De ‘Werchter-ontmaagding’ van de Belgische acts: ‘Je weet tegenwoordig nooit zeker of je zal spelen tot je er effectief staat’

Na het weekend zullen acht Belgische acts zijn toegetreden tot het selecte gezelschap van vaderlandse artiesten met een Werchter-show op het palmares. Aan de vooravond van hun ontmaagding houden Lous and the Yakuza, Yong Yello, High Hi en co echter de zenuwen onder controle.

Lange Polle, het basbeest bij Triggerfinger, omschrijft zijn eerste keer op Werchterse bodem als magisch. Jan Paternoster, de snarenfluisteraar van Black Box Revelation, was diep onder de indruk van het podium dat “vier keer zo groot was als mijn ouderlijk huis”. Mathieu Terryn van Bazart vergelijkt zijn eerste keer met “het moment dat je in een rollercoaster naar voor wordt gekatapulteerd”.

Voor het eerst op de mythische grond van Rock Werchter spelen, omschrijven ervaringsdeskundigen als een mijlpaal. ILA, Tin Fingers, Lous and the Yakuza, Yong Yello, Sloper, High Hi, Rhea en Charles – last minute opgetrommeld als vervanger van de zieke Sam Fender – worden tussen nu en zondag verzocht het felbegeerde Werchterbrevet op te halen in de loge van Herman Schueremans.

Bij één artiest valt het vermoedelijk best goed mee met tijdelijk zwakke darmen. Het is immers niet de eerste keer dat Mario Goossens op Rotselaars grondgebied mag aantreden. Hij staat er wel voor het eerst in de gedaante van Sloper, de rockgroep waarvan de Triggerfinger-drummer en Cesar Zuiderwijk van Golden Earring de trekkers zijn.

Tin Fingers kwam dan weer vorig jaar al akelig dicht bij het kroonjuweel van de Belgische festivals door het voorprogramma van Arsenal te verzorgen op Werchter Parklife. Na vele kilometers langs Europese clubs mag de gps van Rhea eindelijk Rotselaar ingeven als bestemming. Je kan dus onmogelijk beweren dat de Belgische debutanten hun plaats hebben gestolen.

Geen eindpunt

Rock Werchter is “de grote klepper waar we al jaren voor vechten”, zegt Dieter Beerten van High Hi. De zanger-drummer was naar eigen zeggen euforisch toen hij het nieuws vernam, al temperde hij meteen zijn enthousiasme, “tot het festival ons officieel had aangekondigd”. De voorzichtigheid is nog een overblijfsel van de pandemie die eerder al dromen aan diggelen sloeg. “Je weet tegenwoordig nooit zeker of je zal spelen tot je er effectief staat.”

High Hi neemt de plek van Moses Sumney in, maar Dieter Beerten beschouwt zijn band niet als een tweede keus. “Ik bekijk deze boeking vooral als de bevestiging dat we goed bezig zijn. Ik had al langer het gevoel dat wij onze plaats hebben op de affiche. Maar dit is geen eindpunt”, zegt hij stellig. “We dromen van het buitenland en koesteren de ambitie om in de toekomst terug te keren naar Rock Werchter – het liefst hoger op de line-up dan nu.”

Ook voor Yello Staelens, alias Yong Yello, kwam de vraag vanuit het kamp van ‘de Schuer’ niet als een complete verrassing. “Ik had er eerlijk gezegd op gehoopt”, zegt de Antwerpse zanger-producer. “Sinds ik er Glints (rapper en goede vriend van Staelens, ELV) in 2018 heb zien optreden, was het ook mijn wens om op een dag op de affiche te belanden. Als Belgische artiest duid je twee festivals met stip aan: Rock Werchter en Pukkelpop.”

Voor Ilayda Cicek, de stem achter ILA, is op de line-up van Rock Werchter pronken onwerkelijk. Ze vernam het nieuws via haar manager. “Hij had een foto van The Slope (het podium waar ILA donderdag speelde, ELV) afgeprint, de naam weggewerkt en tot een puzzel verknipt. Ik ben slecht met puzzels, dus na een halfuur was mijn frank nog steeds niet gevallen”, lacht ze. “Hij heeft de clue uiteindelijk verklapt. Ik werd er stil van, het was te surreëel voor woorden.”

Repeteren

“Ik ben nooit een felle dromer geweest, zeker niet in het begin van mijn carrière”, zegt Cicek. Maar toen haar soloproject evolueerde tot een trio spraken haar bandleden hun wens om op Rock Werchter of Pukkelpop te spelen wél luidop uit. “Er werd altijd een beetje lacherig over gedaan, omdat het toch vooral een onrealistische droom leek.”

Wat komt er bij zo’n eerste keer kijken? Bij ILA, Yong Yello en High Hi gaat de outfit niet speciaal voor de gelegenheid naar een strijkatelier. Ze lieten evenmin een bus vol kledingadviseurs aanrukken om piekfijn voor te dag te komen. Gaan er dan überhaupt meer repetities vooraf aan een show op Rock Werchter, of is de aanpak hetzelfde als de plaatselijke pensenkermis headlinen?

Toen singer-songwriter Tout Va Bien in 2015 op Rock Werchter debuteerde nam hij als verrassing een koor mee. “We hebben toen maar twee keer gerepeteerd, waarvan één keer met dat koor, wat een dubbeltje op zijn kant was”, vertelde de Mechelaar daar destijds over. “We gaan niet repeteren om te repeteren”, zegt Dieter Beerten van High Hi. Hij heeft er het volste vertrouwen in dat ze de set in de vingers hebben.

