DM ZaptAnn-Marie Cordia
De reeks over Sabena doet je naar de jaren 80 hunkeren
Ann-Marie Cordia zet de blik op oneindig. Vandaag: Sabena op Canvas.
Als ik mijn ouders bezoek, krijg ik bij de koffie weleens een lepeltje met een ‘S’ op, van Sabena. Een herinnering aan vroeger, toen mijn vader volgens het kostwinnersmodel soms wekenlang weg was voor het werk om zijn gezin te onderhouden. Stel je niet te veel voor van zo’n zakenreis. Ter plekke zat hij vaak letterlijk in het stof te graven. Hij vloog altijd economy, kreeg nu en dan een upgrade. Toch hield hij niet zo van Sabena. Such A Bad Experience Never Again – die grap. Inderdaad, Ryanair bestond nog niet. Alleen al daarom: wat is de docureeks Sabena een heerlijk nostalgische trip down memory lane, ook als je nog niet geboren was tijdens de hoogdagen in de jaren 60. De glamour. De mooie uniformen. De vluchten naar exotische bestemmingen. Passagiers die achterin het vliegtuig mochten rampetampen terwijl stewardessen op de baby letten.
Sabena doet je zelfs naar de jaren 80 hunkeren. Veel jobs waren er niet, maar als je er een had bij dit Belgische kroonjuweel, kreeg je twee gratis vluchten per jaar! Niemand hield bij hoelang je koffiepauze nam.
Sabena heeft belastingbetalers vanaf het begin miljarden gekost, ja. Niet per se door gewone Sabéniens, wel door een combinatie van pech met landingsrechten, slechte strategische keuzes en te veel hoge piefen.
Vanaf de jaren 70 werd de sector geteisterd door kapingen. Na de kaperij in 1972 van een Sabena-toestel in Tel Aviv – die resulteerde in een dode passagier en twee dode kapers – kreeg de copiloot een week vrij. Toch vloog hij de dag erop naar Londen. Wie van zijn paard valt, stapt er meteen weer op. Echte mannen waren dat. Oké, sommige waren zo mans dat ze weigerden te vliegen met de eerste vrouwelijke piloot, zo vertelde Anne-France Gorremans uit eigen ervaring, want oei, wat als ze ongesteld was? In die tijd hadden vrouwen, in tegenstelling tot ons, slappe feministes vandaag, echt iets te klagen. Na hun 40ste mochten stewardessen niet meer vliegen, stewards wel. Het is te zeggen. Tenzij een commissie besliste dat je er nog fuckable uitzag. Al gebruikte niemand zo’n vuil woord, want toen hadden de mensen nog manieren.
Een piloot vertelde hoe jonge stewardessen een aangeboden drankje door de bemanning niet konden weigeren, na een langeafstandsvlucht met overnachting. En – pretoogjes – als die meisjes een glas op hadden, of drie, dan was er geen weerstand. U begrijpt... Zijn naam doet er niet toe, maar als voorbeeld van eersteklas creep kan hij tellen.
Waar zat ik? Oh ja, die nostalgische trip. Dat is Sabena toch niet. Maar wel. Lekker verwarrend. De laatste aflevering toont de crash. Misschien kijk ik die woensdag, bij mijn ouders, met een koffietje erbij. Live tv kijken, waar is de tijd?
Sabena, woensdag op Canvas, 21.35 uur en via VRT.nu