De ‘choquerende’ voetbaldocu van de RTBf is niet veel meer dan een storm in een glas water

Wie de afgelopen dagen niet op Mars leefde, moet gedacht hebben dat woensdag het Belgisch voetbal helemaal zou instorten. De RTBf bracht een “choquerende” documentaire over omkoping en fraude in het vaderlandse voetbal. Spoiler: dat werd het niet. Het was hoogstens een goede inleiding tot operatie Propere Handen, voor degenen die de zaak niet van nabij gevolgd hebben.

Toch waren er enkele onthullingen. Zo werd er lang stilgestaan bij mogelijke matchfixing op het einde van het seizoen 2013-2014. Toen zouden spelers van RC Genk omgekocht zijn om Anderlecht aan de titel te helpen. Zouden, want daar wrong het schoentje – en eigenlijk in de hele documentaire: bij dit soort beschuldigingen kwamen er weinig bewijzen op tafel. Enkel een ex-speler die gehoord had dat zijn Genkse collega’s dure merkhorloges zouden gekregen hebben van spelersmakelaar Mogi Bayat als ze zouden winnen van Club Brugge. En een voice-over die aangaf dat dit bevestigd was door andere bronnen. That’s it.

De getuige die het verhaal moest versterken was zakenman Roland Duchâtelet, toenmalig voorzitter van Standard en benadeelde partij. Hij verkondigt al jaren dat er competitievervalsing in het spel was op het einde van dat seizoen en dat zijn Standard kampioen had moeten worden. Datzelfde verhaal mocht hij nog eens overdoen. Hij heeft lang geleden al klacht ingediend bij het gerecht, maar tot op heden besliste dat om hier niets mee te doen. Dat is de realiteit.

De grote invloed van de makelaars in het voetbal is allang bekend, deze documentaire heeft wel de verdienste om dit extra in de verf te zetten. De confrontatie met Charleroi-voorzitter Mehdi Bayat over de activiteiten van zijn beruchte broer leverde sterke tv op. Maar ook hier primeerde vorm op inhoud. Het opvoeren van een makelaar die zomaar zijn gal mocht spuwen op een concurrent was nog zo’n goedkoop trucje.

Laat ons duidelijk zijn, Mogi Bayat heeft boter op het hoofd. Maar door hem op deze manier aan te pakken, geef je hem en zijn broer een makkelijke uitweg om de reportage af te doen als bevooroordeeld. Wat Mehdi Bayat woensdagavond ook prompt deed in een eerste reactie aan Le Soir. Wat meer onderzoekswerk had zeker niet misstaan. Wel een pluim voor de voortreffelijke manier waarop de makers hun eigen werk in de etalage hebben gezet.

De weinige onthullingen die wel gestaafd waren met bewijzen – ex-Standard-directeur Olivier Renard die 75.000 euro smeergeld had aangenomen om spelers van makelaar Dejan Veljkovic bij Standard binnen te loodsen – zaten helemaal weggestoken op het einde van de documentaire. Maar ja, financiële fraude is nu eenmaal minder sexy dan matchfixing.

Er zijn zoveel elementen rond makelaars Bayat en Veljkovic die zwart op wit bewezen kunnen worden. Door te focussen op andere elementen bewijs je dit grootschalige fraudeonderzoek – en de kijker – geen dienst. Deze documentaire dreigt zo niet meer te worden dan een storm in een glas water.

Le milieu du terrain is te bekijken via rtbf.be.