De Morgen Sessies
De stevigste elleboogstoten van Elbow: onze verzoeknummers
We kloppen onszelf niet graag op de borst, maar soms moet u maar een oogje dichtknijpen. De Morgen wist Elbow te strikken voor een uniek ochtendconcert op 24 februari in de Beursschouwburg van Brussel. U wilt erbij zijn? Surf hierheen. We geven hieronder alvast onze verzoeknummertjes mee, die u desgevallend naar het podium kan slingeren.
‘Grace Under Pressure’ (2003)
“We still believe in love, so fuck you”, predikt Guy Garvey de passie, in dit door hitsige percussie aangedreven pleidooi voor de liefde. Machtig om een heel koor die ene zin te horen nazingen aan het eind van de song. Naïef? Simpel? Ach, krijg de vliegende tering, man!
‘Great Expectations’ (2005)
Wilt u meteen in het gevlij komen bij Garvey? Vraag dan naar deze twaalf jaar oude song. In een recent interview gaf de frontman schroomvallig toe dat dit stiekem zijn lievelingssong van Elbow is. Niet moeilijk: dit pareltje van het prachtige Leaders of the Free World (2005) combineert dichterlijke elegantie met alledaags sentiment en etherische schoonheid. Of wat dacht u van een songregel als “Stockport supporters club kindly supplied us a choir” in een song waarin de eeuwige liefde net zo sierlijk als zwierig wordt beschreven?
‘An Imagined Affair’ (2005)
“I drink until the doorman is a Christmas tree”, bezweert Garvey, terwijl hij hunkert naar een onbekende dame. De frontman van Elbow geeft met die belofte allereerst aan dat hij vast de fijnste gozer is om een pint in de pub mee te gaan drinken, maar trekt u ook meteen binnen in zijn bierplakkerige wereld van melancholie, drankwalm en doorrookt houtwerk. Of zoals dit lied twaalf jaar geleden in De Morgen stond beschreven: “‘An Imagined Affair’ is een song met schitterende beelden die niet onder hoeven te doen voor de beste woordgymnastiek van Tom Waits.”
‘Friend Of Ours’ (2008)
Wat een mindfuck moeten de opnames van The Seldom Seen Kid geweest zijn. Met deze plaat forceerden ze de ultieme doorbraak naar de mainstream, maar ze herinnert de groep net zo goed voor eeuwig en een dag aan de dood van hun beste vriend Bryan, aan wie het album ook werd opgedragen. In krèk dezelfde periode werden enkele groepsleden bovendien net vader, als was het een ironische speling van het lot.
Die existentialistische tweespalt is duidelijk te horen op het album, waarin weemoed en levenslust haasje-over spelen. Nergens is het gemis aan hun kameraad zo hevig voelbaar als in ‘Friend of Ours’. Merk hoe uw hart spontaan verkruimelt terwijl Garvey verzucht: “Before leaving, get to the bar / No one 'round here makes you pay / Never very good at goodbyes / So (gentle shoulder charge), love you, mate… Love you, mate.” Zonder twijfel één van de allermooiste en meest triestige pareltjes van Elbow.
‘Weather to Fly’ (2008)
Eigenlijk hoeft u zich de biografie van Elbow niet eens aan te schaffen. ‘Weather to Fly’ vat de beginjaren van de band perfect samen. “We have the driver and time on our hands / One little room and the biggest of plans.” De groep uit Manchester blikt in deze wondermooie song terug op haar eerste ambities, die even groot waren als het succes miniem. Opmerkelijk: een paar jaar eerder blikte de frontman ook al terug op hun moeizame begin. In ‘Any Day Now’ is de toon evenwel meer gelaten, en klinkt de drang om te slagen paniekerig. ‘Weather to Fly’ is op zijn beurt een nostalgische reflectie, die de wereld even in sepia verandert.
‘The Bones of You’ (live at Abbey Road) (2009)
Het immense succes van The Seldom Seen Kid (2008) keerde het leven van Elbow ondersteboven. De Mercury Prize was slechts één prijs (volgens Garvey wel de mooiste) in een eindeloze reeks belangrijke onderscheidingen die de groep ontving. Die bijval opende zowat alle deuren, waaronder die van de legendarische Abbey Road-studio's. Deze song werd opgenomen met het BBC Concert Orchestra.
"Het voelde alsof we op een eenhoorn door de straten van Londen reden en schreeuwden dat iedereen naar ons moest kijken", herinnert Guy Garvey zich de opnames. Wat je volgens hem hoort, zijn de meest beangstigende minuten uit zijn hele leven. Hoe angst klinkt? In dit geval: alsof een engeltje op je trommelvlies plast.
‘Buffalo Ghosts’ (2011)
Hymnes als ‘One Day Like This’, ‘Lippy Kids’ en ‘Grounds for Divorce’ hoeven we u natuurlijk niet meer voor te stellen. Spannender is om dit B-kantje van Elbow aan te raden: zelfs de groep toonde ooit spijt dat ze die song naar de flipside van ‘Open Arms’ verbanden. Dit kleine, fijne juweeltje kreeg weliswaar eerherstel op Dead in the Boot (2012).
‘Gentle Storm’ (2017)
'Gentle Storm' is de bijnaam die Garvey zijn laatste vrouw heeft gegeven. De zachtste, vriendelijkste vrouw die u zich kunt voorstellen, blijkbaar. "Maar ze kan door muren kijken als het op mijn gedrag aankomt", voegde hij daar onlangs aan toe in deze kracht. "Als je je boekje te buiten gaat, landt ze op je kop als een verschroeiend heet aambeeld." Hoe dat precies aanvoelt, merk je in ‘Gentle Storm’ met de prachtzin “I found peace in your arms / Gentle storm, rage my way”.
Maak kans op tickets voor de exclusieve De Morgen Sessie op demorgen.be/elbow
