Deze tv-programma’s moest u in 2018 gezien hebben

1. Succession

De stammentwist tussen de kinderen van een puissant rijke mediamagnaat die stilaan, vinden zij, met pensioen mag. Daarnaast zijn er nog andere kapers op de kust in het cynische Succession, dat een heerlijk slecht beeld ophangt van the rich and famous. Maar wie vergelijkt met Dallas of Dynasty is een nostalgicus. Dit is op alle vlakken (visueel, narratief, qua acteren) superieur aan die jaren 80 kitsch. Het is veeleer King Lear op bezoek bij The Sopranos.

Te zien op Telenet Play. Lees hier de volledige recensie.

2. Atlanta (Seizoen 2)

Het tweede seizoen van de Amerikaanse serie Atlanta is de kroon op het werk van de überhippe duivel-doet-al Donald Glover. Glover kruipt er in de huid van Earnest Marks, de berooide manager van rapper Paper Boi. Hij laat slim sociopolitieke aanklachten in de achtergrond sudderen, als een dreigende sfeerschepping bij slimme karakterschetsen, bij absurde, David Lynch-achtige situaties en komische dialogen. De horroraflevering ‘Teddy Perkins’ is het meest freaky wat u dit jaar op tv kon zien.

Te zien op Fox en via Telenet Play More. Lees hier de volledige recensie, en hoe Random Acts of Flyness de trend van sterke Afro-Amerikaanse topreeksen voortzet.

3. Wild Wild Country

Ontluisterende documentaire die de opkomst en de val van de Indiase goeroe Bhagwan Shree Rajneesh reconstrueert. Bijgestaan door zijn akelige, dodelijk ambitieuze rechterhand Ma Amand Sheela verkast hij naar een enorme ranch in het onooglijke Oregon om er een commune te stichten, tot afgrijzen van de all American-bewoners van een nabij gelegen dorpje. Heerlijk verteld met hopen spectaculair archiefmateriaal vol bizarre personages. Een thriller, maar dan in het echt.

Te zien op Netflix. Lees hier de volledige recensie, en hoe toenmalige Bhagwan-volgelingen naar de Netflix-serie kijken.

4. My Brilliant Friend

Deze tv-adaptatie van de gelijknamige roman van Elena Ferrante vertelt het verhaal van de Napolitaanse vriendinnen Elena Greco en Lila Cerullo. De mysterieuze verdwijning van die laatste doet Elena terugblikken op hun leven. Ze groeiden op in een harde, door mannen gedomineerde volkswijk waar de intelligente, talentvolle meisjes het niet voor de wind hadden. Het acteerwerk van deze HBO-adaptatie is uitzonderlijk, het productiedesign briljant, en in de VS vergeleken fans de serie al met het legendarische La meglio gioventù.

Vanaf 25/12 te zien op Canvas.

5. The End of the F**king World

Kort, krachtig en onweerstaanbaar zwartgallig: in The End of the F**king World vormen twee zeventienjarige loners een onwaarschijnlijk duo dat op een trip door het Verenigd Koninkrijk een bloedspoortje achterlaat. Visueel verfrissend, flegmatiek verteld en schitterend geacteerd. Meer moet dat niet zijn. Excuseer: meer moest dat niet zijn, want er komt voorwaar een tweede seizoen. Hebt u nu ook het gevoel dat u het einde niet begrepen hebt?

Te zien op Netflix. Lees hier de volledige recensie.

6. The Handmaid’s Tale (Seizoen 2)

Dé hamvraag in serieland dit jaar: zou het fantastische eerste seizoen van The Handmaid’s Tale geëvenaard kunnen worden? Nét niet, zo bleek, maar dit tweede seizoen haalt nog altijd een niveau waar de concurrentie zelden aan kan tippen. Zelfs zonder de roman van Margaret Atwood als gids wordt de kijker vol bravoure meegesleurd in een donkere, dystopische draaikolk. Het engste is nog: gezien de toestand van de wereld anno 2018 lijkt The Handmaid’s Tale geen sciencefiction meer.

Te zien op VRT NU. Lees hier de volledige recensie.

