot Rijzende Ster. Lies Gallez’ debuut gaat over de hunkering om ergens bij te horen. Een vrouw denkt dat ze zwanger is van een dolfijn en ene Adorabelle hoort de tweede oerknal. Begeeft Gallez zich in het vaarwater van Annelies Verbeke?

Carl Norac , Beeldenraper/Ramasseur d’images

Sinds de Waal Carl Norac floreert als Dichter des Vaderlands, wordt hij ook hier door poëzieliefhebbers omarmd. Vertaalster Hilde Keteleer raakte betoverd ‘door de sensualiteit van zijn taal’. Resultaat: de tweetalige bloemlezing Beeldenraper, waarin Norac ook zijn voorliefde voor Hugo Claus etaleert.

Matias Faldbakken, Wij zijn met vijf

Een kostelijke Noorse roman tussen horror, mythologie en sciencefiction. Matias Faldbakken voert ex-wildebras Tormod op, die nu gedijt in een burgerleventje. Als de gezinshond sterft en de kinderen rouwen, flikt hij een surrogaat uit rode klei en kunstmest. Maar de ‘intelligente plasticine’-klomp slaat op drift.