‘De Twintigers’, frisse namen uit de jazz, klassieke muziek en global: ‘De link tussen Jacques Brel en mijn luit is duidelijk’

De volgende weken hoor je op Klara ‘De Twintigers’, tien jonge talenten die hun favoriete platen op de radio laten horen en een recital mogen opnemen. Dit zijn er alvast drie: ‘Ik heb al tweeënhalf jaar geen vakantie meer genomen.’

Imre De Cauter (20), cello

“Wat ik vandaag zou doen als ik geen muzikant was? Ik vind dat een heel abstracte vraag om over na te denken, omdat mijn hele familie muziek speelt en zij me al mijn hele leven inprenten dat ik zou kunnen leven van mijn cello. Als tiener wilde ik overschakelen naar piano, maar mijn vader (gitarist Myrddin De Cauter, JVL) was tegen: “Er zijn genoeg pianisten.” Vandaag heb ik nog steeds een haat-liefdeverhouding met mijn instrument: ik voel me enorm verlicht als ik speel, maar ik vraag me soms af hoe het zou zijn als ik een andere keuze had gemaakt.

“Klassieke muziek blijft de basis van wat ik doe, maar met de klank van een cello is er zoveel meer mogelijk. Met mijn eigen duo Matterhorn Well maak ik ambient en drone, maar ik werk ook voor reclames en film en speel concerten met mijn vader. Vier jaar geleden belde hij me op een ochtend op: “Binnen een maand staan we op Gent Jazz.” We hadden er zelfs nog nooit over gesproken om samen te spelen! Nu voelen we elkaar wel als geen ander aan. Ik ken zijn muziek door en door, maar mocht die niet van mijn vader komen, dan zou ik hem niet spontaan gaan spelen.

“Ik heb een zoontje van twee en ben dus jong mama geworden. Dat heeft zeker zijn voordelen: als ik dertig ben en mijn carrière echt begint te bollen, zal hij al wat zelfstandiger zijn. Ik wil hem graag de muzikale opvoeding geven die ik heb genoten. Thuis staan we op met Mozart, door de dag draaien we dan Aphex Twin. Door kinderen verschillende soorten muziek te laten luisteren, geef je hen een gevoeligheid mee die ze anders niet krijgen. Hij mag later wel kiezen wat hij wordt: muzikant, danser of evengoed boekhouder.”

Thomas Langlois (23), luit

“Op de muziekacademie van Aalter waren er leraars voor zowel gitaar als luit en heb ik de liefde voor beide meegekregen. Toen ik een van de twee instrumenten moest kiezen om professioneel mee verder te gaan, heb ik toch lang getwijfeld. Het is de luit geworden omdat ik wist dat ik in de oude muziek wilde verder gaan. De geschiedenis rond mijn instrument kan sommigen afschrikken, maar het is voor mij net een reden dat ik er zo graag mee bezig ben. Ik hou het meest van de luitmuziek uit het Engeland van begin zeventiende eeuw en dan vooral het werk van John Dowland. Hij componeerde dezelfde dansen en preludes als zijn voorgangers, maar maakte er goud van, puur door hoe hij zijn melodieën opbouwde.

“Mijn belangrijkste project is Coordonné, een duo met mezzosopraan Anna Nuytten. We zoeken naar het verband tussen de uitvoeringspraktijk van eeuwen geleden en de muziek van vandaag. Op onze cd vind je zo enkele bewerkingen van Jacques Brel. Net als hij legden de middeleeuwse troubadours veel nadruk op de tekst. Die mocht hoog boven de muziek uit klinken.

“Er zijn niet zo veel luitisten en dus is iedereen overbevraagd. In mijn eerste jaar aan het conservatorium kon ik al bijna elke week ergens gaan spelen, vaak als vervanger van oudere collega’s die niet niet meer op alle aanvragen konden ingaan. Sindsdien heb ik het nooit echt moeilijk gevonden om werk te vinden. Mijn advies aan wie wil doorbreken in de klassieke muziek: zeg op zoveel mogelijk ja, al moet je dan nog geluk hebben dat je bij de juiste mensen en op de juiste plekken terechtkomt.”

Daan Wilms (28), slagwerk

“Jij bent dus een drummer?”, krijg ik nog vaak te horen, maar slagwerk is zoveel meer. Voor mij is het wel begonnen bij het drumstel, daarna kwamen de harmonieën en fanfares. Ik begrijp nu beter wat ik daar als kind zo leuk aan vond: slagwerk is motoriek. Je staat recht, zwaait met je stokken... In die bewegingen vind ik een manier om mezelf uit te drukken.

“Ik speel in grote orkesten, maar ontwikkel me ook als solist en speel hedendaagse klassieke muziek. Het repertoire voor piano en cello is soms honderden jaren oud, dat voor slagwerk wordt vandaag geschreven. De meeste componisten leven zelfs nog. Zo werkte ik samen met Steve Reich, dat was een unieke belevenis die een blijvende indruk naliet.

“Als jonge muzikant ben je ook ondernemer: nieuwe groepen en projecten starten, sponsors zoeken om een cd op te nemen... Daarnaast zijn wedstrijden belangrijk. Daarom kwam de pandemie mij goed uit. De sociale contacten waren miniem. Daardoor kon ik mezelf opsluiten en me als een kluizenaar voorbereiden op vier concoursen. Niet de aangenaamste periode, maar vandaag pluk ik er de vruchten van.

“Na de zoveelste besparingsronde op de cultuursector wilde ik mijn blik verruimen en ben ik in München gaan studeren. Hier heb ik minder contact met mijn familie en vrienden, hier ligt de focus op muziek. Het is dan wel soms lastig om op plekken te komen waar dat niet zo is, die knop krijg ik dan moeilijker omgedraaid. Mijn laatste vakantie van langer dan twee dagen is intussen al tweeënhalf jaar geleden, in de zomer van 2020. Ook bij mijn collega’s is altijd doorwerken de norm geworden, zeker na corona. De jonge generatie weet nu immers wat het is om zonder werk te zitten. De druk is groter geworden, maar dat zet me aan om te blijven bijleren: het gas erop en let’s go.”

De Twintigers. Vanaf 27 februari in verschillende programma’s op Klara. Meer info op Klara.be.