7. The Marvelous Mrs. Maisel (Seizoen 2)

Amy Sherman-Palladino, de bedenker van Gilmour Girls, slaat spijkers met koppen in het prachtig vormgegeven grotestadssprookje The Marvelous Mrs. Maisel. Het hoofdpersonage, Midge Maisel, is een huisvrouw uit Manhattan wier huwelijk strandt, en die na een dronken monoloog in een bar aan een carrière begint als stand-upcomedian. De personages zijn ook in het tweede seizoen stuk voor stuk typische New Yorkse radde tongen, de fifties-decors zijn fenomenaal karikaturaal. Een snoepje!

Te zien op Amazon Prime Video.

8. Nanette

Fenomenale, genre-overstijgende zaalshow van de Australische comedian Hannah Gadsby. Op een heel persoonlijke, ontwapenende wijze tackelt ze de genderkwestie en haar eigen seksuele trauma’s, onderwijl kritiek spuiend op de wijze waarop vrouwen, lesbiennes en iedereen die door de hedendaagse maatschappij als ‘anders’ wordt beschouwd de mond worden gesnoerd en benadeeld. “There is nothing stronger than a broken woman who has rebuilt herself”, klinkt het er onversaagd. Een meedogenloze uppercut.

Te zien op Netflix. Lees hier de recensie, en hier ons interview met Hannah Gadsby.

9. The Deuce (Seizoen 2)

De gedetailleerde verwevenheid van de seksindustrie, de maffia en nu ook de muziekwereld in New York aan het einde van de jaren 70 blijft in dit tweede seizoen fascineren. Maggie Gyllenhaal en James Franco, the man you’d love to hate, voeren een sublieme cast aan die de sporadische ongerijmdheden in de plot probleemloos doet vergeten. Opvallend: ondanks de van funk en disco overkokende soundtrack hangt er toch een weemoedige waas over The Deuce.

Te zien op Telenet Play.

10. Daredevil (Seizoen 3)

Laat de banbliksems van de fanboys maar komen: Marvel is geen kwaliteitslabel, en er zijn voldoende bewijsstukken om die stelling te onderbouwen. Daredevil, over een blinde advocaat met superkrachten, is een van de geslaagde uitzonderingen. Dit derde seizoen is niet zozeer een vervolg op het tweede, maar op The Defenders, waarin verschillende superhelden over elkaar heen buitelden. Met in de vierde aflevering een van de indrukwekkendste actiescènes die u dit jaar te zien kreeg (in series of films).

Te zien op Netflix. Lees hier waarom Daredevil en andere superhelden uw respect verdienen.

11. Big Mouth (Seizoen 2)

Big Mouth, de als animatie vermomde sekseducatie op Netflix, probeert in zijn tweede seizoen zo veel mogelijk taboes te doorbreken. Daarvoor zetten de makers een stelletje wijdogige tieners in op de rand van de puberteit. Ze ontdekken lust, masturbatie en hun eigen seksuele voorkeuren en fietsen terloops langs genderidentiteit, slut shaming, pornografie en abortus. De grappen zijn fenomenaal, met dank aan het ranzige hormonenmonster Maury en een resem hilarisch nevenpersonages. Ganz geil!

Te zien op Netflix. Lees hier waarom Big Mouth zo baanbrekend is.

12. Maniac

Nog een dystopie. Eentje waarin de problemen van psychiatrische patiënten verholpen worden met pilletjes. Die staan echter nog niet op punt waardoor de twee hoofdpersonages, met verve vertolkt door Emma Stone en Johan Hill, in allerlei vreemde werelden terechtkomen. Het geeft regisseur Cary Joji Fukunaga de kans om zonder schroom tussen uiteenlopende genres te switchen. Soms dreigt een aflevering uit de hengels te schieten, maar uiteindelijk valt alles altijd op z’n pootjes.

Te zien op Netflix. Lees hier de volledige recensie.

13. Better Call Saul (Seizoen 4)

Na vier seizoenen heeft Better Call Saul zich sierlijk kunnen ontpoppen tot een superbe, meerdimensionale televisieshow. Simpelweg door te opteren voor traagheid. De verhaallijnen nemen hun tijd, de personages worden prachtig uitgediept, de talloze linken met Breaking Bad, waarvan Better Call Saul een spin-off is, kristalliseren gaandeweg. Het is vooral de pijnlijke neerwaartse spiraal van het hoofdpersonage Jimmy McGill die zo aangrijpt en deze misdaadreeks een zweem aardedonkere poëzie verleent.

Te zien op Netflix. Lees hier waarom Better Call Saul beter is dan Breaking Bad.