High Hi toert bijna onafgebroken, en ook ILA is gerodeerd. Het laatste optreden van Yong Yello dateert dan weer van april, toen hij zijn album Marcel en het magnetisme van de goot voorstelde in De Roma. “We hebben lang naar die releaseshow toegewerkt, en het optreden op Werchter verschilt inhoudelijk weinig met toen”, zegt hij. “Vorige week hebben we een paar dagen stevig gerepeteerd. Dat moet volstaan.”

Coronabesmetting

Het wordt sowieso in de arm knijpen voor High Hi, Yong Yello en co. Van de Belgische Werchter-debutanten is slechts één artiest het gewend om voor (tien)duizenden mensen te spelen: Marie-Pierra Kakoma van Lous and the Yakuza. De rijzende popster verzorgde zopas het voorprogramma van Alicia Keys in Europa. Ze opende ook recent voor Gorillaz in Duitsland en in augustus wacht het Koning Boudewijnstadion als opwarmer van Coldplay.

En dat terwijl ze een halfjaar geleden nog nooit een eigen zaalshow had gespeeld. “Ik heb soms de indruk dat ik per stap tien stappen oversla. Mijn carrièrepad is ontzettend vreemd. Ik sta voortdurend voor nieuwe, enorme uitdagingen, maar dat motiveert mij om het publiek geen redenen te geven om te denken dat ik per abuis hoog op de affiche van grote festivals in Europa ben beland.”

De laatste weken waren de perfecte voorbereiding voor haar set, zegt Lous. “Ik wist natuurlijk niet hoe ik met 20.000 mensen moet interageren. Tijdens het eerste concert in het voorprogramma van Alicia Keys heb ik geen woord gezegd, puur door de stress. Intussen voelt het vertrouwd om voor zo’n massa op te treden. Een paar maanden geleden schuifelde ik nog onzeker over het podium, nu voel ik mij er thuis.”

Met slechts één album onder de arm sluit Lous op vrijdag KluB C af. Ze staat het hoogst op de affiche van alle debutanten en ze speelt maar liefst een uur – het langst van het kransje ‘Werchter-maagden’. “Wij spelen een halfuur, wat de ideale lengte is”, vindt Dieter Beerten van High Hi. “Een uur vind ik lang, tenzij je een supergrote band met vijf albums bent. In 30 minuten kan je je visitekaartje afgeven en het publiek met honger achterlaten, zodat ze je zeker willen terugzien.”

Beerten is als concertganger zelf snel verveeld. “Ik zou pas stress hebben als wij 50 minuten zouden moeten vullen, omdat je optreden dan langdradig dreigt te worden.” Marie-Pierra Kakoma van Lous and the Yakuza begrijpt waar de drummer van High Hi op doelt: “Ik ben verbaasd dat ik een uur mag spelen. Je krijgt doorgaans 30 à 40 minuten, wat een andere aanpak vergt. Ik vind dat persoonlijk moeilijker, ik beschouw een uur als de ideale duur om over te brengen waar ik als artiest voor sta.”

Crocs

Hoe is het trouwens met de stress gesteld? “Ik probeerde er zo weinig mogelijk aan te denken”, klonk het vooraf bij ILA, al werd ze er wel voortdurend op gewezen. Op Rock Werchter spelen wordt niet als een alledaagse verwezenlijking beschouwd. “Overal waar ik kwam, vertelde mijn beste vriendin dat ik er zou optreden. Elke barman was intussen op de hoogte”, lacht ze.

Yong Yello laat het besef evenmin toeslaan. “Ik ben van nature gevoelig aan prikkels en stress, dus wil ik mezelf niet te hard opnaaien. Maar tien minuten voor het concert zal ik ongetwijfeld kapotgaan van de zenuwen. Als je mij dan tegenkomt, maak dan vooral geen grappen. Op dat moment zal ik afstandelijk, onvriendelijk en nors zijn.”

High Hi-drummer Dieter Beerten is er geruster in. “Als je goed voorbereid bent en de avond voordien goed hebt geslapen, komt alles wel goed.” Zal hij dan niet wakker liggen tijdens de nacht van zaterdag op zondag? “Ik denk het niet. Ik slaap altijd heel goed.”

Lous and the Yakuza heeft meer zorgen, omdat ze recent corona opliep. “Ik voel mij als een voetballer die revalideert van een blessure”, zegt ze. “De stem is een spier en dus kwetsbaar. Voorlopig gaat het goed, maar als ik een mindere dag heb, zal ik mij daarbij neerleggen. Ik ben tenslotte maar een mens.”

Met uitzondering van een recente coronabesmetting bij Marie-Pierra Kakoma lijken alle debutanten topfit aan de start te komen. Dat alleen al staat in schril contrast met de Werchter-ontmaagding van Stijn Meuris. Tegen doktersadvies in stond hij in 1999, herstellend van een gal- en pancreasontsteking, met Noordkaap op Rock Werchter.

Maar het ene probleem is het andere niet. De enige angst die bij Ilayda Cicek van ILA speelde aan de vooravond van haar eerste keer op het tuinfeest van Herman Schueremans was over hoe haar bandleden voor de dag zouden komen. “Ik had hen op voorhand gezegd: geen short en geen Crocs.” Dat was – jammer weliswaar – niet het geval.