Deze films moet u zien in december

Bridge of Spies

Dit is een film die alleen Spielberg kon maken, want zulke films maken ze niet meer. Hij kan het zich nog veroorloven om het Berlijn van de vroege sixties even te herscheppen en tussendoor ook nog eventjes het New York van toen weer op te dissen. Spielberg krijgt alles gedaan.

De regisseur wist dit enig mooie verhaal te vinden, en vervolgens zag hij hoe de gebroeders Coen zich aanboden om dat verhaal in een geweldig script te gieten. Tom Hanks speelt een advocaat die door de Amerikaanse overheid wordt gevraagd een Russische spion te verdedigen, tijdens een proces dat de schijn moet ophouden dat Amerika een beschaving is. Hij kwijt zich zo goed van zijn taak dat hij de spion van de doodstraf redt en voor landverrader wordt uitgescholden.

Als hij wat later diezelfde spion gebruikt als pasmunt om hem voor een Amerikaanse piloot in te ruilen die door de Russen is neergeschoten, kan hij de redder des vaderlands worden.

Release: 2 december

Rams

De regisseur en twee hoofdacteurs hebben een naam die op -son eindigt. Dit is dan ook een IJslandse film, met mooie landschappen en weinig woorden. Twee broers praten al veertig jaar niet met elkaar, even koppig als hun rammen, maar door een ziekte van hun beesten zijn ze gedwongen de mens in zichzelf en elkaar terug te vinden.

Wat regisseur Grimur Hakonarson dan weer vindt is humor. En Isabella Rosselini kon die ook wel smaken. Toen ze eerder dit jaar in Cannes de regisseur de hoofdprijs overhandigde in de nevensectie 'Un Certain Regard' zei ze dat ze vooral geraakt was door de tragikomische manier waarop in de film de natuurlijke band tussen mens en dier werd belicht.

De film zelf is van een warmte en een zachtheid die zal aanvoelen alsof je hem met je blote billetjes op een schapenvelletje tot jou mag nemen.

Release: 9 december

Les Cowboys

Thomas Bidégain is zowat de vaste co-scenarist van de Franse topregisseur Jacques Audiard. Ook in ons land is hij wel vaker aan de slag. Hij schreef samen met Joachim Lafosse het script voor 'A Perdre La Raison' en diens nieuwste 'Les Chevaliers Blancs', en ook aan het scenario van 'L'infidel', de volgende film van Michael R. Roskam, heeft hij zijn bijdrage geleverd. 'Les Cowboys' is de eerste film die hij zelf regisseert. En een van de hoofdrolspelers is een Belg, François Damiens, onlangs nog te zien in 'Le tout nouveau testament'.

Maar hier speelt hij een Franse cowboy. Een man met een hoed op, een voorkeur voor country en rodeo, die met zijn gezin z'n vrije momenten doorbrengt waar nog meer volwassenen zoals hij rondlopen, zonder dat er Indianen aan te pas komen. Als zijn dochter verdwijnt met een moslim, vreest hij dat ze in de handen van radicalen is gevallen en zet hij de achtervolging in. De John Wayne in hem heeft echter plaats moeten maken voor een bange blanke man.

Een film die met de dag actueler wordt.

Release: 9 december

El Club

Na de trilogie die hij draaide over het Chili onder de dictatuur van Pinochet ('Tony Manero', 'Post Mortem', 'No'), stond half Hollywood bij Pablo Larrain aan te kloppen. Hij is inmiddels al een film over Jackie Kennedy aan het regisseren, met Nathalie Portman. En net daarvoor zou hij nog een andere film draaien over Pablo Neruda, met Gael Garcia Bernal in de hoofdrol.

Omdat die draaiperiode enkele maanden werd verschoven had hij even wat tijd en besloot prompt om snel nog wat anders in te blikken. Hij schreef het script voor deze film in drie weken en verfilmde het in tweeënhalve week met alleen maar onbekende acteurs, die bovendien niets te weten kwamen over het personage dat ze speelden.

In 'El Club' zien we mannen in een huis, die deel lijken uit te maken van een geheime genootschap. Ze gokken op het hondenrennen en lijken zich er goed te amuseren. Dan blijkt dat ze priesters en andere geestelijken zijn die door de katholieke kerk (tijdelijk) uit hun ambt gezet zijn. De confronterende prent rekent af met de misselijkmakende manier waarop de katholieke kerk onder meer het kindermisbruik toedekt. Goed voor de Zilveren Beer op het Filmfestival van Berlijn.

Release: 16 december

The Big Short

Omdat de bankencrisis van 2008 een gevolg was van een compleet geschifte wereld die haar waanzin niet langer onder controle kon houden, is het ergens logisch dat 'The Big Short' een komedie geworden is. Hoewel, de film is een bewerking van een gelijknamig nonfictieboek dat de financiële crisis tot op de bodem uitspitte.

Anderzijds had ook complete quatsch als 'Anchorman' gekund, het soort film dat regisseur Adam McKay eerder maakte. Toch komt hij aanzetten met deze razende komedie die het wankele economisch systeem als kapstok gebruikt om er een verhaal aan op te hangen waarin een stelletje charismatische boeven, zoals je er wel meer had tijdens die gigantische financiële crash, het geld langs de vele gaten in het systeem hun richting liet uitvloeien.

McKay kiepert tonnen cijfers, jargon, feiten en grafieken over de kijker uit, biedt meer info dan een half dozijn TED-lezingen maar maakt het allemaal best verteerbaar door die zware brij te serveren met veel lichte humor en bekende, charismatische koppen die zo wild tekeergaan dat je schuddebuikt, zonder te weten waarom.

Ryan Gosling, Steve Carrell, Christian Bale en Brad Pitt charismatische boeven zien spelen, tja, daar hebben we allemaal een grote nood aan. En je komt woedend buiten, want als er één ding is dat je snapt, dan is het dat de banken ons nog altijd voor de gek houden.

Release: 23 december