14. Sharp Objects

Auteur Gillian Flynn (Gone Girl) bewerkte haar debuut Sharp Objects tot deze serie: een journalist uit Saint Louis onderzoekt in de negorij waar ze is opgegroeid de moord en verdwijning van enkele kinderen. Minder een whodunit dan karaktertekening – een afdaling in de ziel van een vrouw gekweld door haar verleden (Amy Adams die voor de verandering niet overacteert) – en met de juiste balans tussen empathie en afstand geregisseerd door Jean-Marc Vallée (Big Little Lies).

Te zien op Telenet Play. Lees hier de volledige recensie, en hier ons interview met de makers en de cast.

15. Homecoming

Het eerste belangwekkende uitje van Julia Roberts in televisieland is meteen een schot in de roos. Háár verdienste, want ze draagt Homecoming van de eerste tot de laatste seconde, maar ook die van regisseur Sam Esmail. (Dáárom moet u dus een jaar langer wachten op het laatste seizoen van diens Mr. Robot.) Homecoming is een thriller, gebouwd op samenzweringstheorieën en de rol van het geheugen, die deels in de toekomst speelt. Gebaseerd op de gelijknamige podcast. Jazeker: podcast!

Te zien op Amazon Prime Video. Lees hier de volledige recensie.

16. BoJack Horseman (Seizoen 5)

Het vijfde seizoen van BoJack Horseman overtreft alle voorgaande seizoenen. De Amerikaanse animatiereeks rond een gedeprimeerd, aan drugs en alcohol verslingerd paard dat zijn uitgedoofde Hollywood-carrière probeert te reanimeren, teert op sarcasme en dolle absurditeiten. Neem nu de episode ‘Free Churro’: één lange, hallucinante scène waarin Bojack in een rouwkapel naast de doodskist van zijn overleden moeder een van de meest gênante en pijnlijk komische grafredes ooit declameert. Vlijmscherp.

Te zien op Netflix. Lees hier waarom het vijfde seizoen zo briljant is.

17. Killing Eve

Phoebe Waller-Bridge, het multitalent dat de wereld met Fleabag om de oren sloeg, is de drijvende kracht achter deze reeks over een Britse spion die achter een meedogenloze moordenaar aangaat. Ze worden elkaars obsessie in deze genderbending serie die moeiteloos switcht tussen komedie en een ernstigere toon. Met fascinerende vertolkingen van Sarah Oh en Jodie Comer. Spoiler: er is een tweede seizoen aangekondigd.

Te zien op NPO3.

18. The Kominsky Method

Op zijn 74ste maakt Michael Douglas de overstap naar het kleine scherm als Sandy Kominsky, een acteur wiens hoogtepunt achter hem lig en nu aan de kost probeert te komen door aspirant-acteurs de kneepjes van het vak bij te brengen. De kracht van deze komische serie is het samenspel tussen Douglas en Alan Arkin, die Kominsky’s agent vertolkt. Grappen over ouderdomskwaaltjes gegarandeerd, gecombineerd met ernstigere bedenkingen over ouder worden.

Te zien op Netflix.

19. The Defiant Ones

Geen wonder dat HBO een lijvige documentaire maakte over Jimmy Iovine en Dr. Dre, twee van de machtigste mannen in de muziekindustrie. The Defiant Ones volgt hun beider levensloop tot ze elkaars pad kruisen en een van de meest besproken deals van de voorbije decennia in muziekland beklinken. Iovine en Dre zijn smeuïge karakters die fantastisch op beeld plakken: bot, geslepen maar met een hart van goud. De getuigenissen van onder andere Bono, Eminem en Bruce Springsteen zijn de kers op de taart.

Te zien op Netflix. Lees hier de volledige recensie.

20. Bodyguard

Alleen al voor de uiterst beklemmende openings- en slotaflevering moet u Bodyguard zien. Daartussen ontspint zich het verhaal van David Budd (geweldig gespeeld door Richard Madden), een jonge oorlogsveteraan met het posttraumatische stresssyndroom en de nodige huwelijksproblemen. Hij wordt gepromoveerd tot lijfwacht van de controversiële minister van Binnenlandse Zaken, Julia Montague, maar blijkt al een snel een pion te zijn in een complot dat op de hoogste echelons van de politiek wordt bedisseld.

Te zien op Netflix. Lees hier de volledige recensie.